Nυχτιά Χριστουγέννων

Ψίθυροι πολεμοχαρείς
σκιάξανε πάλι τη σιωπή
Αγκάλιασε με τρόμο...
τις άγιες λέξεις της
Δεν ήθελε να εκτεθούν
σε στολισμένα φάλτσα
Φορούσε τραύματα
από παλιά ζαμάνια
Στα στήθη της θρηνούσε
τσαλάκωμένο βρέφος η αγάπη
Τριγύρω καραδοκούσε
σεσημασμένος βιασμός
Σ' επάλξεις η ασέλγεια
καλά ταμπουρωμένη
Με φερετζέδες ηθικής
οι κερασφόροι ρύποι
σαν άλλοι Προκρούστες
χαμογελούσαν ξεδιάντροπα

Χαμηλόφωνα σταυροκοπιέμαι στης σιγαλιάς τις ρότες
Το λάδι των ονείρων μου δίνει μ' ευλάβεια τροφή
στο κρουσταλλένιο καντηλάκι των ελπίδων μου
Έξω λυσσομανούν δρολάπια καλοσύνης κίβδηλης
Είμαι καλά...Είμαι καλά όταν πληγές μετράω σιωπηλά

25 /12 /2015
( Vg Gv )

ΑΓΑΠΕΣ ΝΑΦΘΑΛΙΝΗΣ

"Μολπές ολέθρου θα σκιρτούν φέτος στα καλντερίμια
Πως να ψελλίσουν κάλαντα γυμνά κορμιά συντρίμμια ''...

( Vg Gv )


ΑΓΑΠΕΣ ΝΑΦΘΑΛΙΝΗΣ
Φώλιασε ψύχος πολικό
Φύλλα καρδιάς μαραίνει
Πως να σαλέψει το καλό
Σάβανο το προσμένει
Χείλη παντζούρια σφαλιστά
Αισθήματα γδαρμένα
Μαρμάρωσε η ανθρωπιά
Λόγια λειψά φθαρμένα
Σιμώσαν μέρες γιορτινές
Πλατείες πλημμυρίζουν
Ξύλινες παρδαλές ευχές
Αλήθειες ροκανίζουν
Καλλωπισμένες γειτονιές
Φουριόζικα παζάρια
Μεταλαβιές σε εκκλησιές
Οχλαγωγούνε ζάρια
Αγάπες βεργολυγερές
Μυρίζουν ναφθαλίνη
Της βόλεψης οι ζηλωτές
Φορούν αβροφροσύνη
Μελίρρυτοι αγορητές
Απλώνουν ευσπλαχνία
Ξεπλένουν άδηλες ντροπές
Αρμοί υποκρισίας
Όλοι ντυμένοι γιορτινά
Αλλού λοξοκοιτάμε
Πιο πέρα Θάνατος βροντά
Τα γένια μας 'βλογάμε
Σε βράχια τρίζουν ουρλιαχτά
Πίκρας σφοδρά χαμπέρια
Πτώματα η θάλασσα ξερνά
Αράδες σε τεφτέρια
Πάλι Χριστέ θα γεννηθείς σήμαντρα θα ριγήσουν
Μα σ' ένα κήπο με ελιές γρόσα θα σε φιλήσουν
23 / 12 / 2015
( Vg Gv )

ΡΗΜΑΔΙΑΣΜΕΝΟ ΡΗΜΑ

'' Τις τέφρες της ζωής , μόνο αγάπης χνώτο φλογερό
μπορεί να τις αναρριπίσει ''...

( Vg Gv )


ΡΗΜΑΔΙΑΣΜΕΝΟ ΡΗΜΑ
Δεν αμπαλάρεται
σαν τιμαλφές στιλπνό
σε φιλντισένιες θήκες
Μήτε προθήκες σουλουπώνει
αρρωστημένου υλισμού
Παράφορα λαβώνεται
σε γλώσσες παραχαρακτών
Αφιονίζεται αδρά
σ' αλισβερίσια αισθημάτων
πλησίστιας υπουλίας
Μόνο να χαριστεί μπορεί
Απλόχερα χωρίς φραγμούς
Όπως ο ήλιος μας κερνά
Το φως της θαλπωρής του
Στις φλέβες του αργοκυλά
νέκταρ ολάνθιστης ζωής
Λύνει δεσμά της μοναξιάς
Τραύματα επουλώνει
Λαλιά έχει αηδονιού
Μοσχοβολά μεθυστικά
Σαν καρπερό περβόλι
Στέλνει τις πίκρες ξενιτιά
Τους στεναγμούς μελώνει
Μα λείπει απελπιστικά
από ανθρώπων χείλη
Έρημη λέξη ορφανή
Μ' ασέλγεια δαρμένη
Απόκληρη οδύρεται
Σ' αδράχτια μαύρης λήθης
Ρήμα που ρημαδιάστηκε
Πλανιέται στην ορφάνια
Εξόριστο γυμνό κορμί
Σ' ανήλιαγα κατώγια
Βλαστάρι άχρωμων καιρών
Ολοφυρμού υφάδι

Λιθάρια μόνο το λαλούν πουλιά το κελαρύζουν
Όπου οι ανάσες του κυλούν λούλουδα γλυκανθίζουν
Θαρρώ το λένε ''σ' αγαπώ'' της απληστίας θύμα
Μέσα στου πλήθους τον αχό στιλπνού καθρέφτη θρύμμα
18 / 12 / 2015
( Vg Gv )
 

ΘΥΜΗΣΕΣ ΛΑΜΙΕΣ

"Κερί που λιώνει η ζωή , μα σαν φυλάξεις το παιδί
δεν θα βλαστήσει λύπη ''...

( Vg Gv )

ΘΥΜΗΣΕΣ ΛΑΜΙΕΣ
Μη γελαστείς των στολιδιών
Αλάστορας επίβουλος ο χρόνος
Στις περασιές του αμείλικτα
χαροκοπούνε συμφορές
Ασύστολα γεννοβολά φθορές
Λεηλασίες αυγαταίνει στα σεφέρια
Σφαχτάρια σέρνονται οι χαρές
Τρίζουν τσιγκέλια στο μυαλό
Θύμησες λάμιες οιμωγούν
Παράφορους στήνουν χορούς
Σε ραγισμένες ράγιες
Όλα αλλοτινές στιγμές
Απαρηγόρητα θρηνούν
Σαν πικροκέντητες μολπές
Ψελλίζοντας ακρόστιχα
σε μανουάλια εσπερινών
Τρικλίζουν σκουριασμένες λέξεις
Σε μαϊστράλια στουχτερά αμολυμένες
Ανίσχυρες ν' αποτινάξουν ήλους
Από εφήμερα κορμιά τσαλακωμένα
Ρόπτρο ασάλευτο μοιρολογά
Θρύψαλο από γυαλί η απουσία
Γρίλιες χαμηλωμένες σκυθρωπές
Δεν βρίσκει ο ήλιος χαρακιά
στης μοναξιάς τη ράχη
Λίγη ν' αρμέξουν θαλπωρή
ρημαδιασμένα όνειρα βουβά
σε χαμοκέλα σιωπηλών κραυγών
που κλαίει η προσδοκία

Μόνη γλυκιά παρηγοριά μορφή μαλαματένια
Με ηλιοστόλιστη θωριά σ' αλάνες δίχως φρένα
Μη λησμονήσεις το παιδί που φώλιασε στα στήθη
Να τ' αγκαλιάζεις με στοργή σκλάβο μη το 'χει η λήθη
Κι ύστερα σβήσε γελαστός χαρά να 'χει η λήξη
12 / 12 / 2015
( Vg Gv )

 

ΚΑΛΠΙΚΗ ΣΤΙΛΒΗ

''Το κορυφαίο θαύμα τ' ακολουθεί τέλους ανέκκλητο φιρμάνι
Αγάπη πλάθε κι ανθρωπιάς πνοές σε καλοσύνης άσπιλο χαρμάνι'' ...

( Vg Gv )


ΚΑΛΠΙΚΗ ΣΤΙΛΒΗ
Σε λάγνους εαρινούς συγκερασμούς
ανθοστολίζονται κατάσαρκα κλωνάρια
Ηδύλαλοι ηχούν αηδονιών τερετισμοί
Λικνίζονται φυλλώματα άρρητης πανδαισίας
Αντιλαλούν στις χαραυγές κονσέρτα ηλιαχτίδων
Το μεγαλείο της ζωής σε έξαρση δερβίσης
Μα δεν αργεί πλησίστια φυλλοροή
χώματα μουλιασμένα ν' αγκαλιάσει
Σινιάλα μουρμουρίζει το Ναδίρ
Προβάρει σάβανα λευκά η παρακμή
Εσύ θαρρείς ανέμελα θα ξεγλιστράς
Αόρατος σ' αδιάβατα ρουμάνια
Αλληθωρίζεις του καλού καιρού
Σ' απατηλούς αρέσκεσαι καθρέφτες
Απ' την αλήθεια δραπετεύεις σαν ληστής
Μες στο μυαλό βελάζει επηρμένα
γκεσέμι που γλακά αλλοπαρμένο
Οι βλέψεις σου σαν κρίκοι βραχιολιού
Μικρές νοθείες μουρμουρίζουν σε αυλάκια
Οι ελιγμοί τερτίπια χαλιμάς μυθομανούς
Κάλπικη στίλβη σε πλατείες σεργιανάς
Οι λέξεις σου κούφιες βολές κατά ριπάς
Τα ''θέλω'' αχαλίνωτα σκαθάρια
Σκύμνοι βουλιμικοί σε λέαινας μαστάρια
Άνευρα συναισθήματα λατέρνας μπιχλιμπίδια
Σαν μιας πεντάρας μελωδίες φάλτσες
που πέρασαν στη σιγαλιά πολύ πριν ακουστούν
Ο έρωτας δίχως φτερά ψυχορραγεί
Σε βράχια αρνησιάς καραβοτσακισμένος
Μαρμαρωμένα όνειρα εφηβικά
Ξυλιάζουνε στα διάσελα της λησμονιάς
Εκτεθειμένα σαν κεράσια προσφοράς
σ' αρρωστημένου εγωισμού θρακιάδες

Τσαλακωμένη η ζωή σ' ερμάρια βουρκώνει
Δίχως αγάπης θαλπωρή λαμπάδα π' αργολιώνει
Ανέραστη πικρολαλεί σε κάλπικες βεγγέρες
Κατάδικη στη φυλακή λήξης μετράει μέρες
07 / 12 / 2015
( Vg Gv )

 

ΦΙΛΙΕΣ ΠΟΛΙΚΕΣ

'' Πολλά είδα χαμόγελα , μ' αγάπησα τα λούτρινα
γιατί ιχνηλατούσαν τη χαρά σ' αμάλαγες ψυχούλες παιδικές ''
( Vg Gv )

ΦΙΛΙΕΣ ΠΟΛΙΚΕΣ
Μοιρολογίστρες ώρες
στολίζουν λιτανείες
σε παρελάσεις θλίψης
Χαμόγελα αρρωστημένα
τρικλίζοντας ψυχορραγούν
σε μαραμένα χείλη
Μ' έπαρση παραδέρνουν
θορύβων χλιμιντρίσματα
σε σκυθρωπές πλατείες
Γλώσσες διχαλωτές
φορώντας μαρμαρυγές ήθους
σεργιανούν κορώνες φάλτσες
Οι χειραψίες ξυλιασμένες
από φιλίες πολικές
τρίζουν σαν σάπιοι μεντεσέδες
Λήροι κρυψίβουλοι
λαλούν σαν πετεινάρια
τα νιτερέσα ράμφη
Βλέμματα απλανή
σαν ραγισμένα σήμαντρα
σ' ερημοκλήσια λησμονιάς
Μόνο τ' ασάλευτα αγάλματα
δείχνουν να ζούνε αληθινά
μαρμαρωμένα στ' όνειρο

Σαν χείμαρρος κυλάει η μοναξιά μέσα σε βόμβους πλήθους
Παράφορα λαβώθηκε ο έρωτας σ' ακανθοφόρα πλέγματα ρουτίνας
Τυφλά λιθοβολήθηκε η αγάπη στο όνομα λοφιοφόρων φθόνων
Η ανθρωπιά εξόριστη σε κακοτράχαλο άνυδρο νησί
καντήλι ανάβει προσμονής φιλιά ναυαγισμένα ν'αγκαλιάσει
02 / 12 / 2015
( Vg Gv )