ΠΟΘΟΙ ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΙ

Κορμιά που δεν πυρώνονται στου έρωτα τις φλόγες...
λιθάρια είναι σε γκρεμνά άμπελοι δίχως ρόγες
Τους λείπει το υγρό φιλί γλώσσας γλυκά ταλίμια
ροή δαχτύλων σε χορδές να κελαηδούν ταξίμια
Μοιάζουνε σκιάχτρα σε αγρούς άλαλα πετεινάρια
νύχτες αφέγγαρες μουντές ασάλευτα στειλιάρια
Ψυχορραγούνε σε κελιά τ' αμπαρωμένα κάλλη
ερημονήσια άνυδρα δίχως χαράς ντελάλη
Πόθοι ρακένδυτοι γοούν η μοναξιά σουραύλι
ρίγη που μαρμαρώσανε καντήλια δίχως λάδι
Όλη η ζωή τους θλίψης Γη αμάλαγη βαλτώνει
ανέραστα φυλλορροούν μαραγκιασμένοι κλώνοι

Αγκυλωμένα στο μυαλό γραφών σαθρά τερτίπια
φρενάρουν φλέβας σπαραγμό λαβώνουν καρδιοχτύπια
Δεν θέλει ο έρωτας δεσμά ''πρέπει'' και ''μη'' αρνείται
λεύτερος πάντα φτερουγά σε αγκαλιές δονείται
Της φύσης άγια προσταγή φιλήδονα γητεύει
μες στο μεδούλι κατοικεί κοντσέρτο που θεριεύει

23 / 02 / 2016
( Vg Gv )

 

 

 

ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ

''Γλώσσες που υποδύονται αυτόκλητους σωτήρες
βακτριανές είναι μορφές κακεντρεχείς φωστήρες'' (Vg Gv)

ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ
Γλώσσες πυόρροιας κρουνοί βιγλάτορες δηλώνουν
λειριά φρενίτιδας φορούν κοντόφθαλμα σπιλώνουν
Κυοφορούν αφορισμούς ρεκάζουν σαν βατράχια
ρήτορες αχαλίνωτοι εξαπολύουν βράχια
Κόμπλεξ κορακοζώητα συμφύρματα ραμμένα
προπηλακίζουν αφειδώς να νιώθουν βολεμένα
Ντελίρια εμμονικά στις φλέβες σουλατσάρουν
σμάρια τα βίτσια αλυχτούν ίντριγκες πατρονάρουν
Αχούν παραληρήματα αφηνιάζουν φθόνοι
σπέρνει χολές ο λογισμός με λέξεις αγκυλώνει
Κρυψιβουλίας θέατρα σιβυλλικά λαλούνε
κυκλοθυμίες νοσηρές φαιδρά μονολογούνε
Η ζήλεια μέγαιρα σκληρή ξέφρενα στηλιτεύει
συλλήβδην ρίχνει κεραυνούς σ' ό,τι αλλιώς σαλεύει
Μνησικακίες λοιδορούν πλέκουν σαν ταραντούλες
κεντολογούν στ' αδράχτι τους ξεράσματα με βούλες
Μουλάδων μύδροι μιαροί συρίζουν στον αέρα
αγορητές εισαγγελείς δικάζουν νύχτα μέρα

Λόγια μπουλούκια εφορμούν γκεσέμια δίχως φρένα
τραυλίζουν κομπορρημονούν φαλτσάρουν αφρισμένα
Επαίρονται χωρίς φραγμό σύνδρομα αραδιάζουν
με καθε τους αλαλαγμό φρονούν πως συναρπάζουν
Θαρρούν πως είναι διαλεχτά της ανθρωπιάς πλουμίδια
φράγματα στην κατεργαριά κατατρεγμών λεπίδια
Τ'αλάθητο διεκδικούν σκήπτρα δημοκρατίας
μες στο μεδούλι τους κροτούν σήμαντρα παρωδίας
Μα σαν σταθούν μια χαραυγή μπρος σε στιλπνό καθρέφτη
θα δουν αλήθειας αστραπή στη μούχλα τους να πέφτει

17 / 02 / 2016
( Vg Gv )

ΜΟΡΣΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιέρωμα στη μνήμη ψυχών που γοργοταξιδέψαν σε στράτες χωρίς επιστροφή..
Ας έχουν αδιατάρακτη γαλήνη εκεί στα ψηλά..


ΜΟΡΣΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

Σεργιάνι βγήκε ο Χάροντας φρίκης κρατά φιρμάνι
''Μόρσιμον ήμαρ'' ρέχτηκε ύπουλα να κληρώσει
Λουφάζει αθώρητος μουχρός σ' απόμερο ρουμάνι
Αντάρας κρένει βρυχηθμό νιάτα να παλουκώσει
Σέρνονται σ' άσφαλτο κορμιά τέφρες αποκαϊδια
Σμπαράλιασαν χαρών φτερά πλαντάζουν τσακισμένα
Μήτρας αντιλαλούν λυγμοί σπαραγματιές λεπίδια
Μαντάτα αστραπόβροντα καλπάζουν δίχως φρένα

Τάφου μαρμάρινη κραυγή πλάκωσε ηλιαχτίδες
Ρημαδαριό το αύριο ρίζωσε η πικρίλα
Δάκρυα πύρινη βροχή στο κούτελο ρυτίδες
Ανομολόγητες σιωπές κεριών ανατριχίλα
Χαμόγελα σε σάβανα μαράγκιασαν τα χείλη
Θύμησες πικρολάλητες προβάρουν μαύρες χλαίνες
Σεφέρια πάνε κι έρχονται βόλι το κάθε δείλι
Η απουσία αλυχτά μέρες πυρπολημένες

Δόλια ψυχή απόκληρη κάθε σου ζάλο τρίζει
Μόλις προβάλλει χαραυγή ονείρατα λακτίζει
Μοναδική παρηγοριά τέλους γλυκές καμπάνες
Ν΄ανταμωθούνε αγκαλιές σε ουρανού αλάνες

05 / 02 / 2016
( Vg Gv )