Ετικέτες

Αναγνώστες

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Όσο - Τότε

..............ΟΣΟ ................
Όσο αδίσταχτοι εκχυδαϊστές
την κάθε ανάσα μας θα διαφεντεύουν.

Όσο επαίσχυντοι Εφιάλτες
σεπτοί θ' αυτοπροσδιορίζονται Μεσσίες.

Όσο λυκάνθρωποι πολιτικοί
μάσκες αμνών θα περιφέρουν.

Όσο υποτέλειας ταγοί
επαναστάτη θα ενδύονται περιβολές.

Όσο σαπρότητες συμφωνιών
κείμενα ιερότητας θα θέλουν να φαντάζουν.

Όσο οι φαύλοι σαλτιμπάγκοι
άχραντα φωτοστέφανα στην κόμη θα φορούν.

Όσο η σκρόφα η προπαγάνδα
χαλκεία θ' αναφύει σαν φωτεινές αλήθειες.

Όσο οι κάφροι ηγεμόνες
μ' ύποπτα μειδιάματα θα λούζουν τις ματιές μας.

.....Όσο.....Όσο......Όσο........

............ΤΟΤΕ........
Τη σκέψη δύσκολα θ' απαρνηθείς......
της αλλαγής πορείας........
Ίσως κι αυτή της Αναγέννησης.........
Αλλοιώς στης Ιστορίας τον Καιάδα θα ανήκεις.......
έτσι ανάπηρη που είχες την ψυχή.......
Και λέγε με εσύ αλλόκοτο........
μες στην αποκοτιά σου........
ή και στο άθλιο βόλεμα......
της σάπιας σου ευτυχίας.............

29/9/2012
(Vg Gv)
 

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΚΟΥ


Μια ακατάπαυστη ροή
Είσαι κι εσύ το μέρος της
Λαξεύεις ψέματα
Να νοιώσεις πως υπάρχεις
Βοά η ανυπαρξία σου
Κι εσύ μιλάς γιά άλλα
Έτσι σου τάξανε να ζεις
Το απεδέχθεις με τιμές
Τα μάτια έκλεισες νωθρά
Λάθρα η Ανάσταση εντός σου
Η αλήθεια είναι που σε πνίγει
Κάλπικα λάβαρα κρατάς
Αδρά κραδαίνεις τις σημαίες
Μα αποφράδες είν' οι μέρες
Κομμάτι τους είσαι κι εσύ
Ψεύτικα μη λυπάσαι
                          (Vg Gv)

Φιλαράκια μου καλά.......
Τίποτα δεν γεννήθηκε......
Δίχως να έχει τέλος.........
Μήτε και κάτι χάθηκε........
Χωρίς να έχει αρχή..........

28/9/2012
(Vg Gv)
 

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΥΜΝΗ


Ποιος είν' αλήθεια ο λυγμός.......
που 'χει αγνό το δάκρυ.............
Αίμα ψυχής και σπαραγμός.......
Δίχως ψευτιάς την άκρη.......

Ξυπνάς σαν θαύμα στη ζωή........
κι όμως το αμαυρώνεις........
Παγίδες στήνεις στη στιγμή.........
το θήραμα ματώνεις.........
Πάντα θαρρείς πως είσ' εσύ..........
ξεχωριστή μονάδα...........
Μα 'ναι το τέλος σου εκεί.........
Φανταχτερή λαμπάδα..........
Σπέρνε χαρές στις διαδρομές.........
Γέλα και μη λυπάσαι...........
Δίνε φιλί στις συντριβές........
Ήσυχα να κοιμάσαι..........
Βαρκούλα είναι η ζωή..........
και χάνεται και πάει..........
Κατάρτι είν' η Χαραυγή.........
κι ο Χάρος καρτεράει.........

Σαν είν' η αλήθεια μας γυμνή.......
αστράφτει όλη η πλάση.........
Φεγγοβολούν σαν αστραπή......
του κόσμου μας τα βάθη.........


26/9/2012
(Vg Gv)

 

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΙΒΔΗΛΕΣ



Πάντα κυλιέσαι στη ζωή..........
Σχοινί οι πόθοι που θ' αρπάξεις........
Μα 'χει το τέλος σου αρχή............
Μη γεύεσαι της αυταπάτης.........

Πίσω από τις προσδοκίες των χαρών ......
πάντα ελλοχεύουν.......τα δόντια των φιδιών....

24/9/2012
(Vg Gv)

 

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ


Η πόλη άδεια.........
Παντού ρημάδια.......
Πίσω απ' τις γρίλιες.......
ματιές λοξές........
Βαριές ανάσες χίλιες.......
τα όνειρα του χθες.......
Πόνος στενάζει.......
Δάκρυ χαράζει.........
Σιωπή μονάχα νεκρική.........
Όλα καθημαγμένα.........
Σε μία σύριγγα κλειστή........
Χρόνια σακατεμένα.........
Τσουβάλι κρέμεται η ζωή........
στου δρόμου τα παγκάκια.........
Δεν λογαριάζει κρύο και βροχή..........
Δεν έχει πιά μεράκια..........
Της κοινωνίας είναι η κραυγή.........
Των Γολγοθάδων μας η Χαραυγή.......
Κι ύστερα μου μιλάς για σωτηρία.........
Δεν έχεις ίχνος ενοχής.........
Εσύ του βίου μου ο Σταυρωτής.........
Θάνατε εσύ αναπνοής.........
Γνωρίζεις να λιμνάζεις.........
Ψέματα μόνο στάζεις..........
Μα θα 'ρθει εκείνη η στιγμή..........
που είχες παρωχημένη..........
Λεπίδα θα 'ναι η ντροπή..........
Απ' την ψυχή βγαλμένη.........

23/9/2012
(Vg Gv)

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΦΑΡΟΣ


Στοιχειώσαν οι ώρες.......
Οι μέρες λιγοστεύουν.....
Τίποτα πιά δεν είναι υπαρκτό..........
Μόνο το τέλος καρτερώ.........
'Κείνο που ύψωσε ρομφαία............
στου ψεύτη κόσμου τα ωραία........
Ρίζωσε η πληγή στη Γή.........
Πανάρχαια επιταγή............
Θέλει να την καλύψεις..........
Τό ψεύδος της να ζήσεις......
Δώσε στο βλέμμα σου φωτιά..........
να κάψει την αποκοτιά..........
Αυτή που σε κυκλώνει...........
κι αδρά σε μαστιγώνει...........
Κι αν ξάφνου εσύ ξυπνήσεις..........
Πρόσεχε Θεέ μου μη ραγίσεις.........
Δεν την παντρεύτηκες της Γής........
την μαύρη της ορφάνια..........
Ήσουνα πάντα ενδεής.........
Εντεταλμένος γητευτής.........
Ζήσε μεσ' την αφάνεια...........
Να νοιώσεις περηφάνεια...........
Κι ύστερα πάλι να χαθείς..........
Ποτέ σου μη φανερωθείς............
Θα σ' ανταμώσει ο Χάρος.........
όταν ανάψει ο Φάρος...........


22/9/2012
(Vg Gv)

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΥΛΑΕΙ Η ΖΩΗ


Σε μια γωνιά του νου πλανιέσαι........
Ποτέ σου δεν κρατιέσαι............
Κύματα έρχονται οι ορδές........
Μα εσύ καλύπτεις ενοχές.........
Λυπάσαι μα αδυνατείς............
το μαύρο τέλος σου να δεις........
Πίστεψες μες το λίγο.......
Δεν σού 'πε πως θα φύγω......
Κι ύστερα σε συγχώρεσες..........
Αλήθεια πως το μπόρεσες..........
Τόση τριγύρω ερημιά..........
Κι εσύ 'σαι μέρος του φονιά........
Πάψε να υπογράφεις.............
Το ίδιο τέλος θα 'χεις........
Κι αν τύχει και αναστηθείς........
Μπροστά σου θα 'μαι θα το δείς.........
Δεν θέλω να τρομάξεις........
Μόνο να μ' αγκαλιάσεις........
Να δεις πως είν' η αλήθεια.........
Μια μαχαιριά στα στήθια.........
Να πας λοιπόν όπου αγαπάς............
Για μένα πάψε να ρωτάς...............
Δεν είμ' εγώ το στέμα.........
Συνήθισες στο ψέμα..........

21/9/2012
(Vg Gv)
 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

MH ΛΕΣ


Να αγωνίζεσαι.......
Στων καιρών τις αντάρες..........
Έτσι σε δίδαξαν από νωρίς.............
Και ξάφνου λούφαξες εσύ........
Ήσουν κι εσύ αντάρα........
Κι είδες το τέλος σου κοντά..........
Και χάθηκες στη λησμονιά.......
Μες στης φθοράς σου τον ντουνιά.......
Η Ιστορία συγχωρεί.........
Μα μένει ανοιχτή πληγή.........
Τίποτα δεν ξεχνιέται........
Μη λές ότι πλανιέσαι.........


20/9/2012
(Vg Gv)

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

TOY TΕΛΟΥΣ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ


Είπα να κάψω τους λυγμούς.......
Στις πυρκαγιές της ζήσης........
Χαρές πληγές κι αλαλαγμούς..........
Τι νόμιζες θ' αφήσεις........

Σφαίρα που βρίσκει την καρδιά.......
είν' η ζωή μας όλη...........
Μα εσύ 'σαι στην αποκοτιά.......
Δεν το κοιτάς το βόλι.........
Θά 'ρθει μιά μαύρη Χαραυγή.........
Χολή να σε κεράσει..........
Του τέλους σου η συντριβή..........
Για πάντα θα γελάσει.........
Δεν τον γελάς τον Θάνατο.........
Ακόμη κι αν κοιμάσαι.........
Το τέλος είν' αθάνατο.........
Ψεύτικα μη βρυχάσαι.........
Περήφανα ήρθες στη Γή........
Περήφανα να φύγεις.........
Κι αν λάθεψες στη διαδρομή........
τους πόνους σου να πνίγεις......

19/9/2012
(Vg Gv)

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΩΡΕΣ


Φευγάτος........
Σε δρόμους που γυρισμό δεν είχαν.......
Παράπονο του Φεγγαριού............
και ο λυγμός του Ήλιου.......
Είπες θα 'ρθούν άλλοι καιροί........
Μα χάθηκες στις διαδρομές.......
Σ΄αυτές που φώτα είχαν............
Φώτα που κρύβαν αίματα..........
Λουσμένα μες τα ψέματα...........
Μα εσύ πορεύσαι στου νού .......
τα κάλπικα παλάτια...........
Σ' αυτά που αλήθειαα οδηγούν.........
Σε τέλους σκαλοπάτια........
Θά 'σαι εκεί για να σε βρώ..........
Πρόσεχε μη λαθέψεις.........
Δεν θα γενώ προδότης...........
Μόνο της μοίρας πότης.......


18/9/2012
(Vg Gv)

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΨΕ


Σε ψάχνεις........
Σ' αναστεναγμών οπές..........
Κλειστοί είναι οι δρόμοι σου.............
Κι εσύ ξεπλένεις ενοχές..........
Τούτη είναι η μοίρα σου...........

Ύστερα λάβαρα σηκώνεις.......
Ψεύτικα να γλεντήσεις.........
Μα θά 'ρθει η ώρα .......
και η στιγμή........
Η αλήθεια να ραγίσει.........
Το άσπρο πέπλο που φοράς.........
με άλικο θα ντύσει.........
Είν' αιχμηρός ο δρόμος.......
Δεν σε ρωτά ο νόμος........
Ξένο είναι σημάδι...........
Κι είσαι εσύ ρημάδι..........

16/9/2012
(Vg Gv)

Κι εσύ μου λες

Τόση ισχύς συγκεντρωμένη.......
Όλη στα χέρια των ανίσχυρων εσμών........
Κι εσύ μου λες θα ξημερώσει άλλη μέρα.........
Και στης ψευδαίσθησης κοιμάσαι το βυθό.......
Λες και θ' αργήσει η άλλη μέρα.........

16/9/2012
(Vg Gv)

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΑΚΡΕΣ


Ποίηση είναι οι λέξεις.......
Εκείνες που ψυχορραγούν........
πάνω στο ματωμένο πέπλο της ψυχής..........
Είναι τα δάκρυα που αναβλύζουν.......
μέσ' απ' τους κήπους της καρδιάς........
Κάτι σαν ευλογία.........
από έναν άγνωστο Θεό........
Είναι οι σημαίες που ανεμίζουν.......
εκεί στα μετερίζια της τιμής.........
Λες κι είναι Άγια Γραφή..........
σε λάκκους των δαιμόνων..........
Είναι η χαρά μαζί κι η θλίψη.........
στεφάνια ανθοστόλιστα........
πάνω σε τάφους ζωντανών.........
Για να γελάσει το παιδί..........
που δεν μεγάλωσε ποτέ..........
Λες κι ήτανε κλειστοί οι δρόμοι.........
Μια προσευχή που αγκομαχεί........
λόγο ν' αρθρώσει ν' ακουστεί.........
Κι ύστερα πάλι να χαθεί.........
στης συντριβής τους δρόμους.........
Στου πεπρωμένου της τις διαδρομές........
Στου τραύματος τις άκρες.............


13/9/2012
(Vg Gv)

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΣΙΑ ΑΝΟΥΣΙΑ


Τόση δειλία........
Τόση μαγεία.....
Τόσο μεγάλη υποκρισία...........
Του τέλους η αθανασία..........
σ' ένα Σταυρό κρεμιέται........
Για να θυμίζει στους καιρούς........
λιβάνια.. άνθη και καημούς..........



Λόγια του πόνου είναι .....του χαμού.....
Της μαύρης ώρας τ' οδυρμού........
Ξέρω ήρθαν σε σένα......
μα και σε άλλους θά 'ρθουν......
Μόνο που οι λεπίδες..........
αυτές του πόνου οι ρανίδες.........
Πάντα αλλοιώς σταλάζουν.......
Πάντα αλλοιώς φωνάζουν........
Κι ο Θάνατος πάντα εκεί........
να μας θυμίζει τη ζωή..........
Την μόνιμα πεθαμένη !!!!!!!!      
11/9/2012
(Vg Gv)

Λεβεντιά

Σιωπής ν' ακούσεις τις κραυγές........
Του Θάνατου μαστιγωσιές........
Μάνας να πιείς το κλάμα..........
το κορυφαίο δράμα........



Η λεβεντιά είναι πληγή.......
Χαράς τον που την έχει.........
Θα 'ρθει μια μαύρη Χαραυγή..........

και ποιός θα την αντέξει.......



Λεβέντης όποιος περπατά......
στων δρόμων του τους πόνους......
Να 'χει ψυχή να κουβαλά........

τα βάρη του στους ώμους.....

Είναι κερί η λεβεντιά........
Δεν σβήνει στους αιώνες......
Λαμποκοπά στην ερημιά.......
και λιώνει παγετώνες.......

Μα πάνω απ' όλα είν' σιωπή.......
σε τόπους των θορύβων.........
Ματώνεται μα δεν ηχεί........
Τραγούδι είν' των φλοίσβων........


11/9/2012
(Vg Gv)
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΤΗ ΣΙΓΗ


Στο φέγγον σκότος........
πληγές κουρνιάζουν.....
Οι μάσκες δικαστήκανε............
τα γέλια να φοράνε........
Παντού πόνος αστράφτει......
Και τα Φεγγάρια του καημού........
κι οι Χαραυγές του Ήλιου........
Όλα στον ίδιο τον τροχό..........
Τις θλίψεις μαρτυράνε.........
Μόνο οι αντοχές μας πλέκουνε..........
Σάβανα του Θανάτου............
Ανάσες όλα στους καιρούς..........
Μα τ' αηδόνια μας πενθούν.........


10/9/2012
(Vg Gv)

 

Τόση ερημιά

Τόση ερημιά συρρικνωμένη.......
Όλη μαζί συγκεντρωμένη........
Σε μιά γουλιά του ποτηριού.......
Του Χάρου στράτες είν' αυτές........
Ποτέ τους δεν λαθεύουν.............
Ψυχές μας σημαδεύουν........


10/9/2012
(Vg Gv)

ΚΕΡΙ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

Αγαπημένα φιλαράκια.......
Τόσο πολύ που σας ευχαριστώ.......
Δεν έχω λόγια άλλα..........
Να 'χετε μόνο το Θεό.......
στης ζήσης σας τα ζάλα.......

ΚΕΡΙ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

Ανοίξτε πύλες τ' Ουρανού........
κι αγγέλοι ξεστρατίστε........
ήρθαν μηνύματα χαμού............
χίλια σκαλιά στολίστε........

Η μάνα μόνη περπατά.......
τους πόνους της βαστάει........
Δώστε νερό για να κρατά.........
καημούς να ξεδιψάει...........
Είναι περήφανη μορφή.........
δεν μαρτυρά τους πόνους........
Έχει καθάρια την ψυχή.......
Κι είναι κοντά στους μόνους.......
Με λάδι αλείψτε τις πληγές.......
που την πονούσαν χρόνια.........
Να 'βρει μονάχα τις χαρές.........
να τις κρατά αιώνια..........
Μάνα μου ρίζα μου εσύ......
της πλάσης 'σύ στολίδι.........
είσαι του Χρόνου του κρασί.......
π' όσο περνά ανθίζει.........


10/9/2012
(Vg Gv)

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

ΔΑΚΡΥΩΝ ΚΥΜΑ


Λες θά 'ρουν οι άλλοι οι καιροί........
κι ακροβατείς μονάχος......
Στου πέλαγους την αντοχή..........
Μα 'ναι ανοιχτός ο τάφος.......

Χίλιες ευχές αιμορραγούν........
στα Τάρταρα του Άδη........
κι οι ώρες σου ψυχορραγούν........
μες το λαμπρό σκοτάδι.........
Δεν έχει λόγους ο καιρός.......
χαρές να σου χαρίσει.........
Ξάφνου θα μείνεις μοναχός.......
να δεις τ' είχες γκρεμίσει..........
Όλα σε κύκλους περπατούν........
Λογαριασμούς δεν δίνουν......
Και οι ευθείες καρτερούν.........
Δάκρυα στο τέλος πίνουν........
Ανασαιμός είν' η ζωή..........
στου Θάνατου τον ύπνο.........
Μα σαν ξυπνήσει συντριβή..........
Κι εσύ μου λες θα λείπω..................

9/0/2012
(Vg Gv)

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ


Και πώς να πω ευχαριστώ......
σε όσους μ' αγαπάνε........
νοιώθω μονάχα τυχερός...........
που οι φίλοι δεν ξεχνάνε......

Εκεί που ο πόνος με κρατά........
κι οι θύμησες λογχίζουν......
παρηγοριά τα σταματά......
τα μάτια που δακρύζουν.......
Δεν είν' ο πόνος που γλακά....
μήτε κι αυτός που θά 'ρθει........
μόνο η ψυχή που μαρτυρά.......
των Γολγοθάδων πάθη........
Δεν έχω πιά παρηγοριά.......
της μάνας μου τα λόγια........
μόνο των φίλων φιλιατρά.......
ψυχής τους τα εφόδια.........

7/0/2012
(Vg Gv)



Από τα βάθη της ψυχής μου.....αφιερωμένο σε όλα τα αγαπημένα φιλαράκια......που με οποιονδήποτε τρόπο......βρεθήκανε και βρίσκονται κοντά μου.......τούτες τις αιχμηρές τις ώρες.......
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ !!!!!!!!! Τούτο μονάχα έχω για σας.....Μα είν' ψυχής αλήθεια.......

 

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΔΑΚΡΥΩΝ ΩΡΕΣ


Είν' ο φονιάς που χάνεται.......
και ό,τι θέλει παίρνει.......
Πάλι θα 'ρθει δεν πιάνεται.........
και ό,τι γουστάρει σπέρνει........

Της μοίρας μας είναι γραφτό......
γέλιο να μη στεριώσει......
Θά 'ρθει του Χρόνου το σπαρτό......
με μιας να μας τελειώσει......
Θεέ που στέκεις στα ψηλά.......
κι αγγέλοι εσείς του δίκιου......
βάλτε στα βάσανα φωτιά......
δείξτε δρομιές του ίσιου.......
Γεννιόμαστε μιά Χαραυγή......
με δάκρυα στα μάτια........
Κι ο Χάρος είναι πληρωμή.......
στου Άδη τα παλάτια........
Κι αν μες στα σύνορα που ζεις........
θολώσει η περηφάνεια........
Μαχαίρια πόνου είν' θα δεις.......
σαν έρθει η ορφάνια...........

6/9/2012
(Vg Gv)

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ


Μεταξωτά μου φόραγες........
Μετάξια θα φορέσω........
Όλο που είμαι ρώταγες.........
πριν φύγεις και πονέσω.......

Τώρα λεπίδες και κενό........
Δέντρο χωρίς τις ρίζες.......
Σαν το αηδόνι το μουγγό.....
Σ' ερήμους δίχως βρύσες........
Άστρα λαμπρά κι Ήλιε Αυγής........
και σεις αγγέλλων χέρια.......
Να την φυλάτ' από πληγές......
δεν θέλει αλλά μαχαίρια.......
Πονούσε μα δεν μίλαγε........
Δάκρυα να μη σκορπίσει........
Σ' αγίους παραμίλαγε.........
Ευχές να μας χαρίσει.......
Μια είχε μόνο πεθυμιά........
Λίγο πριν μας αφήσει.......
Νά 'χει καθάρια φορεσιά........
Χάρος πριν την χτυπήσει........
Τώρα μανούλα στα ψηλά......
Μαζί με τον πατέρα.......
Θά 'ναι τα χέρια σας σφιχτά.......
Μακρυά κάθε φοβέρα........
Αγγέλοι θα σας τραγουδούν........
Εκεί στους πάνω τόπους.......
και οι ψυχές σας θα χαρούν.......
Κοντά σ' άλλους ανθρώπους.......

1/9/2012
(Vg Gv)