ΒΟΛΙ ΚΡΥΦΟ

"Δραπέτης γίνε απ' τα κελιά του μαρασμού πριν θλίψη σε συνθλίψει''
( Vg Gv )

ΒΟΛΙ ΚΡΥΦΟ
Τσαλακωμένος σέρνεται
ο χρόνος λαβωμένος
κουφάρι στο μεσόστρατο
που λάμπαν υποσχέσεις
Τέλους η αρχή χαμογελά
σε διάσελα πλανιέται
ρούχα φοράει γιορτινά
την ήττα ν' αγκαλιάσει
Κυλούν οι αγάπες έντρομες
τη λήξη ν' ανταμώσουν
πουλιά αποδημητικά
που στα τυφλά φωλεύαν
Οι έρωτες δεν πρόκαμαν
υφάδια να κεντήσουν
μήτε σε χείλη πορφυρά
νέκταρ γλυκό να στάξουν
Στη σιγαλιά δειλά γοούν
λησμονημένες λέξεις
κορμιά γυμνά καμπαναριά
με φλέβες ραγισμένες
Μιας αστραπής η οιμωγή
ρήμαξε τη γαλήνη
κι όλα αλλάξαν χρώματα
να μοιάσουν του ερέβους
Ποια ποίηση να ορθωθεί
ποιοy λόγου η ευθύνη
να λάμψει πάλι η ομορφιά
σε κήπους μαραμένους
Παρούσα ολούθε η μοναξιά
μοιρολογούν λιθάρια
μνήματα χάσκουν γοερά
χίλιους να θάψουν πόθους
Όλα καλπάζουν τι θαρρείς
μη στέκεσαι στο λίγο
δεν έχει ο ήλιος δισταγμούς
μήτε το δείλι άρχει
Μιας χαραυγής ο ερχομός
λεπίδα θα κεράσει
μπλάβο το δάκρυ που θα πιείς
στου φεγγαριού τη χάση

Μα να θυμάσαι όπου βρεθείς η αρνησιά πονάει
όποια χαρά κι αν καρπωθείς βόλι κρυφό φυλάει
15 / 04 / 2015
( Vg Gv )