Να αγωνίζεσαι.......
Στων καιρών τις αντάρες..........
Έτσι σε δίδαξαν από νωρίς.............
Και ξάφνου λούφαξες εσύ........
Ήσουν κι εσύ αντάρα........
Κι είδες το τέλος σου κοντά..........
Και χάθηκες στη λησμονιά.......
Μες στης φθοράς σου τον ντουνιά.......
Η Ιστορία συγχωρεί.........
Μα μένει ανοιχτή πληγή.........
Τίποτα δεν ξεχνιέται........
Μη λές ότι πλανιέσαι.........
20/9/2012
(Vg Gv)
