ΤΟ ΔΟΝΤΙ

Ποιά μέρα φωτεινή.......
θρυμμάτισε το κέλυφος......
και ανεδύθη το γαμψό...........
το δηλητηριώδες δόντι.........
'Κείνο που λούφαζε καλά.......
σε αχυρώνων Θρόνο.........
Το φίδι ήταν που 'σπειρες......
και το επώαζες ζεστά........
σ' αρίφητα χαμόγελα........
με μάσκες του Θανάτου........
Τώρα σιωπή σα να'ν κραυγή.......
Μύθοι να καταρρεύσουν..........

(Vg Gv)

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΗ

Καμιά δεν θα 'χει αίγλη.......
η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ........
αν στις 18..........
λήθη ανήκουστη δεν γίνει.....
στον ρού του ποταμού..........

Κι εσύ επαναστάτη της πεντάρας........
στέφανα τιμής ........
χωρίς ντροπή εναποθέτεις......
Χωρίς ποτέ της λευτεριάς ν' ακούσεις........
βαρύγδουπους τριγμούς........
Έτσι κουφός που ήσουν.............
σ' αλήθειας τυμπανοκρουσίες.........(Vg Gv)

Αγαπημένα φιλαράκια.......
Τα Πολυτεχνεία τα ξεπούλησαν.........
Τα Πολυτεχνεία έρχονται..........
Κίβδηλοι εσείς.........τ' ακούτε άραγε ;;;;;;;;

(Vg Gv)
17/11/2012

Δεν λόγιασα

Σαν θα πετάξει το πουλί......
τον Ουρανό ν' αγγίξει.......
μήνυμα αφήνει στο κλαδί......
πως θα ξαναγυρίσει.........

Έτσι κι ο λόγος μου εδώ......
αναντρανεί και βλέπει.......
και σαν θα φτάσει στον λυγμό......
ξοπίσω επιστρέφει.........

Είναι της μοίρας μου γραφτό......
μα και κυμάτων η αύρα.........
ό,τι κι αν γράψω ό,τι κι αν πώ.......
να μοιάζουν όλα μαύρα.........

Δεν λόγιασα τι ακριβώς......
συμβαίνει με εμένα.......
ίσως κι ο ίδιος ο Θεός.......
τα 'χει κι αυτός χαμένα.......

(Vg Gv)
15/11/2012
 

ΖΩΗΣ ΡΟΗ

Μόνο η γνώση του εαυτού μας......
και οι προσπάθειες βελτίωσής του......
μας οδηγούν σε Θανάτους πράους......(Vg Gv)


ΖΩΗΣ ΡΟΗ
Λυγίζεις μέσα στη ζωή.......
Βαρύ φορτίο οι μνήμες.......
Μα 'χεις στο βάθος μιά οπή.........
που αναβλύζουν ρίμες.......

Κρασί ατόφιο σε κερνούν.......
Ασπίδα στους καιρούς σου.......
Λόγια γλυκά σου 'μολογούν......
να σβήσουν τους καημούς σου.......
Μα ΄σαι διαβάτης βιαστικός.......
σε κάλπικους λειμώνες........
Βαρύς ασήκωτος λυγμός.......
Σιωπούν οι ανεμώνες..........
Τερτίπια παίζεις με το νού.......
Σαθρές στρατιές βαδίζεις........
Παιχνίδια παίζεις του χαμού.......
Εν ού παικτοίς κερδίζεις.........
Και προχωράς και χάνεσαι.......
σ' ομίχλης τα τοπία.........
Στο λίγο καταπιάνεσαι.........
και αναμένεις μνεία...........
Μα θά 'ρθει κάποια Χαραυγή........
λεπίδα ν' αντικρύσεις..........
Είν' η ζωή επιταγή.............
που είπες θα κερδίσεις...........
Κοίταξε απόψε Ουρανό..........
άστρων να δεις τη λάμψη........
Στου Θάνατου τον ερχομό........
γνώσεις θα 'χεις συνάψει...........

(Vg Gv)
15/11/2012

 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Τούτο αφιερώνεται εξαιρετικά
σε μιά χούφτα κίβδηλων πολιτικών, που βάλαν στόχο
να μας κρεμάσουν στο τσιγκέλι σαν αμνούς..........
Μα δεν λογάριασαν καλά.......Θα 'ρθει κι η άλλη μέρα.......

ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Δεν λογαριάζει η πρεπειά.......
του Χάρου τα μαχαίρια.......
Το μπέτι ρίχνει στη φωτιά..........
Δίκιο κρατεί στα χέρια.......

Κάστρα τιμής και ομορφιάς.......
ποτέ δεν παραδίδει.........
Θ' αστράψει ούλος ο ντουνιάς.......
σαν πατηθεί το φίδι..........
Λεύτεροι ζούν οι αετοί........
στα όρη στα Ουράνια.........
Δεν γονατίζουνε στη Γή........
Δεν θέλουν την ορφάνια..........
Καλλιά στου Άδη τα στενά.......
με Ήρωες αντάμα..........
παρά σ' εχθρού μαύρα δεσμά.......
υποτελείς με κλάμα...................

(Vg Gv)
15/11/2012


 

ΑΛΜΑ

Σπάσε τις φυλακές του νου......
που σ' είχαν εξαντλήσει........
πέταξε στ' άστρα τ' Ουρανού.........
σ' απέραντο μεθύσι..........

Στις αυταπάτες του μυαλού.......
πάψε να υποκύπτεις........
Να 'χεις αντάρα αετού.......
Τας χείρας σου μη νίπτεις.......
Άκου τα λόγια της ψυχής.......
που γαργαροκυλάνε.......
Σημάδια είναι θαλπωρής......
γιά όσους μαρτυράνε........
Κάνε το άλμα το τρανό......
που είχες εγκλωβίσει........
κι αν πέσεις σε βαθύ γκρεμό......
θα έχεις προσπαθήσει............
Ζωή ρουτίνα θλιβερή.........
σαν Θάνατος φαντάζει.......
Δεν ξεγελάς τη Χαραυγή........
Πάντα η κλεψύδρα στάζει..........

(Vg Gv)
11/11/2012

 

Μαύρος Καιάδας

Σ' ανεμοκοίτη τ' όνειρο ......
όμορφα ησυχάζει.......
Γιά κάθε τι παμπόνηρο......
ορμή ψυχής κραυγάζει.......

Και σειέται και ανανταριά......
σαν τ' άγια του πατήσουν......
Βάζει καδριάς παλληκαριά......
Όλοι θα μαρτυρήσουν.......(Vg Gv)
Σκάνδαλα σπείρανε παντού......
ανέμους θα θερίσουν........
Κάναν αυγό στιλπνού φιδιού.......
με δόντι θα χτυπήσουν........

Μα 'χω ασπίδα την ψυχή.......
γιά βέλος την αλήθεια.......
μία καρδιά με αντοχή.......
αντάρα μες τα στήθια........

Μαύρος Καιάδας καρτερεί......
έχει ανοιχτή αγκάλη.......
τούτο τους πρέπει και αρκεί.......
τέτοιο που έχουν χάλι.........

(Vg Gv)
9/11/2012

ΜΝΗΜΕΣ

Μνήμες σφυρήλατες......
Σπαθιά γενήκανε.......
σ' αχρείων λόγια ηχηρά..........
Εύηχα ρήματα.......
που προδοσία στάζαν.......
σ' άχραντα μνήματα Ηρώων........
Κήνσορες της οκάς........
Πορνείων νταβατζήδες.......
Έθνους ιζήματα.......
Της φρίκης εμποράκοι.......
Αγύρτες φυλαχτείτε.......

(Vg Gv)
9/11/2012

 

ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΟ ΗΜΑΡ

Τούτο αφιερώνεται σε 'κείνους που κατά παρέκκλιση έχουν Ελληνική ψυχή.......ξεπουλημένη όμως στο διάλο .......Οι αγύρτες .......




.........ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΟ ΗΜΑΡ.........

Σεισμός κι αντάρα στον ντουνιά......
Βωμοί μυρίζουν αίμα........
Η Ελλάδα στα δεσμά ξανά...........
στου Ορίζοντα το βλέμμα......

Γραβάτες ολομέταξες.......
Κουστούμια από ταφτάνια.......
Σάβανα πλέξαν κι έκλαιγες.......
στο χώμα η περηφάνεια........
Σύμβολα της υποταγής.......
Μνημεία προδοσίας.........
Των μόχθων σου οι αρπαγείς........
Δαίμονες εξουσίας..........
Ξεπουλημένα κύμβαλα.........
Φορείς κρεμάλας του έθνους.......
Της φρίκης φαύλα σύμβολα........
Η Χαραυγή του πένθους.........
Αδιάντροποι υποτελείς..........
μη λησμονάτε τούτο..........
η Ελλάδα είναι της τιμής.........
Μάνα γεμάτη πλούτο.........
Κρυφό σχολειό είν' η ψυχή.......
άγια θυμιάζει λόγια..........
Της Λευτεριάς η αναπνοή........
Ανδρείας ανθολόγια...........

8/11/2012
(Vg Gv)


 

Ποιας Χαραυγής

Ποιας Χαραυγής κραυγή στυγνή......
θα σπάσει τη σιωπή μου.......
Να βγουν οι λαίλαπες μπροστά.......
τα τείχη να γκρεμίσουν........

Τα άστρα να δακρύσουνε......
νέφη να καταρρεύσουν........
Νά 'ρθει η Σελήνη που σιωπά......
χίλιες πενιές να παίξει........

 Εκεί που σέρνονται οι ψυχές......
κι αναδακρυώνει η πλάση......
Χίλιες θα έρθουνε σπονδές......
στου Φεγγαριού τη χάση.......

Κερί η φιλία ιερό......
άσβεστο μες τους Χρόνους.....
ένα θα πώ ευχαριστώ.......
παρηγοριά στους μόνους......

(Vg Gv)
4/11/2012
 

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ

Κι εγώ που τώρα τίποτα.......
Τίποτα πιά δεν έχω........
Οδεύω σε ψυχρές γραμμές ............
Γυμνός από μιζέρια........
Εκεί που αδειάζονται οι ψυχές........
λίγο πριν ξημερώσει.........
Λίγο πριν 'Ηλιος ψεύτικα.......
φως σκοτεινό θα πέμψει........
Λίγο πριν έρθουν μηνυτές.......
το τέλος μου ν' αρμέξουν.......
Και μιά γαλάζια θάλασσα........
ρομφαίες θα σηκώνει........
Μπρος σε πορφύρες Φεγγαριού........
σιωπής που στάζαν αίμα......
Μα ήτανε δική μου..........

(Vg Gv)
4/11/2012
 

Ποίηση

Η καλή και ανιδιοτελής φίλη μου Λυράνθη , στάζοντας ψυχής νάμα , δημιούργησε τούτο το εκπληκτικό έργο , που για μένα δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο εκτός από αγίασμα σεπτό.......Εδώ οι λέξεις μου φαντάζουν πενιχρές , μπροστά στην έκθαμβη μαγεία που εκπέμπει της καρδιάς της η αύρα.......Η όποια σκέψη μου ταπεινώνεται μπροστά στο ανυπέρβλητο του μεγαλείου της......Πώς άλλως να το πω......Φαντάζω ενδεής και πελιδνός στρατιώτης , μπρος στο Τιτάνιο άρμα της γραφής της.......Επίσης θα ήταν τουλάχιστον αγενές εκ μέρους μου , να μην ευχαριστήσω μύχια τον κύριο Λειβαδά για το εκπληκτικό αποτέλεσμα της μουσικής του επένδυσης .Ταπεινά υποκλίνομαι κι αποχωρώ........με νοτισμένα μάτια..........

3/11/2012

 

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Κι αν μες τα σύνορα του νού......
αναδυθούν συντρίμμια......
Λάβες σε πέρατα Ουρανού...........
νερά'ι'δες και αγρίμια........

Ήσουν εσύ το λάθος......
Λάξευες λόγια ηχηρά.......
χίλιες ντροπές να ζήσεις.......
Τέλια σε ζώναν σθεναρά.......
νόμιζες θα κερδίσεις........
Πνιγόσουν μες το βάθος......
Γέλια σκορπούσες γύρω σου......
Μάσκα φορούσες πάντα........
Μαράθηκε το μύρο σου.......
στην κάλπικη παράγκα.........
Τρεμόσβηνε το πάθος........
Εκεί στου Άδη το κελί.......
δικάστηκες να ζήσεις........
νώθα είναι επιταγή.........
όποια ζωή κι αν ζήσεις........
Δικός σου είναι ο τάφος.......
Κι αν πυροβάτης θα γενείς.......
στης Γής το κολαστήρι.........
Ήσουν εσύ πυρπολητής........
σ' αυτά πού 'χες χατήρι.........
Κι έγινες τώρα άθος...............

(Vg Gv)
1/11/2011