Κι αν μες τα σύνορα του νού......
αναδυθούν συντρίμμια......
Λάβες σε πέρατα Ουρανού...........
νερά'ι'δες και αγρίμια........
Ήσουν εσύ το λάθος......
Λάξευες λόγια ηχηρά.......
χίλιες ντροπές να ζήσεις.......
Τέλια σε ζώναν σθεναρά.......
νόμιζες θα κερδίσεις........
Πνιγόσουν μες το βάθος......
Γέλια σκορπούσες γύρω σου......
Μάσκα φορούσες πάντα........
Μαράθηκε το μύρο σου.......
στην κάλπικη παράγκα.........
Τρεμόσβηνε το πάθος........
Εκεί στου Άδη το κελί.......
δικάστηκες να ζήσεις........
νώθα είναι επιταγή.........
όποια ζωή κι αν ζήσεις........
Δικός σου είναι ο τάφος.......
Κι αν πυροβάτης θα γενείς.......
στης Γής το κολαστήρι.........
Ήσουν εσύ πυρπολητής........
σ' αυτά πού 'χες χατήρι.........
Κι έγινες τώρα άθος...............
(Vg Gv)
1/11/2011
Λάξευες λόγια ηχηρά.......
χίλιες ντροπές να ζήσεις.......
Τέλια σε ζώναν σθεναρά.......
νόμιζες θα κερδίσεις........
Πνιγόσουν μες το βάθος......
Γέλια σκορπούσες γύρω σου......
Μάσκα φορούσες πάντα........
Μαράθηκε το μύρο σου.......
στην κάλπικη παράγκα.........
Τρεμόσβηνε το πάθος........
Εκεί στου Άδη το κελί.......
δικάστηκες να ζήσεις........
νώθα είναι επιταγή.........
όποια ζωή κι αν ζήσεις........
Δικός σου είναι ο τάφος.......
Κι αν πυροβάτης θα γενείς.......
στης Γής το κολαστήρι.........
Ήσουν εσύ πυρπολητής........
σ' αυτά πού 'χες χατήρι.........
Κι έγινες τώρα άθος...............
(Vg Gv)
1/11/2011