ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΠΑΘΙΑ

Θολό μπουκάλι σφαλιστό
ο άνθρωπος στη ζήση
περιεχόμενο βουβό
αμπαρωμένη φύση
Άλλοτε κρύβει αρώματα
σκορπώντας χαρμοσύνη
μα κάποτε δολώματα
πανούργα αγιοσύνη
Άναρχα δολιχοδρομεί
χαμογελάει κλαίει
οι μεταλλάξεις του βροχή
σε λέξεις παραπαίει
Καλύμματα αδιαφανή
των πεθυμιών οι βούργιες
αθόρυβα μυσταγωγεί
μύριες κοχλάζουν φούριες
Απρόβλεπτος σαν αστραπή
θαλασσινό μπουρίνι
στης βόλεψης την φυλακή
ράβει καπατσοσύνη
Θαρρεύεται στα όνειρα
τις χαραυγές ζαρώνει
τα θέλω του παμπόνηρα
ύπουλος σαν λιακόνι
Στρόβιλοι μέσα στο μυαλό
καταλαγή δεν βρίσκουν
ρήσεις χειμάρρων ουρλιαχτό
όπως γεννιούνται θνήσκουν
Χαμόγελα αμήχανα
σε σκυθρωπές πλατείες
βλέμματα πολυμήχανα
θάλλουσες αλχημείες

Κόλαφος κάθε χαραυγή σε βράχους ασπαλάθια
Έρμη ζωή σε καρτερούν του λιναριού τα πάθια
24 / 06 /2016
( Vg Gv )

ΛΕΞΕΙΣ ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΙΚΕΣ

''Υπερφίαλοι λεκτικοί βερμπαλισμοί που βρίθουν κακεντρέχειας,
απασφαλίζουν παχύρρευστα σύνδρομα μισαλλοδοξίας'' (Vg Gv )

ΛΕΞΕΙΣ ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΙΚΕΣ
Αχούν πλησίστιοι ταγοί ασχημονούν χυδαία
ύβρεις ρεκάζουν απειλές οι βόρβοροι ρομφαία
Συστημικά παραληρούν πάλλονται οι ροπές τους
μόστρα τα νταηλίκια τους και οι πυόρροιές τους
Νόρμες ορίζουν βλοσυρές κουρδίζουν παρωδίες
διασυρμούς ορέγονται πλάθοντας σκευωρίες
Κρεσέντα χλεύης διαλαλούν μήπως και συναρπάσουν
σκαρφίζονται σενάρια βραβεία να αδράξουν
Στήνουν χορούς με προγραφές αφρίζουν γκρίζα μένη
σ' εδώλια κανοναρχούν φορώντας δίκιου χλαίνη
Δίμουρες σκέψεις ντανιαστές ζαλώνουν σε καμιόνια
αποκυήματα φαιδρά γκαρίζουν σαν τρομπόνια
Σμάρια οι αγκυλώσεις τους ορδές από μηρμύγκια
συμφύρματα κροτούν μυαλού φλογίζονται μηνίγγια
Λέξεις μεφιστοφελικές ράβουν πανούργους λόγους
τερτίπια που θυμίζουνε διαγνωσιολόγους
Κραδαίνουν το αλάθητο της γνώσης σημαντήρες
άναρχα κομπορρημονούν καινοφανείς φωστήρες
Σφοδροί ιεροξεταστές αδιάκοπα μανίζουν
συλλήβδην κρίνουν ιταμά άκριτα μουρμουρίζουν
Εγωπαθείς μεμψίμοιροι θαρρούν πως κογιονάρουν
σε πίστες από φώσφορο καπρίτσια αμολάρουν

Ήλιε μου κοσμογυρευτή του χρόνου αναβάτη
χαμήλωσε το βλέμμα σου στο ύπουλο γινάτι
Έριδες έχθρες φθονερές να αποκαλυφθούνε
φολιδωτά πουκάμισα σε λόχμες να κρυφτούνε
08 / 06 / 2016
( Vg Gv )

ΦΘΟΝΩΝ ΤΥΡΒΗ

''Εξοστράκισε το θηρίο που αλυχτά στα σπλάχνα σου
πριν σε υποδουλώσει και σε κάνει όμοιό του.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να λερώνεις την κάθε χαραυγή της...
με χλεύες και τροπάρια φαιδρής μεμψιμοιρίας'' ( Vg Gv )

ΦΘΟΝΩΝ ΤΥΡΒΗ
Σαπίζεις μες στις σκέψεις σου μουλιάζεις στις χολές σου
ρήματα φθόνου αμολάς λουφάζεις στις στολές σου
Ίντριγκες έχεις για Θεό λάσπες πηχτές σταλάζεις
πίσω από γρίλιες προκαλείς στο ηλιοφώς δειλιάζεις
Κόμπλεξ ζεβλώνουν το μυαλό σε φθόνους παραδέρνεις
σαράκια τα συμπλέγματα αρέσκεσαι να γδέρνεις
Στη κάθε σου περπατησιά εχθρούς ανακαλύπτεις
για όλα φταίει ο ντουνιάς θλιβό ζουλάπι κρύπτης
Λήρους εκβάλλεις αφειδώς λίβελους ζωγραφίζεις
η αφεντιά σου ξωτικό λερώνεις και λακίζεις
Κατήγορος του καθενός στρυφνός εισαγγελέας
οι λέξεις σου παράγωγα έχθρας αβυσσαλέας
Μανίζεις εκ του ασφαλούς δεκάρικους αρθρώνεις
ύπουλες ρήσεις ευτελείς μεθοδικά απλώνεις
Σύνδρομα μέσα σου αχούν μιζέριες κανακίζεις
χαιρεκακίας κύμβαλα μαεστρικά κουρδίζεις
Στις φλέβες βόρβοροι κυλούν σκιαγραφείς τους πάντες
η ανθρωπιά σου φασισμός με ηχηρές λεζάντες

Μα δε λογάριασες καλά στρεψόβουλο ζουλάπι
όλοι σε παίρνουν μυρωδιά κακεντρεχή σατράπη
Η κάθε μέρα που περνά δεν είναι φέουδό σου
πάντα ο ήλιος θα γελά κόντρα στο σούρουπό σου
Να αγαπάς δεν έμαθες μήτε τον εαυτό σου
αλληθωρίζεις μουλωχτά προς τον συνάνθρωπό σου
Να κατακρίνεις δεν ξεχνάς ρέπεις τυφλά στις ύβρεις
λεξούλες στείρες τσαμπουνάς προωθητήρα τύρβης
Μ' αν θέλεις στα αληθινά να καταδείξεις φταίχτη
ορθώσου δίχως φορεσιά αντάμα στον καθρέφτη

03 / 06 / 2016
( Vg Gv )

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΓΕΡΑΣ

'' Όσο κι αν κρύβεσαι σε λέξεις καμιά αλήθεια δεν θ' αντέξεις ''
( Vg Gv )

Αθώρητα κρυψίβουλα του νου σου τα λημέρια
ροπές ανομολόγητες σε γρίλιες παροικούν
κοράκια επωάζονται ντυμένα περιστέρια
ίντριγκες γλυκολάλητες κλαγγές κυοφορούν
Οι λέξεις σου βιγλάτορες πόθων αμπαρωμένων
πλανεύτρες ευϋπόληπτες μ' ολόλαμπρη χροιά
γάργαρες κελαρύζουνε φορείς απωθημένων
στη γύμνια τους ξεδιάντροπες τσεκούρι και φωτιά
Σαν καλαμιά λικνίζεσαι φτερό σε μαϊστράλι
επιρρεπής στο ασταθές στο λίγο πλοηγός
ελίσσεσαι επιμελώς δερβίσης δίχως ζάλη
τα δάκρυά σου μιας βραδιάς τη χαραυγή μπουχός
Πομπώδης θελξικάρδιος καινοφανής αστέρας
φιλοκαλίας αοιδός ξαθέρι πλουμιστό
σεσημασμένος δίγλωσσος υποκρισίας γέρας
οι πράξεις σου καρίκωμα συμπίλημα φαιδρό
Υπεκφυγές γεννοβολάς ρήγματα σοβατίζεις
γλίσχρος σε συναισθήματα δερμάτινος ντουρβάς
ρέγεσαι τ' αφανέρωτα σύνορα δεν γνωρίζεις
όλη η ζωή σου σε κελί δειλίας καπλαμάς
Πες μου για λίγο να χαρείς μέσ' απ' τη φυλακή σου
μή και θαρρείς θα κρύβεσαι για πάντα στη σιωπή
ποια λυσσαλέα θύελλα αλώνει την ψυχή σου
κι αλυσοδένεις με σπουδή την κάθε χαραυγή

Πώς να βλαστήσουν οι χαρές στης ζήσης το περβόλι
πώς ομορφιές σ' ανατολές ήλιο ν' αντανακλούν
άστραψε την αλήθεια σου στιλπνές θηλειές οι ρόλοι
αντάρα γίνε στις ψευτιές βλέμματα μη θρηνούν

02 / 06 / 2015
( Vg Gv )