Τ' ΑΛΩΝΙ ΤΟΥ ΣΕΒΝΤΑ

Οι νότες ολοφύρονται
στο μπράτσο της κιθάρας
Πλήκτρα ραγίζουν σύγκορμα
σε άγγιγμα δακτύλων
Τραγούδια πλάθει η μοναξιά
ήχους να νιώσει συντροφιάς
στης λήθης τα σοκάκια
Κρότοι σιωπής οδυνηροί
σώψυχα βαλαντώνουν
η λύπη γίνεται κρουνός
παυσίλυπων δακρύων
Σινιάλα δεν φτεροκοπούν
μήτε λαλούν μαντάτα
οι πόθοι μαρμαρώσανε
στης προσμονής τ' αγιάζι
Μόνο λιθάρια κελαηδούν
με τρυφερά λιμπρέτα
ουλές μαλάζουν μ' αγκαλιές
χαρές να τις πλουμίσουν

Βαρύ βραχιόλι ο καημός μες στου σεβντά τ' αλώνι
τέλος δεν έχει ο στεναγμός στης πίκρας το αμόνι

16 / 07 / 2016
( Vg Gv )