ΘΕΑΤΡΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

'' Αν δε δακρύσεις μη θελήσεις, αλήθειας ήλιο ν' αντικρίσεις''
( Vg Gv )

ΘΕΑΤΡΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Όλα τελειώνουν τι θαρρείς
ανήμπορα κι ευάλωτα
στη μέγγενη του χρόνου
Τα θέλω καταλύονται
αδέλφια θάλλουσας φθοράς
στο άρμα της συνήθειας
Χαμόγελα φυλλορροούν
σ' εφήμερα χαράς κλαδιά
άργιλος σε κλεψύδρα
Πορφυρεμένες χαραυγές
λαβώνονται στις διαδρομές
που τέλος αναγγέλουν
Αγάπες αλυσιτελείς
φοράνε ρούχα πλαστικά
θλιβές καρικατούρες
Λησμονημένοι έρωτες
χωρίς φιλήδονο φιλί
σε μαραμένα χείλη
Στης αυταπάτης τις θηλιές
καθηλωμένα βλέμματα
ψευδαίσθησης λιμπρέτα
Ολούθε ακμάζει παρακμή
η λήξη πρωταγωνιστής
να στεφανώνει ήττες
Βολεύονται οι πεθυμιές
σ' ανάκλιντρα ρηχότητας
φαιδρά κατεστημένα
Ξεθωριασμένα χρώματα
μαρμαρωμένα δειλινά
θέατρα ευκαιρίας
Τέρατα οι άνθρωποι στη Γη
στο σεληνόφως αλυχτούν
την μέρα λημεριάζουν
Σαν χέλια δολιχοδρομούν
λέξεις σπιλώνουν λαγαρές
νάρκισσοι αριβίστες

Πού να πλαγιάσει η ψυχή στ' όνειρο ν' αρμενίσει
στης καλοσύνης τους κρουνούς δίψα πληγής να σβήσει
κάλυμμα να 'χει ουρανό λιθάρι μαξιλάρι
να μη γροικά τον κουρνιαχτό στης πίκρας το δοξάρι
29 / 04 / 2015
( Vg Gv )

 

ΛΥΠΗΣ ΓΑΛΑ

'' Πώς να διαβείς γκρεμνά δίχως παιδιού φτερά''
( Vg Gv )

ΛΥΠΗΣ ΓΑΛΑ
Λέξεις νωθρές τσαλακωμένες
σαν ράγες τραίνου οξειδωμένες
πάλαι καλλίπυγες παρθένες
μουλιάζουν αφαλατωμένες
Θρηνούν στασίδια σε ξωκλήσια
ίσκιος πικρός στα κυπαρίσσια
σ' ορφανεμένα βραχονήσια
άρμης αγέρια πελαγίσια
Περικοκλάδες παραισθήσεις
μυδράλια οι αναμνήσεις
της αρνησιάς παλινδρομήσεις
βρέχει το παρελθόν εκρήξεις
Μέγαιρα η μοίρα λυσσασμένη
λαίλαπα αφηνιασμένη
στα καραούλια αρματωμένη
πόθων σινιάλα αλυσοδένει
Θωρώ χαρές ναυαγισμένες
απόκληρες λησμονημένες
στη μοναξιά βαλαντωμένες
διάφανες χάντρες θολωμένες
Ήττες στολίζουν καλντερίμια
ώρες αγήτευτα αγρίμια
γρικώ παυσίλυπα ταξίμια
ιχνηλατώ μες τα συντρίμμια
Αθροίζω λαβωμένο χρόνο
βλέμμα με θύμησες αρθρώνω
γυμνός ακροβατώ στον πόνο
απόκαμα να αργολιώνω
Οι ματαιώσεις πένθους στίχοι
χαράζει του καημού το νύχι
κάλπικη ρότα μη σου τύχει
στην πέτρα μινυρίζουν ήχοι
Χείλη μουντά ξεφλουδισμένα
δε μολογούν λόγια θαμμένα
πουλιά τα χάδια τρομαγμένα
φιλιά καραβοτσακισμένα

Λύπης βυζαίνει η ελπίδα γάλα , προσμένει αλέγρα χαραυγή
γλυκιά πατρίδα η αλάνα που με σεργιάνιζε παιδί
26 / 04 / 2015
( Vg Gv )
 

ΕΑΡΙΝΟ ΦΙΛΙ

'' Δέντρο γυμνό στη καταχνιά η κάθε χαραυγή ,δίχως των φίλων ήλιο''
( Vg Gv )

ΕΑΡΙΝΟ ΦΙΛΙ
Λαλούνε τα καμπαναριά
μυροβολούν λιβάνια
λαμπάδες σαν ψηλά βουνά
ψαλμοί με περηφάνια
Τιμάνε άχραντη μορφή
μάρτυρα καβαλάρη
τροπαιοφόρου Άη-Γιωργή
μαλαματένια χάρη
Πλούτη χλιδές αρνήθηκε
ακλόνητο λιθάρι
τυφλά καρατομήθηκε
πίστης σεπτό βλαστάρι
Άνοιξης μέρα λαμπερή
στ' Απρίλη τη βεγγέρα
όλη η πλάση ανθοβολεί
χαράς φοράει βέρα
Φίλοι λουλούδια ευωδιαστά
γλυκόλαλα αηδόνια
στείλαν ευχές τραγουδιστά
μες της ψυχής τ' αλώνια
Λέξεις αντάμα μ' αγκαλιές
αγάπη πλουμισμένη
χρώματα ραίνουν πινελιές
θωριά πλημμυρισμένη
Δάκρυ αναβλύζει παστρικό
σταλάζει χαρμοσύνη
μες της καρδιάς το φιλιατρό
ανάγλυφη γαλήνη
Χίλια ψελλίζω ευχαριστώ
διάφανα σαν τα κρίνα
φίλους καλούς δε λησμονώ
μνήμης κρατάω κύμα
Να 'ναι τα χρόνια σας καρποί
σε κλώνους ευλογίας
γλυκό εαρινό φιλί
σε πέπλο πανδαισίας
Κι όταν σταλάζει η θωριά
χαράς να 'ναι σινιάλο
πίκρες καημοί αλαργινά
απ' το δικό σας ζάλο

Σμαράγδια οι φίλοι στη ζωή καντήλι στα σκοτάδια
μέσα στο στήθος φυλαχτό στη συμφορά 'ναι χαδια
23 / 04 / 2015
( Vg Gv )

 

ΤΕΛΟΥΣ ΣΦΑΙΡΑ

'' Άλυτος γρίφος η αγάπη ,σαν ενοχές φωλιάζουν ,σ' αόρατες λόχμες μυαλού''
( Vg Gv )

ΤΕΛΟΥΣ ΣΦΑΙΡΑ

Αν έμαθες να λησμονάς
τα χείλη να σφαλίζεις
πάψε γι' αγάπες να μιλάς
καρδιές μη πριονίζεις
Πόθοι σε πυρπολούν στιγμής
τον κορεσμό θηρεύεις
βέρος σπιρτόζος γητευτής
λιθάρια σαγηνεύεις
Δείλι στοργή μιας αγκαλιάς
στην ήλιο 'σαι δραπέτης
σ' αλάνες λήθης σεργιανάς
ανύποπτος κοκέτης
Λάγνες οι λέξεις που κεντάς
σαν παφλασμοί στο σώμα
τα δάχτυλα υνί φωτιάς
στου Έρωτα το στρώμα
Την τέχνη ξέρεις του μυαλού
καημούς παλιούς μερώνεις
πλάνες ζυμώνεις του καιρού
χαμόγελα απλώνεις
Τα βλέφαρά σου χαμηλά
σαν ξεπροβάλλει η μέρα
μεταλαβαίνεις αρνησιά
κερνάς του τέλους σφαίρα

Μα η ζωή είν' αστραπή σ' αισθήματα ευάλωτη
μη μαχαιρώνεις το φιλί μη την κρατάς αιχμάλωτη

19 / 04 / 2015
( Vg Gv )

ΒΟΛΙ ΚΡΥΦΟ

"Δραπέτης γίνε απ' τα κελιά του μαρασμού πριν θλίψη σε συνθλίψει''
( Vg Gv )

ΒΟΛΙ ΚΡΥΦΟ
Τσαλακωμένος σέρνεται
ο χρόνος λαβωμένος
κουφάρι στο μεσόστρατο
που λάμπαν υποσχέσεις
Τέλους η αρχή χαμογελά
σε διάσελα πλανιέται
ρούχα φοράει γιορτινά
την ήττα ν' αγκαλιάσει
Κυλούν οι αγάπες έντρομες
τη λήξη ν' ανταμώσουν
πουλιά αποδημητικά
που στα τυφλά φωλεύαν
Οι έρωτες δεν πρόκαμαν
υφάδια να κεντήσουν
μήτε σε χείλη πορφυρά
νέκταρ γλυκό να στάξουν
Στη σιγαλιά δειλά γοούν
λησμονημένες λέξεις
κορμιά γυμνά καμπαναριά
με φλέβες ραγισμένες
Μιας αστραπής η οιμωγή
ρήμαξε τη γαλήνη
κι όλα αλλάξαν χρώματα
να μοιάσουν του ερέβους
Ποια ποίηση να ορθωθεί
ποιοy λόγου η ευθύνη
να λάμψει πάλι η ομορφιά
σε κήπους μαραμένους
Παρούσα ολούθε η μοναξιά
μοιρολογούν λιθάρια
μνήματα χάσκουν γοερά
χίλιους να θάψουν πόθους
Όλα καλπάζουν τι θαρρείς
μη στέκεσαι στο λίγο
δεν έχει ο ήλιος δισταγμούς
μήτε το δείλι άρχει
Μιας χαραυγής ο ερχομός
λεπίδα θα κεράσει
μπλάβο το δάκρυ που θα πιείς
στου φεγγαριού τη χάση

Μα να θυμάσαι όπου βρεθείς η αρνησιά πονάει
όποια χαρά κι αν καρπωθείς βόλι κρυφό φυλάει
15 / 04 / 2015
( Vg Gv )

 

ΧΕΙΛΗ ΣΦΑΛΙΣΤΑ

"Πώς να βλαστήσει το χαμόγελο, στης εγκατάλειψης τα χείλη''
 ( Vg Gv )


ΧΕΙΛΗ ΣΦΑΛΙΣΤΑ

Πλάνταξε η Γεσθημανή
λιθάρια αναδακρυώσαν
ύπουλο σ' άδραξε φιλί
φλουριά σε παραδώσαν
Εδώλιο χρεώθηκες
περίγελος μαρτύρων
άσπλαχνα καθηλώθηκες
σ' ορέξεις ολετήρων
Υποκριτές αιμοχαρείς
αλάστορες χυδαίοι
Πιλάτος άβουλος κριτής
οργίλοι Φαρισαίοι
Αλαλαγμοί απανθρωπιάς
ανέκραξαν φιρμάνι
αθώος Βαραββάς φονιάς
καρπώθηκες στεφάνι
Σε Γολγοθά λαβώθηκες
ρακένδυτος σερνόσουν
χλευάστηκες σπιλώθηκες
φραγγέλια γευόσουν
Πριν πετεινός λαλήσει τρις
σ' εγκαταλείψαν όλοι
ίσκιος βασίλεψε βαρύς
στης αρνησιάς το βόλι
Μύριες σε σταύρωσαν φορές
πλήθη αλλοπαρμένα
σε προπηλάκισαν ορδές
βλάσφημοι δίχως φρένα
Σεφέρια πέρασαν πολλά
θα ανατείλουν κι άλλα
σ' Ανάστασης καμπαναριά
φλεγόμενα σινιάλα
Χαμόγελα και αγκαλιές
άπλετα σε πλατείες
κλισέ πληθώρα με ευχές
της πλήξης συγχορδίες
Μα ο πλανήτης σπαρταρά
αναλυγγιάζει η πλάση
χείλη στο τρόμο σφαλιστά
έρεβος έχει αστράψει
Τυφλά λογχίζει ο ρατσισμός
λαούς διαμελίζει
παιδιών βουβός ολοφυρμός
σ' αλάνες σεργιανίζει
Σφαγείς πολέμου ζηλωτές
σπέρνουν θηριωδίες
δολοφονίες στυγερές
φαύλες ιδεοληψίες
Κονκλάβια αμαρτωλά
ίντριγκες αναδεύουν
πληθώρα ευτελή μυαλά
θρησκείες εκπορνεύουν

Μέλι σταλάζει η Άνοιξη κοιλοπονά η φύση
μυροβολά κατάνυξη στου δράματος τη θλίψη
Πάλι ο Χριστός θ' αναστηθεί ο κόσμος ζει σε μνήμα
δίχως μια στάλα θαλπωρή άλαλος μες το κρίμα
06 / 04 / 2015
( Vg Gv )