Προίκα η θάλλουσα φθορά , οξειδωμένες ράγες...
στης λησμονιάς τα διάσελα οι όρκοι λάβρες νάγιες
Ο έρωτας ψυχορραγεί σε ατσαλένια κλείθρα
τραύματα ανεπούλωτα στης μοναξιάς τα ρείθρα
Σαν χελιδόνια άστεγα μοιρολογίστρες πόθοι
φιλιών γκρεμίζονται φωλιές στης λήθης την απόχη
Που να κρυφτεί ο στεναγμός σε ποιο στιχάκι σβέλτο
η αρνησιά πόνος αψύς λάζο στιλπνό στιλέτο
Μόνο σ' ονείρων διαδρομές λυτρώνεται το άλγος
φλόγες τυλίγουν τα κορμιά της πίκρας λιώνει ο πάγος
Απλώνει φέγγος η χαρά λικνίζεται σαν κόρη
λόγια που γδάραν ομορφιές δεν μπαίνουν πανωφόρι
02 / 07 / 2016
( Vg Gv )
