ΜΑΝΑ ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΟΣ

Ήταν το 2012 και 30 του Αυγούστου η μέρα που μίσεψες σε τόπους χωρίς επιστροφή κι όμως θα βρίσκεσαι πάντα εδώ..Θα κρύβεις τους πόνους σου και θα χαμογελάς μη λάχει και μας στεναχωρήσεις.. Μάνα γαλήνη ας έχει η ξάστερη ψυχούλα σου..
'' Με χαρμολύπη αναριγώ στης μνημης σου τη μέρα
σμύρνα και λούλουδα κρατώ και τη μορφή σου βέρα ''

(Vg Gv )


ΜΑΝΑ
ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΟΣ
Πικρολαλούν καμπαναριά μοιρολογούν λιθάρια
κυλάνε τ' αναφιλητά μαραίνονται χορτάρια
Λεμονανθοί αναρριγούν τ' αρισμαριά ματώνουν
ηλιοανθοί φυλλορροούν πλατάνια βαλαντώνουν
Φαράγγια ταραχίζονται λαγκαδια μινυρίζουν
ξωκλήσια συγκλονίζονται καντήλια λαχταρίζουν
Σαν χελιδόνι μια ψυχή αλαργοταξιδεύει
γαλήνης ψάχνει διαδρομή λεπίδες μη παλεύει
Ορφάνια ρίζωσε πικρή βρόχος η απουσία
άδεια η καρέκλα σου θλιβή έρμη σε μια γωνιά
Στο κάδρο χαμογελαστή φέγγος σκορπά η θωριά σου
μα δεν γρικώ πια τη φωνή μηδέ τα χωρατά σου
Έφυγες και μαράγκιασε τ' ολόχρωμό σου δώμα
έμεινε μόνο η μυρωδιά στου πόνου σου το στρώμα
Με μάλαζες με θαλπωρή βύζαξα άγιο γάλα
το χάδι σου μ' ακολουθεί στης ζήσης μου τα ζάλα
Τώρα σ' αγγέλων ροβολάς λουλουδιασμένες στράτες
στα όνειρα μου τραγουδάς χαρμόσυνες σονάτες
Νιώθω τα χείλη σου υγρά να με γλυκοφιλάνε
τα δάχτυλά σου απαλά να με χαϊδολογάνε
Στο στήθος μου φορώ σταυρό σε μια χρυσή καδένα
ευχές από χαράς λυγμό που έπλεξες για μένα

Μάνα της ζήσης θησαυρέ κρουνέ της καλοσύνης
μίσεψες της καρδιάς μου ανθέ ήλιε μεγαλοσύνης
Μά 'χεις στη σκήτη της ψυχής κεράκι αναμμένο
πάντα ευλαβικά θα ζεις μ' αγάπη θα σε ραίνω

28 / 08 / 2015
( Vg Gv )
 

ΦΛΟΜΟΥ ΛΙΚΡΕΣ

'' Μην λησμονήσεις την αρχή σαν τέλος την τυλίξει
ατσάλι θα 'ναι το καρφί που το ''γιατί'' θα μπήξει ''

( Vg Gv )


Περνούν οι μέρες της χαράς
σαν διαβατάρικα πουλιά
που αλαργοταξιδεύουν
στα διάσελα της λησμονιάς
καρτέρι στήνει η καταχνιά
αδράχτια ελλοχεύουν
Σε δειλινά κι ανατολές
στρόβιλοι πλέκουνε χορούς
τ' απρόβλεπτο λιμνάζει
μοιρολογούν οι συμφορές
στάζουν τα βλέμματα λυγμούς
η λάμψη μαραγκιάζει
Αιμορραγούν οι έρωτες
σε καλντερίμια αρνησιάς
πλατείες αραχνιάζουν
οι νύχτες αξημέρωτες
γοούν αγέρια ερημιάς
χείλη ξεροσταλιάζουν
Αηδόνια πια δεν κελαηδούν
αγαλματένια η σιωπή
απλώνει ολούθε θλίψη
πόθοι γυμνοί αντιλαλούν
χρεώνει ο χρόνος συντριβή
προορισμός η δύση

Τα όνειρα είναι πηγή που ξεδιψούν οι πίκρες
 πόσο ν' αντέξει η ψυχή σε φλόμου λάγνες λίκρες
22 / 08 //2015
( Vg Gv )

ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ

'' Αλλού λαλεί η ποίηση κι αλλού οι ποιητάδες
αλάργο από την οίηση δεν μπλέκει με μουλάδες ''

( Vg Gv )



Συμποσίων ικέτες
πασαρέλας επαίτες
θορυβώδεις κλακέτες
στις αρένες δραπέτες
Ψωνισμένοι σαλεύουν
δόξα φήμη θηρεύουν
κούφιες λέξεις σμιλεύουν
στοχασμούς αναδεύουν
Των τιμών τζαναμπέτες
μουχλιασμένες κροκέτες
θλιβερές πιρουέτες
κόμπων σύγχρονοι δέτες
Ματαιόδοξοι σφόδρα
σαν ξεκούρδιστη κόρδα
ξεχειλώνει σαν φόδρα
του μυαλού τους η λόρδα
Ψευδεπίγραφοι ρέκτες
τιμαλφών αποδέκτες
θορυβώδεις κοκέτες
εκδοτών υπηρέτες
Καλαμιών αναβάτες
δηθενιάς στρατηλάτες
βρίθουν οι αυταπάτες
εκπομπών ιχνηλάτες
Για αγάπες μιλάνε
στα κρυφά τις πατάνε
κι αν αυτές μαρτυράνε
ώτα κλείνουν και πάνε
Στα αυτόγραφα πρώτοι
με γραφίδα ιππότη
τους σεμνούς παριστάνουν
χίλια βίτσια λανθάνουν
Διασημότητας δούλοι
στολισμένοι σαν τρούλοι
αναβάτες της ράμπας
εραστές λάβρης λάμπας
Παλαμάκια αθροίζουν
ματαιότητες τρίζουν
λεξικά μηρυκάζουν
σαν τρομπόνια κοάζουν

Παντέρμη ποίηση θρηνείς σε γυρολόγων χείλη
σε κάναν σύμβολο ντροπής όσοι σε λέγαν φίλη
Ρίζα σου είναι ο λαός σε πλένει σε στολίζει
με λαλητάδες πας εμπρός το βλέμμα σου δακρύζει

18 / 08 / 2015
( Vg Gv )
 

ΔΙΜΟΥΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

'' Η φρίκη σεργιανίζει όπου η χαρά ανθίζει ''
( Vg Gv )

Φάλαγγες λούμπες μουλωχτές
καραδοκούν στις μέρες
σε γλώσσες υποκριτικές
δίμουρες λέξεις σφαίρες
Χρησμοί λαλούν σιβυλλικά
χαμπέρια αρμενίζουν
μαντάτα να 'ναι χαρωπά
ή λύπες που θερίζουν
Θλιμμένα σύννεφα δρομούν
σ' ορίζοντες πορφύρας
ομίχλες δολιχοδρομούν
μινύρισμα της λύρας
Σέρνει ο φθόνος οιμωγές
η ζήλεια βασιλεύει
τα θέλω αλλάζουν φορεσιές
το γέλιο ασκητεύει
Ζατρίκια στήνουν χορό
τ' απρόβλεπτο κουρσάρος
όλα ριγμένα στον ντορό
κρυφοθωρεί ο σμπάρος
Σ' ένα λιθάρι με ρωγμές
βλαστούς χαράς ραντίζω
ανάθεμά σας μαχαιριές
χρόνια σας νταγιαντίζω
Αγάπη λείπει στον ντουνιά
μηρμύγκια τα χουνέρια
η καλοσύνη σπαρταρά
την λοιδορούν ασκέρια

Υνιά οι δόλοι στο μυαλό σαρώνουν την αλήθεια
μην θαρρευτείς στων σεφεριών τα κάλπικα ψιμύθια
14 / 08 / 2015
(Vg Gv )
 

ΠΕΡΒΟΛΙ ΚΡΥΦΟ

Το σημερινό είναι αφιερωμένο σ' εκείνες τις ψυχές
που αλαργέψαν αιφνίδια και άδικα για τις ρούγες των αγγέλων.

'' Δεν κλείνουν όλες οι ουλές στου χρόνου το αλώνι
κι αν τυλιχτούνε με χαρές το βλέμμα τους βουρκώνει ''
    ( Vg Gv )

Δόλια ψυχή μου απόκληρη ποια μοίρα σε λακτίζει
κάθε σου ζάλο ανάλαφρο μ' ορφάνια το στολίζει
Χαμπιόλι τα παράπονα μα δάκρυ δεν σταλάζει
μαύρα φορούν τα θέμελα θύμηση σαν τραντάζει
Χείλη κλειστά ερμητικά ξενιτεμένο γέλιο
το μέλλον προίκα ζοφερή ριπές από φραγγέλιο
Χαρές δεν είναι να σταθούν γι' αλλού λοξοδρομούνε
μέρες ριγμένες στην πυρά στάχτες μοιρολογούνε
Οι έρωτες θλιβά πουλιά σε μαραμένα δέντρα
δεν πρόκαμαν να θαρρευτούν τα τύλιξε οχέντρα
Πληγή η κάθε χαραυγή μ' αγέρια λαβωμένα
πίσω από σύννεφα μουχρά ονείρατα σφαγμένα
Πικρολαλούν τα δειλινά πόθοι βαλαντωμένοι
σε βράχους ολοφύρονται καραβοτσακισμένοι
Που ν' ακουμπήσω το κορμί μη το βαρούν δρολάπια
μη το χαράζουν κουρνιαχτοί σε λύπης σκαλοπάτια
Λιθάρια θέλω να γρικώ λαγκάδια ν' αγναντεύω
σε ποταμών μουρμουρητά βλέφαρα να θωπεύω
Πλατάνια να 'χω συντροφιά λούλουδα μυρωμένα
ξόμπλια να υφαίνω του σεβντά κρουσσάτα φιλντισένια
Να χαμηλώσουν τα βουνά στ' αρμύ τους να πλαγιάσω
δίπλα σε αετοφωλιές γαλήνη να μαλάξω
Ευλαβικά να προσκυνώ σ' αλαργινά ξωκλήσια
εκεί που μνήμες σπαρταρούν σ' άλαλα κυπαρίσσια
Και μες τα βάθη της καρδιάς σ' ένα κρυφό περβόλι
ν' ακροθωρώ παιδιού μορφή που κούρσεψε το βόλι

Κύκλους υφαίνει η ζωή τα πάνω κάτω φέρνει
τ' αδράχτι σαν λοξοδρομεί τυφλούς θανάτους σπέρνει
09 / 08 / 2015
( Vg Gv )