ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΑΦΟΡΕΤΑ

Φαύλα συμφέροντα γδέρνουν την πλάση
σφάζουν ορίζοντες κλαίν' χαραυγές
κτήνη ακόρεστα δράχνουν μοιράσι
πόλεις χαλάσματα ρούγες νεκρές
Μπαρούτι κι ατσάλι σφοδρά μακελεύουν
στιλέτα χορεύουν θερίζουν κορμιά
απάνθρωπα τέρατα βρέφη φονεύουν
ηγέτες Πιλάτοι με λόγια λειψά
Φερέφωνα κέρδους ουρλιάζουν σαν λύκοι
σ' οθόνες οι ρύποι ξερνάνε ριπές
επαίρονται ίντριγκες ρέει η φρίκη
καγχάζει το έρεβος θάλλουν κλαγγές
Σπαραγματιές αντιλαλούν σε λαβωμένα στήθη
πολέμου σάλπιγγες αχούν τριγύρω μίσος βρίθει
Ξυλιάζουν παιδικά κορμιά σε ρίγη μαρμαρώνουν
δρόμοι σπαρμένοι με καρφιά βλέμματα κηλιδώνουν
Γέννα Χριστού προ των πυλών τα ωσαννά λυγίζουν
άνθρωποι των κατατρεγμών δρολάπια νταγιαντίζουν
Κάλαντα δακρυφόρετα σε μπλαβιασμένα χείλη
χαμόγελα αφόρετα χαροκαμένοι φίλοι
Ακολουθεί Πρωτοχρονιά μ' ελπίδες μυρωμένη
ν' αναθαρρήσει η καρδιά μη ζει χαρακωμένη
Καντάρια ρέουν οι ευχές λαμπιόνια ξεσαλώνουν
σε ρεβεγιόν οι συντροφιές χλιδές ξεκουκουλώνουν
Οι κήρυκες διαλαλούν στοχαστικές αράδες
λαχτάρα τους να τιμηθούν σαν λόγου βασιλιάδες
Ντάνες τα δώρα πλουμιστές σε ακριβά καμιόνια
χαρές αποδημητικές στου χρόνου τα αλώνια
Φιλανθρωπίες ιλαρές λίγους καιρούς κρατάνε
σβήνουν σαν χνάρια σ' αμμουδιές με βιάση χαιρετάνε
Έτσι κυλάνε οι γιορτές γοργά οι πόρτες φράζουν
βεγγέρες αλυσιδωτές στη λήθη μαραγκιάζουν
Μα οι πληγές είν' ανοιχτές κι ας μη το μολογάνε
σ' αδιαφορίας πρακτικές ολοχρονίς ριγάνε

                    22 / 12 / 2016

                         ( Vg Gv )

ΜΗ ΛΥΓΙΖΕΙΣ

Μουχροί ανήλιαγοι καιροί το μέλλον μελανιάζουν
τάφοι οι πόλεις ζωντανών σωρούς αντράλας μπάζουν
Ριγμένες μέρες κατά Γης πριν χαραυγή σκιρτήσει
σε μουχλιασμένες κάμαρες μεσουρανεί η πλήξη
Θύελλες αποξένωσης τις ρούγες μακελεύουν
οι εξαρτήσεις πειρατές συθέμελα κουρσεύουν
Ριπές απόγνωσης βροντούν μυδράλια τα πλήκτρα
πυρπολημένα δάχτυλα μελαγχολία πνίχτρα
Άχρωμα συναισθήματα λόγια φαλιρισμένα
μαρμαρωμένα βλέμματα φιλιά ταριχευμένα
Ρίγη αγοραφοβικά σε γρίλιες παραδέρνουν
προκαταλήψεις σαν υνιά ψυχή και σώμα γδέρνουν
Λιμπρέτα παραισθήσεων σ' οθόνες δίνουν ρέστα
λάμες συρματοπλέγματα δραματική φιέστα
Σύνδρομα δέρνουν το μυαλό τα βίτσια καραούλι
κοχλάζουν τ' αφανέρωτα οι διγλωσσίες τρούλοι
Αγκυλωμένες λογικές σκλάβες σε φρεναπάτες
αρματωμένοι κωδικοί γκρίζους κλειδώνουν χάρτες
Σκούζουν οι πλάνες σαν σκυλιά ξορκίζουν ηλιαχτίδες
πλέκουν μαεστρικά θηλιά θωρούν με παρωπίδες
Στράφι κυλάει η ζωή αδρά παροπλισμένη
αγνάντια σε θολό γυαλί ανέραστη χωλαίνει
Βολεύεται στην παρακμή αρνιέται την αλήθεια
παθητικά φυλλορροεί θηλάζει παραμύθια
Λέξη νεκρή η συντροφιά ξυλιάζουν συνειδήσεις
χαμόγελα εικονικά άνευρες παρορμήσεις
Άνθρωπε μη λιποψυχείς στα κάτεργα της θλίψης
σ' αλάνες τρέξε να χαρείς πριν σε χαρούν οι τύψεις
Σ' ομοβροντίες κραδασμών κράτησε μη λυγίσεις
άδραξε θάλπος αγκαλιών πάλι ν΄ανθοβολήσεις

                              08 / 12 / 2016

                                 ( Vg Gv )

ΔΡΟΛΑΠΙΑ ΥΣΤΕΡΙΑΣ

Αριβιστές παραληρούν
οίστρους λυγρούς πυροδοτούν
ίντριγκες επωάζουν
χειρουργικά διχάζουν
Μίση χωρίς καταλαγές
η κάθε λέξη σαν λεκές
έπαρση στην αυλαία
κραίνει αβυσσαλέα
Λόγου τ' αλάθητο φορούν
ακλόνητοι μονολογούν
σοφίες μηρυκάζουν
πλήθη να συναρπάζουν
Ό,τι διαφέρει απ' αυτούς
το στηλιτεύουν με κρωγμούς
φανφάρες με λοφία
οίησης μεγαλεία
Θαρρούν πως είν' ηλιάτορες
στη ζήση παντοκράτορες
κέντρο του κόσμου όλου
στην κορυφή του θόλου
Της θεωρίας εραστές
προφέσορες στις υλακές
θαυματουργοί στα λόγια
στις πράξεις μοιρολόγια
Σκλάβοι στο άρρωστο ''εγώ''
κατακριτές χωρίς αιδώ
αρμοί φιλοδοξίας
δρολάπια υστερίας
Ασέλγειες καραδοκούν ζωές να ξεπαστρέψουν
διακορευτές πυροβολούν χαρές να μακελέψουν
Που να κρυφτείς έρμη ψυχή λέξεις μη σε μαντρώσουν
ρήτορες να απαρνηθείς που θέλουν να σε σώσουν


                   01 / 12 / 2016

                       ( Vg Gv )

ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ

Σε λέξεις πελαγοδρομούν έχθρες αλαφιασμένες
ντελίρια ασχημονούν σε γλώσσες φουρκισμένες
Σούμπιτοι ρόλοι αλυχτούν βραδυφλεγή κανόνια
λασποπλημμύρες αμολούν υστερικά τελώνια
Αρρωστημένες οιμωγές αλιγατόρων θρήνοι
στρουθοκαμήλων πρακτικές πίσω από φινιστρίνι
Σέρνουν οι γλώσσες το χορό συλλήβδην στιγματίζουν
τενόρος τ' άρρωστο μυαλό βλέμματα βομβαρδίζουν
Σε φυλλωσιές καραδοκούν φαρμακωμένα βέλη
οι αγυρτείες ξεγλιστρούν σαν γλιτσιασμένο χέλι
Πάθη λιμνάζουν στους καιρούς λάμπουν οι φρεναπάτες
κρεσέντα με αλαλαγμούς λιμάσματα σατράπες
Θαρρούν πως βρίσκουν ρετσινιές σε άλλων πανωφόρια
κρύφια αδιέξοδα κεντολογούν μποφόρια
Πλάθουν με επιμέλεια μύθους βλογιοκομμένους
στήνουν σαθρά θεμέλια υποτελείς του μένους
Ρόζοι τα λόγια τους φαιδροί σε αφρισμένα χείλη
θρήνους φορούν τη χαραυγή γλεντοκοπούν το δείλι
Ανεμολόγιου ροπές οι διαδρομές της ζήσης
χαμόγελα και συμφορές όλα θα τ' αποχτήσεις
Λίβας στην όστρια λαλεί η ψύχρα στο βαρδάρη
ο ζέφυρος γλυκό φιλί λεβάντες μπουνατσάρει
Κανείς δεν είναι κανενός ρευστοί τα χρόνια πλίνθοι
το τέλος άναρχος σεισμός προίκα πικρή η λήθη
Μόνο σ' αγάπης φιλιατρό μερώνουν τα δρολάπια
μη καρτεράς το λυτρωμό σε φθόνου σκαλοπάτια

                             29 / 10 / 2016

                                 ( Vg Gv )

ΣΑΘΡΟ ΚΑΡΥΔΙ

Χνάρια οι μέρες μας στη Γη
σ' ανεμοβρόχια φύλλα
αφράτα κάθε χαραυγή
στο δείλι ανατριχίλα
Άλλοτε αμπέλια ζηλευτά
να μας κερνούν σταφύλι
μα ξάφνου κόρδες του σεβντά
λυγμοί σε γιουκαλίλι
Καλύτερα ..Χειρότερα
τάχα ποιος τα συγκρίνει
άγνωρα τα ενδότερα
στης ζήσης το λαϊνι
Σήμερα γι' αύριο μιλούν
το δίκιο μπαϊράκι
οι μεταλλάξεις δεν αργούν
θολώνει το ρυάκι
Λικνίζονται οι αγκαλιές
Δευτέρες και Τετάρτες
Τρίτες και Πέμπτες αρνησιές
Παρασκευές οι στάχτες
Τα Σάββατα κρύα ποτά
σε κρύσταλλα φλογίζουν
τις Κυριακές στην εκκλησιά
γονυκλισίες τρίζουν

Μέσα σε χαρακώματα οι υπουλίες σφύζουν
μα καρτερούνε χώματα που τα κορμιά σαπίζουν
Πίκρες χαρές σαν αρμαθιά στης ζήσης το ταξίδι
σ' έμαθα κάλπικε ντουνιά κούφιο σαθρό καρύδι
21 / 10 / 2016
( Vg Gv )

Σαθρό καρύδι

ΓΕΛΙΟ ΑΣΤΡΟΠΕΛΕΚΙ

''Ήξεις αφήξεις'' ελιγμοί βολεύει το ''περίπου''...
δίγλωσσοι καιροσκοπισμοί πορθμείο του Ευρίπου
Μισόλογα απατηλά σκαμπρόζικες παρόλες
σκέρτσα προβάλουν με ουρά τα ''δήθεν'' καρμανιόλες
Ανάγλυφοι υπαινιγμοί συσκότισης σινιάλα
τα ''τάχατες" τακτικισμοί να καρπωθούν ρεγάλα
Στα εύκολα τραβούν μπροστά με φλυαρίες στείρες
χώνουν στα σκέλια την ουρά όταν βογκούν κρατήρες
''Ίσως'' παραπετάσματα σικάτοι λαιστρυγόνες
νοθείας απαυγάσματα του πρόσκαιρου πυλώνες
Τα ευχολόγια ωδές γλυκόλαλες χαβάγιες
παροδικές αναλαμπές μέχρι να τρίξουν ράγιες
Ευτέλειας τραμπαλισμοί σε χείλη στιλβωμένα
ξελησμονούν αμελλητί ασέλγειας πραγμένα
Αβροφροσύνης συμβουλές μ' ευπρέπεια ραμμένες
μακροσκελείς υπεκφυγές στ' αθώρητα θαμμένες
Η αβουλία ορισμός στης βόλεψης το χάνι
άγρυπνος κρύφιος φρουρός θρασύδειλο καπλάνι

Έτσι ρολάρει ο καιρός υποκρισίας βρίθει
ο χαμαιλέοντας θεσμός σ' άνοστο παραμύθι
Μα δε λυγίζει η ψυχή στης γλίτσας το ντουφέκι
μες τη φαρέτρα της κρατά γέλιο αστροπελέκι
13 / 10 / 2016
( Vg Gv )

ΑΠΕΛΑΣΕ ΤΟ ΕΡΕΒΟΣ

''Το να ορθώνεις φράγματα κόντρα στην υποκρισία
είναι μακράν ευκολότερο από το ν' αντιπαλεύεις
τα άθλια καρκινώματα της μισής αλήθειας'' (Vg Gv)


ΑΠΕΛΑΣΕ ΤΟ ΕΡΕΒΟΣ


Εσύ λειρί κατεργαριάς ελαύνουσα μιζέρια
φαύλο οργίλο ξωτικό με σίβυλλας τεφτέρια
Εσύ φαιδρέ αλχημιστή τυμπανιστή του θράσους
συκοφαντίας κουρνιαχτέ που λαχταράς κομπάρσους
Εσύ βαρύγδουπε σοφέ κριτή καθαγιασμένε
δριμύ ταρτούφε μοχθηρέ σε βόρβορους λουσμένε
Εσύ θρασίμι μουλωχτό παράφωνο τροπάρι
λύσσας εριστικό σκυλί στρεψόδικο γομάρι
Εσύ πανούργο κύμβαλο κλειδί ραδιουργίας
κρουνέ σταλάζοντα χολές λάβρης κυκλοθυμίας
Εσύ προκλητικό σκαρί φιγούρα ξοφλημένη
φθηνέ μνησίκακε λεμέ φρίκη ντοπαρισμένη
Εσύ φουριόζε στρόβιλε της μισαλλοδοξίας
φαύλε φρενήρη αργαλειέ της μηχανορραφίας
Εσύ λαβή διαστροφής κλούβιε παραχαράκτη
φάλτσο δοξάρι θλιβερό αλαφιασμένε γδάρτη
Εσύ γλοιώδη θηρευτή που πλάτες σημαδεύεις
τραχύ νταούλι γραφικό που ρύπους ρητορεύεις
Εσύ μνημείο προγραφών λυγρή καρικατούρα
στρεβλή ανάπηρη ψυχή βραχνή ασκομαντούρα
Αναλογίστηκες ποτέ του νου σου τη σαπίλα ;
Τιθάσευσες τα μένη σου μη ζεις στη κατρακύλα ;
Δραπέτευσες απ' το κελί που σ' έσπρωξαν τα βίτσια ;
Απάλλαξες τις φλέβες σου από καρφιά καπρίτσια ;
Απέλασες το έρεβος που σ' έχει κυριεύσει ;
Κριτίκαρες τη πάρτη σου πριν μύδρους εκτοξεύσει ;
Ταρίχευσες τα κόμπλεξ σου στης λήθης το ερμάρι ;
Θαρρείς πως οι τριγύρω σου βόσκουν κουτό χορτάρι ;
Πάψε λοιπόν να λοιδορείς χλεύες μη πατρονάρεις
δεν κογιονάρεις αφελείς με λήρους μη φλερτάρεις
Δεν είσαι δα και ο αρμός στα έγκατα της πλάσης
μήτε και μέντορας λαμπρός πρεπειά να μας διδάξεις
Φρενάρησε τον αμανέ η συναυλία λήγει
η πελιδνή σου αφεντιά στον οίκτο καταλήγει

                      06 / 10 / 2016

                           ( Vg Gv )

ΚΡΥΦΑ ΧΑΡΤΙΑ

Σούρουπο ποιο δεν λούφαξε μέρας να λάμψει άκρη...
ποιο σέλας δεν λαβώθηκε σ' ερέβους υλακή
Χαροκοπιά ποια ρίζωσε χωρίς να φέρει δάκρυ
θλίψη ποια δεν ξεθώριασε σε γέλιου αφορμή

Ποιας πίκρας αναφιλητό γλύκα δεν προμηνούσε
ροή ποια μελιστάλαχτη δεν φύλαγε κεντρί
Πλημμύρα ποια δεν στέρεψε σαν Ίριδα σκιρτούσε
ποιος ηλιοφόρος ουρανός αντάρες δεν κροτεί

Φουρτούνα ποια δεν μέρωσε φλοίσβους να αραδιάσει
ποια θάλασσα καλόχαρη δεν ρούφηξε κορμιά
Λούλουδο ποιο μυροβολά χωρίς να μαραγκιάσει
ποιος κλώνος γυμνοφόρετος καρπούς δεν καρτερά

Πόλεμος ποιος δεν έληξε μ' ανακωχών μπροσούρες
ειρήνη ποια δεν ράγισε στα χέρια του φονιά
Ποιες νόρμες δεν διαλύθηκαν μπρος σ' ανακατωσούρες
λάθη ποια δεν λιμπίστικαν εξιλασμού λαλιά

Περιδινήσεις η ζωή τα πάνω κάτω φέρνει
σβέλτος ληστής σε ριφιφί ό,τι γουστάρει παίρνει
Κι οι άνθρωποι κρυφά χαρτιά σ' ατέρμονο κουμάρι
εξόριστη η ανθρωπιά λύρα χωρίς δοξάρι

01 / 10 / 2016
( Vg Gv )

ΑΓΑΠΕΣ ΑΛΕΞΙΛΥΠΕΣ

Ανεμοζάλη η ζωή τραμπάλα δίχως τέλος...
πίκρες χαρές σ' εναλλαγή πρασιά που κρύβει έλος
Δρολάπια δέρνουν το μυαλό στρόβιλοι καταιγίδες
ντελίρια σ' αναβρασμό οπλίζουν αραβίδες
Πουλιά τα χρόνια φτερουγούν ορίζοντες λογχίζουν
άλλοτε γλυκοκελαηδούν κάποτε κορακίζουν
Τα ''θέλω'' άγνωρα νερά χίλιες μορφές αλλάζουν
στις χαραυγές κελαρυστά τις νύχτες φουρτουνιάζουν
Φάλαγγες ''πρέπει'' μουλωχτά δόγματα σφαλισμένα
λύκοι τα ''μη'' σ' αστροφεγγιά ουρλιάζουν φουρκισμένα
Οχλαγωγούν επικριτές στο βλέμμα τους λιακόνια
ανέραστοι υποκριτές παραφωνίας κλώνια
Της λησμοσύνης ζηλωτές του πρόσκαιρου παντιέρες
στη βόλεψη προσκυνητές αλλόκοτες μανιέρες
Λουφάζουν τ' αφανέρωτα σ΄απόμερα ρουμάνια
λογύδρια ξενέρωτα διαλαλούν φιρμάνια
Παραληρούν παροξυσμοί οι έχθρες θριαμβεύουν
σαν πειρατές σε ξένη Γη ξωκλήσια μακελεύουν
Έτσι ρολάρει ο τροχός στης ζήσης το γαϊτάνι
απρόσμενος αλαλαγμός ορθώνει γιαταγάνι

Μόνη γλυκιά παρηγοριά του έρωτα οι ρότες
κι αγάπες αλεξίλυπες της καλοσύνης δότες
Εκεί λυτρώνεται η ψυχή τις φυλακές γκρεμίζει
στη θαλπωρή της αγκαλιάς λειμώνες ανεμίζει

27 / 09 / 2016
( Vg Gv )

ΣΥΜΠΙΛΗΜΑΤΩΝ ΕΡΑΣΤΕΣ

Αρμάδες λέξεις ιλαρές...
φοράνε πλουμιστές προβιές
λειράτη καμαρίλα
κωάζει η ψωνίλα
Οι τιποτίλες εφορμούν
αδιάκοπα εκλιπαρούν
να δρέψουν τεμενάδες
στους γύρω μαχαλάδες
Προσκυνητές της γκλαμουριάς
αυγερινοί της χαλιμάς
στομφώδεις αρλεκίνοι
της κλάψας θεατρίνοι
Θαρρούν λειαίνουν στοχασμούς
με γλαφυρούς συλλαβισμούς
καλάμων αναβάτες
ρέπουν σε φρεναπάτες
Για λάβρους έρωτες μιλούν
να συναρπάσουν προσπαθούν
στιχάκια κανακεύουν
μηρυκασμούς αρμέγουν
Επαναστάτες γραφικοί
της βόλεψης ιερουργοί
φιλιππικούς ρεκάζουν
ήρωες να φαντάζουν
Συμπιλημάτων εραστές
φαντασιώνονται τιμές
αυτόγραφα βραβεία
ρέουσα υστερία

Αργόσχολοι σ' οθόνες 'μπρος μοστράρουν φιοριτούρες
τα κόμπλεξ τους ωκεανός φαιδρές καρικατούρες
Αβέρτα θριαμβολογούν περίοπτα νταούλια
παράφωνα μονολογούν βλέψεις σε καραούλια
Μα δε λογάριασαν καλά τους πήρανε χαμπάρι
νίλα πικρή τους καρτερά σαν λήξει το τροπάρι

24 / 09 / 2016
( Vg Gv )

ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΜΕΡΑΚΛΗ

ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ
ΒΑΣΙΛΗ ΣΙΟΥΖΟΥΛΗ

        

Φίλε Βασίλη Σιουζουλή 'συ Θεσσαλέ Σεπτέμβρη
στης γέννας σου την αφορμή η μνήμη θα παρέμβει
Αγάπη χάριζες στοργή στις γειτονιές του κόσμου
η αγκαλιά σου θαλπωρή μ' αρωματιές του δυόσμου
Πράξεις λαμπρές το μολογούν τα λόγια σου καντήλι
έφηβες φλέβες σ' εκτιμούν σε χαίρονται οι φίλοι
Στη ξενιτά δασκάλεψες ομόρφαινες σχολεία
το χρέος σου δεν χάλασες σμίλευες αρμονία
Με την αλήθεια φορεσιά σ' αλάνες ροβολούσες
ποίησης μάλαζες φτερά παρηγοριά αντλούσες
Παράπονα ζωγράφιζες σε λιθαριών κορμάκια
φθάναν σεφέρια άκαρδα στο βλέμμα σου ρυάκια
Της χαρμολύπης τον βλαστό ράντιζες με μεράκι
γλυκό να σου λαλεί σκοπό σαν λύρας ταξιμάκι
Χρόνους αντάμωσες θεριά θρακιάδες τρικυμίες
είχες λεβέντικη καρδιά κόντρα στις αδικίες
Μπορεί ν' ασπρίσαν τα μαλλιά στου ταξιδιού τις μπόρες
μα κουβαλάς νιάτα σφοδρά οι δράσεις σου πληθώρες
Σεπτέμβρη σ' έφερε η ζωή σήμερα θα γιορτάσεις
στέλνω ευχές σε μερακλή μ' αγέρια της θαλάσσης


Όλυμπος να 'σαι σφριγηλός σε χρόνων μεϊντάνια
να σε φιλεύει ο Πηνειός ίσκιους από πλατάνια
Υγεία εξαιρετική πίκρες μη σε ραγίζουν
όπου το ζάλο σου πατεί αρισμαριά ν' ανθίζουν
Η κάθε μέρα σου πλουμί χαρές να σε κερνάει
η φιλντισένια σου ψυχή κερήθρες να τρυγάει
Να'ναι η φαμίλια σου ψηλά περήφανος να νιώθεις
στου δειλινού τη σιγαλιά ονείρατα να κλώθεις
Με τα εγγόνια συντροφιά σαν νιός να ξεσαλώνεις
ό,τι στερήθηκες παλιά στη λήθη να απλώνεις
Όσα ζητάς στις προσευχές να σου χτυπούν την πόρτα
οι μοίρες χαμογελαστές να σου χαράζουν ρότα
Κι αν ξάφνου δάκρυ ροδαλό σταλάξει η θωριά σου
σινιάλο να 'ναι λαγαρό πως χαίρετ' η καρδιά σου
20 / 09 / 2016
( Vg Gv )

ΑΛΛΟΠΑΡΜΕΝΟΙ ΛΗΡΟΙ

'' Άλλο είναι η ποίηση κι άλλο οι ποιητάδες
αλάργο απ' την οίηση αρνείται τεμενάδες '' ( Vg Gv )

ΑΛΛΟΠΑΡΜΕΝΟΙ ΛΗΡΟΙ
Τυρβάζουν κομπορρήμονες
ως το μεδούλι ψώνια
αυτόκλητοι ειδήμονες
λιγούρια στα γαλόνια
Τιάρες προβάρουν πλουμιστές
χλαμύδες με μαιάνδρους
σε πασαρέλες πληκτικές
στίχους αρθρώνουν λάβρους
Καραμπινάτοι μιμητές
Ναρκισσισμού λοφία
ρήτορες παπαγαλιστές
ρέγονται μεγαλεία
Ύφος μπλαζέ σοφιστικέ
ενδελεχώς μοστράρουν
σ' αφιερώματα σικέ
πραμάτειες πατρονάρουν
Αιθεροβάμονες λυγροί
λάτρεις δημοφιλίας
βίτσια χωρίς καταλαγή
κρουνοί ερεσχελίας
Ανακηρύσσονται ταγοί
του λόγου αφεντάδες
αναμοχλεύουν λακριντί
τα χούγια τους αρμάδες
Πορίσματα κεντολογούν
παρόλες αβγατίζουν
ανακηρύξεις καρτερούν
με σκήπτρα ν' αρμενίζουν

Καμώνονται τους διαλεχτούς τάχα πως είν' πυλώνες
ταλέντα ηλιοστόλιστα σε σκυθρωπούς χειμώνες
Αγάπες κι Έρωτες υμνούν άκριτα μηρυκάζουν
θεάτρου πλήθη λαχταρούν να τα εκστασιάζουν
Φλέγεται η πλάση σωρηδόν πατρίδες ερημώνουν
κι αυτοί στα παλκοσένικα καταδρομείς δηλώνουν
Μα σαν ηχήσουν σάλπιγγες κι η τραγωδία λήξει
πρώτοι θα έρπουν στη γραμμή έπαθλο μη τους λείψει
Ποίηση κόρη ζηλευτή σ' επιδρομές μνηστήρων
πως να κρυφτείς από ριπές αλλοπαρμένων λήρων

15 / 09 / 2016
( Vg Gv )

ΟΙΗΣΗΣ ΑΡΜΑ

Σαν λαμπυρίζει χαραυγή στολή φοράς του γητευτή...
δίμουρα μινυρίζεις σενάρια στοιχίζεις
Λέξεις στιλβώνεις δολερές να προκαλέσεις συμφορές
τα ''θέλω'' κουκουλώνεις αμόλυντος δηλώνεις
Ταμπεραμέντο νοσηρό επάρατο βαρύ χτικιό
στρεβλώνεις την αλήθεια σμιλεύεις παραμύθια
Χαιρεκακίας είσαι αρμός αστείρευτος χολής κρουνός
θολά τα κάτοπτρά σου αλλήθωρη η θωριά σου
Καμώνεσαι να ασελγείς κρεσέντα πλάθεις οιμωγής
κρύφιε μακελάρη σ' αιμοχαρές σαφάρι
Δεν είν' οι άνθρωποι πουλιά στου όπλου σου την μπαταριά
μήτε φλογέρες σε τεκέ να σου λαλούν τον αμανέ
Ρίξε τη μάσκα που φοράς σ΄ Αχέροντα λαμνοκοπάς
φθηνιάρη θεατρίνε την αφεντιά σου κρίνε

Χάρισμα βέρο η ζωή μα την λακτίζεις με σπουδή
στο ηλιοφώς δειλιάζεις στο έρεβος τυρβάζεις
Οίησης άρμα σεργιανάς κούρταλα τρύπια λαχταράς
γρίκα λοιπόν δυο λόγια κι ας είναι απ' τα κατώγια
'Κείνη η ψυχή που φτερουγά λευκή σαν περιστέρι
δεν είν' αυτή που αρνήθηκε αγάπη να προσφέρει

10 / 09 / 2016
( Vg Gv )

ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΨΥΧΗΣ ΣΗΜΑΝΤΡΟ

Η εύρωστη καλοσύνη
αρνείται να πατρονάρεται
μέσα σε λέξεις ντελάληδες
θνησιγενούς διάρκειας
κομμένες και ραμμένες
στων περιστάσεων τα μέτρα
Δεν της ταιριάζουν πανωφόρια
πλυμμένα σε σύμφωνα υγρά
που προκαλούν μεθοδικά
χυμώδεις συγκινήσεις
Αποποιείται τρύπιες αγκαλιές
Χάδια δεν θέλει ξύλινα
μήτε και μακιγιάρεται
σαν ψωνισμένη αρτίστα
σ' αυλαίες να τραυλίζει
Δεν θορυβεί σαν κύμβαλο
πλήθη να συναρπάζει
τάχα πως είναι ο ταγός
μαλαματένιου ήθους
σε δρόμους λερωμένους

Αρέσκεται στη σιγαλιά αγάπη να υφαίνει
έχουν οι πράξεις της καρδιά βραβεία δεν προσμένει
Σήμαντρο είναι της ψυχής που ανθρωπιά αγγέλλει
στις μαύρες πίκρες της ζωής κρυφά σταλάζει μέλι

06 / 09 / 2016
( Vg Gv )

ΜΕΪΝΤΑΝΙΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ

Ήταν 30 του Αυγούστου το έτος 2012..Ημέρα αποφράδα που άφησε ανεξίτηλα την χαρακιά της στης ζωής μου το ταξίδι..
Μάνα καλή αντάμα εκεί στα καλντερίμια της αδιατάρακτης γαλήνης..


ΜΕΪΝΤΑΝΙΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ

Κόπιασε Χάρε να χαρείς μπρούσκο κρασί να πιούμε
σ' αλάνες που ξεκλήρισες έλα ν' ανταμωθούμε
Τσιγάρα σέρτικα κερνώ κιμπάρικα χαρμάνια
με μερακλίδικους σκοπούς να λικνιστούν ντουμάνια
Λιθάρια να σκιρτήσουνε σύγκορμα να πλαντάξουν
τα σήμαντρα της ερημιάς τη σιγαλιά να σφάξουν
Σεκλέτια αχαλίνωτα πίκρες ν' αντιλαλήσουν
πύρινα αναφιλητά φλέβες να πυρπολήσουν
Μέρες παλιές ν' αστράψουνε μαρμαρωμένες χρόνια
βεγγέρες να φανερωθούν που λήστεψες σ' αλώνια
Να ξεπεζέψουνε χαρές λίγο να μ' αγκαλιάσουν
στα ρίγη τους να αφεθώ πριν πετεινάρια κράξουν
Ζόφοι τα δώρα σου χολές η λύπη πανωφόρι
σπαράγματα ζωγράφισες μ' ανταριασμένο δόρυ
Κάποτε χείλη πορφυρά σεργιάνιζαν το γέλιο
τώρα ρημάδι ροβολώ οι θύμησες φραγγέλιο
Σεφέρια πέρασαν πολλά μα δεν σε ξεχρεώνω
ερημοκλήσι μ' άφησες λαμπάδα ν' αργολειώνω

Δεν σε λογιάζω Χάροντα ύπουλε μακελάρη
ορθός στέκω στο στόχαστρο δεν σου γυρεύω χάρη
Τσιγκέλι λαξευτό κρατάς ν' αδράξεις το κορμί μου
θαρρείς δραπέτης θα γενώ μα γρίκα τη φωνή μου
Σάρκες γυρεύεις να γευθείς ρέκτη τρανέ της φρίκης
εκπορθητή του πρόσκαιρου ζουρνά Πύρρειας νίκης
Ξελησμονάς πως η ζωή στη λήξη της αρχίζει
βρίσκει αντάμες η ψυχή κι ολόχαρη ανθίζει
Σήκω λοιπόν ξεσπάθωσε τούτ' η γιορτή να λήξει
στα μεϊντάνια τ' ουρανού λυτρώνεται η ζήση

30 / 08 / 2016

( Vg Gv )

ΦΥΛΑΞΟΥ ΥΠΟΥΛΩΝ ΦΙΛΙΩΝ

Θροϊζουν λέξεις πλουμιστές γλεντούν ερεσχελίες
Φανφάρες θριαμβεύουν
Περίοπτα μεσουρανούν ανηλεή κοντσέρτα
Ζουρνάδες κορυβάντων
Λαμνοκοπούν δολώματα σε αφρισμένες γλώσσες
Σαγήνης βιρτουόζοι
Πομπώδη συμπιλήματα τρόπαια λαγονεύουν
Συμπλέγματα αθρόα
Στο βλέμμα βδέλλες ξεγλιστρούν σκαμπρόζες αρμενίζουν
Αφαίμαξης σινιάλα
Ψευδολογίες λυρικές αλιγατόρων θρήνοι
Καραδοκούν τα σκέρτσα
Άνευρες πάλλουν αγκαλιές δίχως μια στάλα θάλπους
Χάδια παραλυμένα
Ανηλεείς εγείρονται φουριόζες μεταλλάξεις
Υποκρισίας στίλβη
Χαμπέρια λησμονιάς σκιρτούν στου ηλιάτορα τη δύση
Η αρνησιά χατζάρι
Εκρήξεις Οβιδιακές στο κούτελο του χρόνου
Τερτίπια αλχημείας
Ταρτούφοι μελιστάλαχτοι λάζες λιμάρουν λάμες
Ασέλγειας μνηστήρες
Φθήνιας σενάρια αχούν δραπέτες στην αλήθεια
Καπάτσοι θεατρίνοι
Παλάμων κρότους καρτερούν σαν λάμπουσες αρτίστες
Πλάνες τα πετραχήλια
Οι χειραψίες πελιδνές μπλοφάρουν εθισμένες
Ψυχρολουσίας κλώνοι
Στις πολεμίστρες του μυαλού μυδράλια χορεύουν
Πομφόλυγες οι όρκοι
Χαμόγελα ασπόνδυλα γλίσχρων συναισθημάτων
Κλακέτες αγυρτίας
Ντέρτια δειλά αλύτρωτα τρίζουν σαν αλυσίδες
Φλέγονται χαραμάδες
Ορφανεμένοι έρωτες μοιρολογούν λαθραία
Ντοροί σ' ακροθαλάσσια
Μύριες φουριόζες πεθυμιές ακροπατούνε λάγνα
Πρελούδια σαγήνης
Επιμελώς προβάρουνε λαμπάτα εκμαγεία
Σαλώμες εν εκστάσει
Καλοραμμένες φορεσιές ασχήμιες κουκουλώνουν
Της ναφθαλίνης ρούχα
Σκιάχτρα βιγλίζουν άσαρκα σε πάρκα υποκρισίας
Αισχύνης νιτερέσα

Φυλάξου ύπουλων φιλιών σ' αδιαφορίας χείλη
Γδάρτες τα γράδα βουλημιών καλοσυνάτοι ήλοι

25 / 08 / 2016
( Vg Gv )

ΓΕΛΙΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Το χθες ναυάγιο...
θηλειά το τώρα
άδηλο αύριο
μου λες προχώρα
Κούφια παράσημα
μουχρές κουβέντες
ρήματα βλάστημα
ράβουν πατέντες
Οι λύπες ρήγματα
φουριόζες ώρες
καράτια δήγματα
αστράφτουν μπόρες
Χαρές εξόριστες
σε μαύρους δρόμους
πληγές αφόρητες
ζαλώνουν ώμους
Γέλια αγάλματα
σ' άνυδρους κήπους
θύμησες άρματα
εγείρουν χτύπους

Ανήλιαγες οι χαραυγές τα δειλινά φαλτσέτες
Τρίζουν σε πίστες οιμωγές σπανιόλικες κλακέτες
Τάχα τι βλάστησε στη Γη χωρίς αγκάλης νάμα
Τι σκίρτησε δίχως φιλί που επουλώνει τραύμα
Όλα περνάνε τι θαρρείς φλόγα κεριού σ' αγέρι
Φάρος η αγάπη τηλαυγής στης πίκρας το καρτέρι

21 / 07 / 2016

( Vg Gv )

Τ' ΑΛΩΝΙ ΤΟΥ ΣΕΒΝΤΑ

Οι νότες ολοφύρονται
στο μπράτσο της κιθάρας
Πλήκτρα ραγίζουν σύγκορμα
σε άγγιγμα δακτύλων
Τραγούδια πλάθει η μοναξιά
ήχους να νιώσει συντροφιάς
στης λήθης τα σοκάκια
Κρότοι σιωπής οδυνηροί
σώψυχα βαλαντώνουν
η λύπη γίνεται κρουνός
παυσίλυπων δακρύων
Σινιάλα δεν φτεροκοπούν
μήτε λαλούν μαντάτα
οι πόθοι μαρμαρώσανε
στης προσμονής τ' αγιάζι
Μόνο λιθάρια κελαηδούν
με τρυφερά λιμπρέτα
ουλές μαλάζουν μ' αγκαλιές
χαρές να τις πλουμίσουν

Βαρύ βραχιόλι ο καημός μες στου σεβντά τ' αλώνι
τέλος δεν έχει ο στεναγμός στης πίκρας το αμόνι

16 / 07 / 2016
( Vg Gv )

ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΓΔΑΡΜΕΝΕΣ

Προίκα η θάλλουσα φθορά , οξειδωμένες ράγες...
στης λησμονιάς τα διάσελα οι όρκοι λάβρες νάγιες
Ο έρωτας ψυχορραγεί σε ατσαλένια κλείθρα
τραύματα ανεπούλωτα στης μοναξιάς τα ρείθρα
Σαν χελιδόνια άστεγα μοιρολογίστρες πόθοι
φιλιών γκρεμίζονται φωλιές στης λήθης την απόχη
Που να κρυφτεί ο στεναγμός σε ποιο στιχάκι σβέλτο
η αρνησιά πόνος αψύς λάζο στιλπνό στιλέτο

Μόνο σ' ονείρων διαδρομές λυτρώνεται το άλγος
φλόγες τυλίγουν τα κορμιά της πίκρας λιώνει ο πάγος
Απλώνει φέγγος η χαρά λικνίζεται σαν κόρη
λόγια που γδάραν ομορφιές δεν μπαίνουν πανωφόρι

02 / 07 / 2016
( Vg Gv )

ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΠΑΘΙΑ

Θολό μπουκάλι σφαλιστό
ο άνθρωπος στη ζήση
περιεχόμενο βουβό
αμπαρωμένη φύση
Άλλοτε κρύβει αρώματα
σκορπώντας χαρμοσύνη
μα κάποτε δολώματα
πανούργα αγιοσύνη
Άναρχα δολιχοδρομεί
χαμογελάει κλαίει
οι μεταλλάξεις του βροχή
σε λέξεις παραπαίει
Καλύμματα αδιαφανή
των πεθυμιών οι βούργιες
αθόρυβα μυσταγωγεί
μύριες κοχλάζουν φούριες
Απρόβλεπτος σαν αστραπή
θαλασσινό μπουρίνι
στης βόλεψης την φυλακή
ράβει καπατσοσύνη
Θαρρεύεται στα όνειρα
τις χαραυγές ζαρώνει
τα θέλω του παμπόνηρα
ύπουλος σαν λιακόνι
Στρόβιλοι μέσα στο μυαλό
καταλαγή δεν βρίσκουν
ρήσεις χειμάρρων ουρλιαχτό
όπως γεννιούνται θνήσκουν
Χαμόγελα αμήχανα
σε σκυθρωπές πλατείες
βλέμματα πολυμήχανα
θάλλουσες αλχημείες

Κόλαφος κάθε χαραυγή σε βράχους ασπαλάθια
Έρμη ζωή σε καρτερούν του λιναριού τα πάθια
24 / 06 /2016
( Vg Gv )

ΛΕΞΕΙΣ ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΙΚΕΣ

''Υπερφίαλοι λεκτικοί βερμπαλισμοί που βρίθουν κακεντρέχειας,
απασφαλίζουν παχύρρευστα σύνδρομα μισαλλοδοξίας'' (Vg Gv )

ΛΕΞΕΙΣ ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΙΚΕΣ
Αχούν πλησίστιοι ταγοί ασχημονούν χυδαία
ύβρεις ρεκάζουν απειλές οι βόρβοροι ρομφαία
Συστημικά παραληρούν πάλλονται οι ροπές τους
μόστρα τα νταηλίκια τους και οι πυόρροιές τους
Νόρμες ορίζουν βλοσυρές κουρδίζουν παρωδίες
διασυρμούς ορέγονται πλάθοντας σκευωρίες
Κρεσέντα χλεύης διαλαλούν μήπως και συναρπάσουν
σκαρφίζονται σενάρια βραβεία να αδράξουν
Στήνουν χορούς με προγραφές αφρίζουν γκρίζα μένη
σ' εδώλια κανοναρχούν φορώντας δίκιου χλαίνη
Δίμουρες σκέψεις ντανιαστές ζαλώνουν σε καμιόνια
αποκυήματα φαιδρά γκαρίζουν σαν τρομπόνια
Σμάρια οι αγκυλώσεις τους ορδές από μηρμύγκια
συμφύρματα κροτούν μυαλού φλογίζονται μηνίγγια
Λέξεις μεφιστοφελικές ράβουν πανούργους λόγους
τερτίπια που θυμίζουνε διαγνωσιολόγους
Κραδαίνουν το αλάθητο της γνώσης σημαντήρες
άναρχα κομπορρημονούν καινοφανείς φωστήρες
Σφοδροί ιεροξεταστές αδιάκοπα μανίζουν
συλλήβδην κρίνουν ιταμά άκριτα μουρμουρίζουν
Εγωπαθείς μεμψίμοιροι θαρρούν πως κογιονάρουν
σε πίστες από φώσφορο καπρίτσια αμολάρουν

Ήλιε μου κοσμογυρευτή του χρόνου αναβάτη
χαμήλωσε το βλέμμα σου στο ύπουλο γινάτι
Έριδες έχθρες φθονερές να αποκαλυφθούνε
φολιδωτά πουκάμισα σε λόχμες να κρυφτούνε
08 / 06 / 2016
( Vg Gv )

ΦΘΟΝΩΝ ΤΥΡΒΗ

''Εξοστράκισε το θηρίο που αλυχτά στα σπλάχνα σου
πριν σε υποδουλώσει και σε κάνει όμοιό του.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να λερώνεις την κάθε χαραυγή της...
με χλεύες και τροπάρια φαιδρής μεμψιμοιρίας'' ( Vg Gv )

ΦΘΟΝΩΝ ΤΥΡΒΗ
Σαπίζεις μες στις σκέψεις σου μουλιάζεις στις χολές σου
ρήματα φθόνου αμολάς λουφάζεις στις στολές σου
Ίντριγκες έχεις για Θεό λάσπες πηχτές σταλάζεις
πίσω από γρίλιες προκαλείς στο ηλιοφώς δειλιάζεις
Κόμπλεξ ζεβλώνουν το μυαλό σε φθόνους παραδέρνεις
σαράκια τα συμπλέγματα αρέσκεσαι να γδέρνεις
Στη κάθε σου περπατησιά εχθρούς ανακαλύπτεις
για όλα φταίει ο ντουνιάς θλιβό ζουλάπι κρύπτης
Λήρους εκβάλλεις αφειδώς λίβελους ζωγραφίζεις
η αφεντιά σου ξωτικό λερώνεις και λακίζεις
Κατήγορος του καθενός στρυφνός εισαγγελέας
οι λέξεις σου παράγωγα έχθρας αβυσσαλέας
Μανίζεις εκ του ασφαλούς δεκάρικους αρθρώνεις
ύπουλες ρήσεις ευτελείς μεθοδικά απλώνεις
Σύνδρομα μέσα σου αχούν μιζέριες κανακίζεις
χαιρεκακίας κύμβαλα μαεστρικά κουρδίζεις
Στις φλέβες βόρβοροι κυλούν σκιαγραφείς τους πάντες
η ανθρωπιά σου φασισμός με ηχηρές λεζάντες

Μα δε λογάριασες καλά στρεψόβουλο ζουλάπι
όλοι σε παίρνουν μυρωδιά κακεντρεχή σατράπη
Η κάθε μέρα που περνά δεν είναι φέουδό σου
πάντα ο ήλιος θα γελά κόντρα στο σούρουπό σου
Να αγαπάς δεν έμαθες μήτε τον εαυτό σου
αλληθωρίζεις μουλωχτά προς τον συνάνθρωπό σου
Να κατακρίνεις δεν ξεχνάς ρέπεις τυφλά στις ύβρεις
λεξούλες στείρες τσαμπουνάς προωθητήρα τύρβης
Μ' αν θέλεις στα αληθινά να καταδείξεις φταίχτη
ορθώσου δίχως φορεσιά αντάμα στον καθρέφτη

03 / 06 / 2016
( Vg Gv )

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΓΕΡΑΣ

'' Όσο κι αν κρύβεσαι σε λέξεις καμιά αλήθεια δεν θ' αντέξεις ''
( Vg Gv )

Αθώρητα κρυψίβουλα του νου σου τα λημέρια
ροπές ανομολόγητες σε γρίλιες παροικούν
κοράκια επωάζονται ντυμένα περιστέρια
ίντριγκες γλυκολάλητες κλαγγές κυοφορούν
Οι λέξεις σου βιγλάτορες πόθων αμπαρωμένων
πλανεύτρες ευϋπόληπτες μ' ολόλαμπρη χροιά
γάργαρες κελαρύζουνε φορείς απωθημένων
στη γύμνια τους ξεδιάντροπες τσεκούρι και φωτιά
Σαν καλαμιά λικνίζεσαι φτερό σε μαϊστράλι
επιρρεπής στο ασταθές στο λίγο πλοηγός
ελίσσεσαι επιμελώς δερβίσης δίχως ζάλη
τα δάκρυά σου μιας βραδιάς τη χαραυγή μπουχός
Πομπώδης θελξικάρδιος καινοφανής αστέρας
φιλοκαλίας αοιδός ξαθέρι πλουμιστό
σεσημασμένος δίγλωσσος υποκρισίας γέρας
οι πράξεις σου καρίκωμα συμπίλημα φαιδρό
Υπεκφυγές γεννοβολάς ρήγματα σοβατίζεις
γλίσχρος σε συναισθήματα δερμάτινος ντουρβάς
ρέγεσαι τ' αφανέρωτα σύνορα δεν γνωρίζεις
όλη η ζωή σου σε κελί δειλίας καπλαμάς
Πες μου για λίγο να χαρείς μέσ' απ' τη φυλακή σου
μή και θαρρείς θα κρύβεσαι για πάντα στη σιωπή
ποια λυσσαλέα θύελλα αλώνει την ψυχή σου
κι αλυσοδένεις με σπουδή την κάθε χαραυγή

Πώς να βλαστήσουν οι χαρές στης ζήσης το περβόλι
πώς ομορφιές σ' ανατολές ήλιο ν' αντανακλούν
άστραψε την αλήθεια σου στιλπνές θηλειές οι ρόλοι
αντάρα γίνε στις ψευτιές βλέμματα μη θρηνούν

02 / 06 / 2015
( Vg Gv )
 

ΑΓΕΡΑΣΤΑ ''ΓΙΑΤΙ''

Σ' έρημες ρούγες ροβολώ χαρές μη μ' ανταμώσουν
Αλάργο μου να φτερουγούν μη λάχει και βουρκώσουν
Λιθάρια φίλους χαιρετώ στης πίκρας τα γρανάζια
Κορφολογώ σπαράγματα να λυτρωθούν μαράζια
Σεφέρια πάνε κι έρχονται ηλιάτορες φεγγάρια
Όνειρα αλεξίλυπα τις χαραυγές σφαχτάρια
Γέλια εδώ δεν σεργιανούν χαμπέρια δεν σιμώνουν
Θύμησες μαυροφόρετες το κούτελο οργώνουν
Ρόπτρο ασάλευτο βουβό παντζούρια ροζιασμένα
Γρίλιες που ξεθωριάσανε λαϊνια ραγισμένα
Που να σταθείς δόλια καρδιά παράπονα να βρέξεις
Λάμες τ' αγέραστα 'γιατί'' στο βλέμμα αναφλέξεις
Χάσκουν αγιάτρευτες ουλές φιλιά δεν τις μερώνουν
Ολέθρου είν' επιταγές λυγμοί τις ξεχρεώνουν
Δεν σβήνουν τάραχοι του χθές δεν τους χωρά η λήθη
Ανομολόγητοι τριγμοί καταρρακώνουν στήθη

Στα όνειρα τα θαύματα μα η ζωή στα τραύματα
Κι αν ήλιος σε φιλέψει αντάρα θα σε κλέψει
30 / 05 / 2016
( Vg Gv )

ΕΞΙΛΑΣΜΟΙ

Πως προσδοκάς Ανάσταση αν συντριβή δεν λάβεις
για όλα τ' αφανέρωτα που στο μυαλό σου θάβεις ( Vg Gv )

ΕΞΙΛΑΣΜΟΙ
Φρενήρης όχλος αλυχτά φραγγέλια συρίζουν
στου Γολγοθά τα διάσελα χλευάζουν καθυβρίζουν
Βουρκώνει μέλας ουρανός ψυχορραγεί το έαρ
''Ηλί λαμά σαβαχθανί'' βουβό στο βλέμμα φρέαρ
Πάλι Χριστέ θ' αναστηθείς σήμαντρα θα ριγήσουν
λαμπάδες χρυσοστόλιστες φως ιλαρό θα χύσουν
Φιλιά αγάπης φλογερά σε χείλη θα βλαστήσουν
τροπάρια χαρμόσυνα παντού θ΄αντιλαλήσουν
Γλυκολαλιές μελίρρυτες σ' αλάνες θ'αρμενίζουν
στοργής αγκάλες χαρωπές κορμιά θα πλημμυρίζουν
Σφάλματα θα συγχωρεθούν θα μαλακώσουν έχθρες
λευκά θα ντύσουν τις αυλές ασβεστωμένες πέτρες
Αβροφροσύνης χείμαρροι σμάρια ευχές λαμπάτες
θα κελαρύζουν ρυθμικά σε μυροβόλες στράτες
Γιορτάσι ατελείωτο κουλούρια κι οβελίες
σε κρήνες θα κυλά κρασί στη λήθη οι κακίες

Έτσι σαλεύουν οι καιροί στου χρόνου το αλώνι
ανθρώπινοι εξιλασμοί προβάλλουν στην αγχόνη
Η αρνησιά μετανοεί σ' ευλαβικό καντήλι
σ' ένα περβόλι με ελιές καραδοκούσαν ήλοι
Γρόσια σε πούλησαν αδρά κρεσέντα προδοσίας
μα φορεθήκαν σαν θηλειά τύψεις σπουδής αχρείας
29 / 04 / 2016
( Vg Gv )

ΑΛΙΓΑΤΟΡΩΝ ΔΑΚΡΥΑ

Αλλοπαρμένες οιμωγές
παράκρουσης σινιάλα
συμπιλημάτων συρραφές
στρεψοδικίας ζάλα
Αχόρταγα βωμολοχούν
φλύκταινες επωάζουν
πομφόλυγες κεντολογούν
βατράχια που ρεκάζουν
Ξύδια ξερνάνε και χολές
ίντριγκες αμολάνε
αδολεσχίες δολερές
φαιδρά γεννοβολάνε
Μύριες μοστράρουν αρετές
προβιές συναισθημάτων
λουφάζουν στις κατεργαριές
κατήγοροι σφαλμάτων
Δηλώνουν φιλανθρωπιστές
με ρατσισμού φιρμάνια
όζουσες συμπεριφορές
βραδυφλεγή χαρμάνια
Σφοδροί του δίκιου μαχητές
κρουνοί ευαισθησίας
του ήθους υπερασπιστές
θύλακες υστερίας
Μουχρά λογάκια ιταμά
αβέρτα αραδιάζουν
σκήπτρα η ταραχή κρατά
συλλήβδην ρύπους στάζουν
Χρεώνουν όλα τα στραβά
σ' ό.τι δεν τους ταιριάζει
τιάρα με ξόμπλια ζηλευτά
η κεφαλή τους βάζει
Αφορισμούς με το κιλό
ασύστολα μοιράζουν
ό,τι δρομεί μ' άλλο ρυθμό
μ' αποστροφή χλευάζουν
Πολεμοκάπηλοι στρυφνοί
λάζα οργής στιλέτα
οι συγχορδίες τους τριγμοί
κακεντρεχή λιμπρέτα

Μα ξάφνου σήμαντρα ηχούν τίτλοι ρολάρουν λήξης
σε καμαρίνια θορυβούν αδόκητες εκρήξεις
Ολοφυρμοί θεατρικοί κουκουλωμένοι ρόλοι
ήττες αθροίζουν οι ταγοί εκπίπτουν οι τριβόλοι
Αλιγατόρων δάκρυα χαμαιλεόντων κράσεις
ζαρώνουν σε μιαν άκρια κακόβουλες υπάρξεις

24 / 04 / 2016
( Vg Gv)

ΦΑΛΤΣΑ ΘΛΙΒΑ

Έχθρα αλάστορας Θεός...
φθόνος λειράτος τρίζει
τραγέλαφος ο κομπασμός
βόλια χολής οπλίζει
Μυαλά σαπρά προκλητικά
ολημερίς μανίζουν
μπλαζέ υφάκι κι ανθρωπιά
στις ρούγες σεργιανίζουν
Καλλιεργούν σιβυλλικά
συμφύρματα προς ρήξη
φλιπάρουν γίνονται σκυλιά
ερίζουν δίχως λήξη
Ο λογισμός τους συρφετός
έρημοι βολοδέρνουν
ρούχο τους ο αλαλαγμός
σύνδρομα ζήλιας σέρνουν
Όλα τα βλέπουνε στρεβλά
βυζαίνουν στη διχόνοια
πλάθουν μιζέριας μπαταριά
τρυπώνουν σαν λιακόνια
Σενάρια κεντολογούν
κάθε λογής φανφάρες
τη σκούφια τους χαϊδολογούν
μ' αρίφνητες παπάρες
Κορύβαντες βαριάς μορφής
φρενήρεις ξασαλώνουν
καλάμων ιλαρροί ιππείς
όσα θωρούν σπιλώνουν
Αρέσκονται στη πονηριά
αυτόκλητοι σωτήρες
τάχα πικάρουν τα στρεβλά
δικαστικοί κλητήρες

Γρικάτε βλοσυροί κριτές βιγλάτορες του ήθους
δεν στραπατσάρονται ψυχές με ιοβόλους μύθους
Εμμονικοί εγωπαθείς σας πήρανε χαμπάρι
τα σκέρτσα σας παλιάς ραφής φορέστε χαλινάρι
Κι αν ρέγεσθε επιμελώς κόντρες και αντεγκλήσεις
δεν σας λογιάζει ο καιρός φάλτσα θλιβά της ζήσης

20 / 04 / 2016
( Vg Gv )

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΖΗΛΩΤΕΣ

Αχούν αλαφιασμένες μέρες...
Σ' άδηλες τρέχουν ατραπούς
Σμάρια παραλλαγμένες λέρες
Ήθους κραδαίνουν κομπασμούς
Τέρμινα γκρίζα ελλοχεύουν
Κρυφά οι άνθρωποι χαρτιά
Χαρές πουλιά που αλαργεύουν
Χείλη ερμητικά κλειστά
Χαμόγελα εξορισμένα
Σε λησμονιάς υγρά κελιά
Βλέμματα καταρρακωμένα
Φραγγέλιο η μπαμπεσιά
Λάμιες οι βλέψεις λουφαγμένες
Μες στου μυαλού τις αυλακιές
Δηλώνουν άχραντες παρθένες
Χλαίνες φοράνε λαγαρές
Κίβδηλα λόγια χρυσωμένα
Σε γλώσσες ρέουν μιαρές
Παραχαράκτες δίχως φρένα
Κυοφορούν φάλτσες μολπές
Που να πλαγιάσει η αλήθεια
Ριγά το έρμο της κορμί
Δάκρυ γλυφό κυλά στα στήθια
Γουλιές ρουφά να λυτρωθεί
Απόκαμε να την ραπίζουν
Υποκρισίας ζηλωτές
Σάβανα τρόμου την πλευρίζουν
Χαμαιλεόντων συρραφές

Αρνήσου άνυδρα φιλιά , καπάτσες φιοριτούρες
Θα ασελγήσουν μουλωχτά σ' ερωτικές γκραβούρες
Φυλάξου 'κει που σεργιανούν καλλωπισμένες λέξεις
Σβολώνουν ό,τι συναντούν , βουλιμικές ορέξεις

09 / 04 / 2016
( Vg Gv )

ΕΛΠΙΔΩΝ ΣΠΟΡΟΙ

Από αλάργο σάλευε άγνωρη σιλουέτα...
Χωλαίνοντας δρασκέλιζε στο βλέφαρο του δρόμου
Ρούχα φορούσε παρδαλά σκόρπια λειψά ρετάλια
Ρακένδυτη πλανιότανε με ζαλωμένη πλάτη
Μαλλιά ολόξανθα νερά πλεξούδες καμωμένα
Σούμπιτος τρόμος φώλευε στο μπλαβισμένο βλέμμα
Ποιος ξέρει τι αντάμωσε χαμπέρια ποια θα φέρει
Πούθε η σκούφια της κρατά ποιο είν' το ριζιμιό της
Άραγε να ξεστράτισε σ' ανταριασμένους τόπους ;
Μήπως την ξεγελάσανε ύπουλα νιτερέσα ;
Ε διαβατάρα κοπελιά πως λένε τ' όνομά σου ;
Ποιου Αίολου η προσταγή σε φέρνει κατά 'δώθε ;
Για λίγο κοντοστέκεται βουρκώνει η θωριά της
Παίρνει βαθιά ανασαιμιά κι ασθμαίνοντας ψελλίζει
Πικρολαλούσε ρυθμικά μοιρολογιών κορώνες
Λόγια πεντάτονης χροιάς που λένε λαλητάδες
Άνοιξη με βαφτίσανε στο κούτελο του χρόνου
Το κύλισμα των εποχών μ' άδραξε απ' την παλάμη
Για μήνες τρεις κεντολογώ στον αργαλειό πλουμίδια
Να 'χει η στεριά πεντάμορφο κρουσσάτο πανωφόρι
Μη πλανευτείτε μολυβιών που ζώνουν το κορμί μου
Χλώμιασε η χλαμύδα μου σε πνιγηρά ντουμάνια
Δεν με λερώσαν λασπουριές του βροχερού χειμώνα
Αλλοπαρμένη έτρεχα μέχρι ν' ανταμωθούμε
Σκυλιά πολέμου ούρλιαζαν λάφυρα καρτερούσαν
Μέρες θαλοσσοδάρθηκα σε βάρκες λαιμητόμους
Βουρκώναν οι περαταριές θρηνούσανε γλαρόνια
Είδα κουφάρια ανθρώπινα σε βράχια φωλεμένα
Ολούθε βολοδέρνανε σκαριά σμπαραλιασμένα
Ύστερα αναρριχήθηκα σε αιχμηρά χαράκια
Φαράγγια με διπλώνανε πλάγιαζα σε λαγκάδια
Μα τώρα σας αντάμωσα ρούπι πια δεν γλιστράω
Σύντροφος θά 'μαι αρωγός για τους κατατρεγμένους
Στον κόρφο μου κρατώ σφιχτά μαλαματένιους σπόρους
Δώρο τους φέρνω στα παιδιά που 'ναι ξεριζωμένα
Μη κλαίνε μη ξυλιάζουνε στης προσφυγιάς τις στράτες
Θα τους φυτέψω τρυφερά όπως φιλά η Μάνα
Αγάπης είναι φυλαχτά ''ΕΛΠΙΔΕΣ'' τους φωνάζουν
Γιατρεύουν χαίνουσες ουλές ξορκίζουνε το άλγος
Στολίζουνε περβολαριές όνειρα να καρπίσουν
Χαμόγελα να απλωθούν σ' άπλερα χείλη μαύρα
Που δικαστήκανε νωρίς από ανθρώπων έργα

Τ' ακούς Ευρώπη κυνική άκαρδη πριγκιπέσσα
Πιλάτου Πόντιου μορφή ανάλγητη μπαμπέσα
Πολιτισμού είσαι πληγή της αμαρτίας τιάρα
Άνθρωποι σέρνονται στη Γη μα 'συ σφαλίζεις μπάρα
Βέρος του δόλου ιδαλγός σε ίντριγκες λουφάζεις
Το πρόσωπό σου τιμωρός λαούς σφοδρά δικάζεις

06 / 03 / 2016
( Vg Gv )

ΠΟΘΟΙ ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΙ

Κορμιά που δεν πυρώνονται στου έρωτα τις φλόγες...
λιθάρια είναι σε γκρεμνά άμπελοι δίχως ρόγες
Τους λείπει το υγρό φιλί γλώσσας γλυκά ταλίμια
ροή δαχτύλων σε χορδές να κελαηδούν ταξίμια
Μοιάζουνε σκιάχτρα σε αγρούς άλαλα πετεινάρια
νύχτες αφέγγαρες μουντές ασάλευτα στειλιάρια
Ψυχορραγούνε σε κελιά τ' αμπαρωμένα κάλλη
ερημονήσια άνυδρα δίχως χαράς ντελάλη
Πόθοι ρακένδυτοι γοούν η μοναξιά σουραύλι
ρίγη που μαρμαρώσανε καντήλια δίχως λάδι
Όλη η ζωή τους θλίψης Γη αμάλαγη βαλτώνει
ανέραστα φυλλορροούν μαραγκιασμένοι κλώνοι

Αγκυλωμένα στο μυαλό γραφών σαθρά τερτίπια
φρενάρουν φλέβας σπαραγμό λαβώνουν καρδιοχτύπια
Δεν θέλει ο έρωτας δεσμά ''πρέπει'' και ''μη'' αρνείται
λεύτερος πάντα φτερουγά σε αγκαλιές δονείται
Της φύσης άγια προσταγή φιλήδονα γητεύει
μες στο μεδούλι κατοικεί κοντσέρτο που θεριεύει

23 / 02 / 2016
( Vg Gv )

 

 

 

ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ

''Γλώσσες που υποδύονται αυτόκλητους σωτήρες
βακτριανές είναι μορφές κακεντρεχείς φωστήρες'' (Vg Gv)

ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ
Γλώσσες πυόρροιας κρουνοί βιγλάτορες δηλώνουν
λειριά φρενίτιδας φορούν κοντόφθαλμα σπιλώνουν
Κυοφορούν αφορισμούς ρεκάζουν σαν βατράχια
ρήτορες αχαλίνωτοι εξαπολύουν βράχια
Κόμπλεξ κορακοζώητα συμφύρματα ραμμένα
προπηλακίζουν αφειδώς να νιώθουν βολεμένα
Ντελίρια εμμονικά στις φλέβες σουλατσάρουν
σμάρια τα βίτσια αλυχτούν ίντριγκες πατρονάρουν
Αχούν παραληρήματα αφηνιάζουν φθόνοι
σπέρνει χολές ο λογισμός με λέξεις αγκυλώνει
Κρυψιβουλίας θέατρα σιβυλλικά λαλούνε
κυκλοθυμίες νοσηρές φαιδρά μονολογούνε
Η ζήλεια μέγαιρα σκληρή ξέφρενα στηλιτεύει
συλλήβδην ρίχνει κεραυνούς σ' ό,τι αλλιώς σαλεύει
Μνησικακίες λοιδορούν πλέκουν σαν ταραντούλες
κεντολογούν στ' αδράχτι τους ξεράσματα με βούλες
Μουλάδων μύδροι μιαροί συρίζουν στον αέρα
αγορητές εισαγγελείς δικάζουν νύχτα μέρα

Λόγια μπουλούκια εφορμούν γκεσέμια δίχως φρένα
τραυλίζουν κομπορρημονούν φαλτσάρουν αφρισμένα
Επαίρονται χωρίς φραγμό σύνδρομα αραδιάζουν
με καθε τους αλαλαγμό φρονούν πως συναρπάζουν
Θαρρούν πως είναι διαλεχτά της ανθρωπιάς πλουμίδια
φράγματα στην κατεργαριά κατατρεγμών λεπίδια
Τ'αλάθητο διεκδικούν σκήπτρα δημοκρατίας
μες στο μεδούλι τους κροτούν σήμαντρα παρωδίας
Μα σαν σταθούν μια χαραυγή μπρος σε στιλπνό καθρέφτη
θα δουν αλήθειας αστραπή στη μούχλα τους να πέφτει

17 / 02 / 2016
( Vg Gv )

ΜΟΡΣΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιέρωμα στη μνήμη ψυχών που γοργοταξιδέψαν σε στράτες χωρίς επιστροφή..
Ας έχουν αδιατάρακτη γαλήνη εκεί στα ψηλά..


ΜΟΡΣΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

Σεργιάνι βγήκε ο Χάροντας φρίκης κρατά φιρμάνι
''Μόρσιμον ήμαρ'' ρέχτηκε ύπουλα να κληρώσει
Λουφάζει αθώρητος μουχρός σ' απόμερο ρουμάνι
Αντάρας κρένει βρυχηθμό νιάτα να παλουκώσει
Σέρνονται σ' άσφαλτο κορμιά τέφρες αποκαϊδια
Σμπαράλιασαν χαρών φτερά πλαντάζουν τσακισμένα
Μήτρας αντιλαλούν λυγμοί σπαραγματιές λεπίδια
Μαντάτα αστραπόβροντα καλπάζουν δίχως φρένα

Τάφου μαρμάρινη κραυγή πλάκωσε ηλιαχτίδες
Ρημαδαριό το αύριο ρίζωσε η πικρίλα
Δάκρυα πύρινη βροχή στο κούτελο ρυτίδες
Ανομολόγητες σιωπές κεριών ανατριχίλα
Χαμόγελα σε σάβανα μαράγκιασαν τα χείλη
Θύμησες πικρολάλητες προβάρουν μαύρες χλαίνες
Σεφέρια πάνε κι έρχονται βόλι το κάθε δείλι
Η απουσία αλυχτά μέρες πυρπολημένες

Δόλια ψυχή απόκληρη κάθε σου ζάλο τρίζει
Μόλις προβάλλει χαραυγή ονείρατα λακτίζει
Μοναδική παρηγοριά τέλους γλυκές καμπάνες
Ν΄ανταμωθούνε αγκαλιές σε ουρανού αλάνες

05 / 02 / 2016
( Vg Gv )

ΣΚΕΜΠΡΟΖΕΣ ΦΙΟΡΙΤΟΥΡΕΣ

Όσο οι άλλοι θα υπάρχουν γύρω μας
μόνο για τις χαλκέντερες αλυχτούσες χρείες
των ύπουλων ιοβόλων πεθυμιών μας
τόσο θα ωριμάζει αλματωδώς η μπίχλα
σε καραούλια κερασφόρων φιλοδοξιών
εκεί στα ερεβώδη ρείθρα του μυαλού
αποσαθρώνοντας συθέμελα κι ανέκκλητα
το καρποφόρο δέντρο της ζωής
Τ' ακούς κρυψίβουλε σατράπη αριβίστα
Μη γίνεσαι οδόφραγμα στις ρότες της αγάπης
Άδραξε τα φτερά της να λευτερωθείς
πριν μαραγκιάσεις ηττημένος κι άνυδρος
στις φυλακές του αρρωστημένου εγώ σου
Αυτού που κρύβεις συστηματικά κι αθώρητα
στα λερωμένα άντρα της υποκρισίας σου
φλερτάροντας φαιδρά με τίτλους και τιμές
για να φορέσει δόξα το σαθρό του εαυτού σου

Ζωή δεν είναι μόνο ό,τι σου χαρίστηκε , μα ό,τι αποζητά
να ξεδιψάσει σε κρουστάλλινα νερά κελαρυστής αλήθειας
χωρίς περίτεχνες θολούρες από σκεμπρόζες φιοριτούρες

16 / 01 / 2016
( Vg Gv )

ΘΛΙΜΜΕΝΕΣ ΧΑΡΑΥΓΕΣ

Φιλίες θρύψαλα γυαλιά...
Της λησμονιάς αγάπες
Έρωτες σκιάχτρα στη πυρά
Μυδράλια οι απάτες
Άνυδρες μένουν οι χαρές
Σκαλώνουν σε γρανάζια
Σκιρτούν θλιμμένες χαραυγές
Ριζώνουνε μαράζια
Στη πέρα μπάντα του μυαλού
Θύμησες φτερουγίζουν
Αστροπελέκια του χαμού
Λαίλαπες που λογχίζουν
Μαντάτα πια δε κελαηδούν
Οι λέξεις γονατίζουν
Μονάχα κάργιες θορυβούν
Σ' αλάνες που σαπίζουν
Βλέμματα μες στη καταχνιά
Δίψας ρωγμές στα χείλη
Βαλαντωμένη η καρδιά
Θρήνος σε κάθε δείλι
Γυμνό ξυράφι η φυγή
Δαγκώνει η απουσία
Που να σταθείς δόλια ψυχή
Θάλλει η απελπισία
Μόνο σ' ονείρων διαδρομές
Το δάκρυ ξαποστάζει
Μερώνουν χαίνουσες πληγές
Το γέλιο δε ξυλιάζει

Κάλπικε ύπουλε ντουνιά χλωμέ Ισκαριώτη
Το εφήμερο σε κυβερνά ανέραστε δεσμώτη

09 / 01 / 2016
( Vg Gv )

ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΔΟΤΗΣ

'' Πρώτη του χρόνου σήμερα νέα αρχή ροδίζει
εύχομαι σ' όλο το ντουνιά χαρές να πλημμυρίζει ''(Vg Gv )

Φίλε , Δάσκαλε και Ποιητή καρδιάς, κύριε Βασίλη , χρόνια πολλά για την γιορτή σου , μαλαματένια κι αλεξίλυπα..

ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΔΟΤΗΣ
Λιμπρέτο όλη του η ζωή στίλβη από χαρμολύπη
Τραγούδι πολυφωνικό πεντατονίας χτύποι
Ρίζες από ψηλά βουνά μ' ελάτια λιολουσμένα
Στα όνειρά του συντροφιά λαγκάδια πλουμισμένα
Χάρμα πηγές κελαρυστές στο νου του αντιλαλούνε
Μες στη καρδιά οι ταξιμιές γλυκά μοιρολογούνε
Στον Όλυμπο έχει φωλιά αγάλλεται η Ραψάνη
Μαλάζει λιθαριών νερά ψυχής γρικά φιρμάνι
Σε θεατράκι λαξευτό το κάλλος φτερουγίζει
Τ' Αύγουστου κάποιο δειλινό το ''ΜΗΤΙΑ'' δακρύζει
Πλατάνια έχει συντροφιά τον Πηνειό για ταίρι
Οίστρων ρουφά μεταλαβιά λόγου κεντά ξαθέρι
Όπου σαλεύει ανθοβολεί της Λάρισας ο κάμπος
Στις φλεβες του περγαμηνή μ' αγάπης βέρο λάμπος
Χρόνια στη τάξη λαλητής φύτευε γνώσης σπόρους
Κρουνός πηγαίας θαλπωρής σ' αυλόγυρους με ντόρους
Δάσκαλος φάρος τηλαυγής φίλος λαμπρός της νιότης
είναι ο Βασίλης Σιουζουλής της καλοσύνης δότης


01 / 01 / 2016
( Vg Gv )