Είπα να κάψω τους λυγμούς.......
Στις πυρκαγιές της ζήσης........
Χαρές πληγές κι αλαλαγμούς..........
Τι νόμιζες θ' αφήσεις........
Σφαίρα που βρίσκει την καρδιά.......
είν' η ζωή μας όλη...........
Μα εσύ 'σαι στην αποκοτιά.......
Δεν το κοιτάς το βόλι.........
Θά 'ρθει μιά μαύρη Χαραυγή.........
Χολή να σε κεράσει..........
Του τέλους σου η συντριβή..........
Για πάντα θα γελάσει.........
Δεν τον γελάς τον Θάνατο.........
Ακόμη κι αν κοιμάσαι.........
Το τέλος είν' αθάνατο.........
Ψεύτικα μη βρυχάσαι.........
Περήφανα ήρθες στη Γή........
Περήφανα να φύγεις.........
Κι αν λάθεψες στη διαδρομή........
τους πόνους σου να πνίγεις......
19/9/2012
(Vg Gv)
είν' η ζωή μας όλη...........
Μα εσύ 'σαι στην αποκοτιά.......
Δεν το κοιτάς το βόλι.........
Θά 'ρθει μιά μαύρη Χαραυγή.........
Χολή να σε κεράσει..........
Του τέλους σου η συντριβή..........
Για πάντα θα γελάσει.........
Δεν τον γελάς τον Θάνατο.........
Ακόμη κι αν κοιμάσαι.........
Το τέλος είν' αθάνατο.........
Ψεύτικα μη βρυχάσαι.........
Περήφανα ήρθες στη Γή........
Περήφανα να φύγεις.........
Κι αν λάθεψες στη διαδρομή........
τους πόνους σου να πνίγεις......
19/9/2012
(Vg Gv)
