ΤΟ ΔΟΝΤΙ

Ποιά μέρα φωτεινή.......
θρυμμάτισε το κέλυφος......
και ανεδύθη το γαμψό...........
το δηλητηριώδες δόντι.........
'Κείνο που λούφαζε καλά.......
σε αχυρώνων Θρόνο.........
Το φίδι ήταν που 'σπειρες......
και το επώαζες ζεστά........
σ' αρίφητα χαμόγελα........
με μάσκες του Θανάτου........
Τώρα σιωπή σα να'ν κραυγή.......
Μύθοι να καταρρεύσουν..........

(Vg Gv)

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΗ

Καμιά δεν θα 'χει αίγλη.......
η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ........
αν στις 18..........
λήθη ανήκουστη δεν γίνει.....
στον ρού του ποταμού..........

Κι εσύ επαναστάτη της πεντάρας........
στέφανα τιμής ........
χωρίς ντροπή εναποθέτεις......
Χωρίς ποτέ της λευτεριάς ν' ακούσεις........
βαρύγδουπους τριγμούς........
Έτσι κουφός που ήσουν.............
σ' αλήθειας τυμπανοκρουσίες.........(Vg Gv)

Αγαπημένα φιλαράκια.......
Τα Πολυτεχνεία τα ξεπούλησαν.........
Τα Πολυτεχνεία έρχονται..........
Κίβδηλοι εσείς.........τ' ακούτε άραγε ;;;;;;;;

(Vg Gv)
17/11/2012

Δεν λόγιασα

Σαν θα πετάξει το πουλί......
τον Ουρανό ν' αγγίξει.......
μήνυμα αφήνει στο κλαδί......
πως θα ξαναγυρίσει.........

Έτσι κι ο λόγος μου εδώ......
αναντρανεί και βλέπει.......
και σαν θα φτάσει στον λυγμό......
ξοπίσω επιστρέφει.........

Είναι της μοίρας μου γραφτό......
μα και κυμάτων η αύρα.........
ό,τι κι αν γράψω ό,τι κι αν πώ.......
να μοιάζουν όλα μαύρα.........

Δεν λόγιασα τι ακριβώς......
συμβαίνει με εμένα.......
ίσως κι ο ίδιος ο Θεός.......
τα 'χει κι αυτός χαμένα.......

(Vg Gv)
15/11/2012
 

ΖΩΗΣ ΡΟΗ

Μόνο η γνώση του εαυτού μας......
και οι προσπάθειες βελτίωσής του......
μας οδηγούν σε Θανάτους πράους......(Vg Gv)


ΖΩΗΣ ΡΟΗ
Λυγίζεις μέσα στη ζωή.......
Βαρύ φορτίο οι μνήμες.......
Μα 'χεις στο βάθος μιά οπή.........
που αναβλύζουν ρίμες.......

Κρασί ατόφιο σε κερνούν.......
Ασπίδα στους καιρούς σου.......
Λόγια γλυκά σου 'μολογούν......
να σβήσουν τους καημούς σου.......
Μα ΄σαι διαβάτης βιαστικός.......
σε κάλπικους λειμώνες........
Βαρύς ασήκωτος λυγμός.......
Σιωπούν οι ανεμώνες..........
Τερτίπια παίζεις με το νού.......
Σαθρές στρατιές βαδίζεις........
Παιχνίδια παίζεις του χαμού.......
Εν ού παικτοίς κερδίζεις.........
Και προχωράς και χάνεσαι.......
σ' ομίχλης τα τοπία.........
Στο λίγο καταπιάνεσαι.........
και αναμένεις μνεία...........
Μα θά 'ρθει κάποια Χαραυγή........
λεπίδα ν' αντικρύσεις..........
Είν' η ζωή επιταγή.............
που είπες θα κερδίσεις...........
Κοίταξε απόψε Ουρανό..........
άστρων να δεις τη λάμψη........
Στου Θάνατου τον ερχομό........
γνώσεις θα 'χεις συνάψει...........

(Vg Gv)
15/11/2012

 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Τούτο αφιερώνεται εξαιρετικά
σε μιά χούφτα κίβδηλων πολιτικών, που βάλαν στόχο
να μας κρεμάσουν στο τσιγκέλι σαν αμνούς..........
Μα δεν λογάριασαν καλά.......Θα 'ρθει κι η άλλη μέρα.......

ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Δεν λογαριάζει η πρεπειά.......
του Χάρου τα μαχαίρια.......
Το μπέτι ρίχνει στη φωτιά..........
Δίκιο κρατεί στα χέρια.......

Κάστρα τιμής και ομορφιάς.......
ποτέ δεν παραδίδει.........
Θ' αστράψει ούλος ο ντουνιάς.......
σαν πατηθεί το φίδι..........
Λεύτεροι ζούν οι αετοί........
στα όρη στα Ουράνια.........
Δεν γονατίζουνε στη Γή........
Δεν θέλουν την ορφάνια..........
Καλλιά στου Άδη τα στενά.......
με Ήρωες αντάμα..........
παρά σ' εχθρού μαύρα δεσμά.......
υποτελείς με κλάμα...................

(Vg Gv)
15/11/2012


 

ΑΛΜΑ

Σπάσε τις φυλακές του νου......
που σ' είχαν εξαντλήσει........
πέταξε στ' άστρα τ' Ουρανού.........
σ' απέραντο μεθύσι..........

Στις αυταπάτες του μυαλού.......
πάψε να υποκύπτεις........
Να 'χεις αντάρα αετού.......
Τας χείρας σου μη νίπτεις.......
Άκου τα λόγια της ψυχής.......
που γαργαροκυλάνε.......
Σημάδια είναι θαλπωρής......
γιά όσους μαρτυράνε........
Κάνε το άλμα το τρανό......
που είχες εγκλωβίσει........
κι αν πέσεις σε βαθύ γκρεμό......
θα έχεις προσπαθήσει............
Ζωή ρουτίνα θλιβερή.........
σαν Θάνατος φαντάζει.......
Δεν ξεγελάς τη Χαραυγή........
Πάντα η κλεψύδρα στάζει..........

(Vg Gv)
11/11/2012

 

Μαύρος Καιάδας

Σ' ανεμοκοίτη τ' όνειρο ......
όμορφα ησυχάζει.......
Γιά κάθε τι παμπόνηρο......
ορμή ψυχής κραυγάζει.......

Και σειέται και ανανταριά......
σαν τ' άγια του πατήσουν......
Βάζει καδριάς παλληκαριά......
Όλοι θα μαρτυρήσουν.......(Vg Gv)
Σκάνδαλα σπείρανε παντού......
ανέμους θα θερίσουν........
Κάναν αυγό στιλπνού φιδιού.......
με δόντι θα χτυπήσουν........

Μα 'χω ασπίδα την ψυχή.......
γιά βέλος την αλήθεια.......
μία καρδιά με αντοχή.......
αντάρα μες τα στήθια........

Μαύρος Καιάδας καρτερεί......
έχει ανοιχτή αγκάλη.......
τούτο τους πρέπει και αρκεί.......
τέτοιο που έχουν χάλι.........

(Vg Gv)
9/11/2012

ΜΝΗΜΕΣ

Μνήμες σφυρήλατες......
Σπαθιά γενήκανε.......
σ' αχρείων λόγια ηχηρά..........
Εύηχα ρήματα.......
που προδοσία στάζαν.......
σ' άχραντα μνήματα Ηρώων........
Κήνσορες της οκάς........
Πορνείων νταβατζήδες.......
Έθνους ιζήματα.......
Της φρίκης εμποράκοι.......
Αγύρτες φυλαχτείτε.......

(Vg Gv)
9/11/2012

 

ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΟ ΗΜΑΡ

Τούτο αφιερώνεται σε 'κείνους που κατά παρέκκλιση έχουν Ελληνική ψυχή.......ξεπουλημένη όμως στο διάλο .......Οι αγύρτες .......




.........ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΟ ΗΜΑΡ.........

Σεισμός κι αντάρα στον ντουνιά......
Βωμοί μυρίζουν αίμα........
Η Ελλάδα στα δεσμά ξανά...........
στου Ορίζοντα το βλέμμα......

Γραβάτες ολομέταξες.......
Κουστούμια από ταφτάνια.......
Σάβανα πλέξαν κι έκλαιγες.......
στο χώμα η περηφάνεια........
Σύμβολα της υποταγής.......
Μνημεία προδοσίας.........
Των μόχθων σου οι αρπαγείς........
Δαίμονες εξουσίας..........
Ξεπουλημένα κύμβαλα.........
Φορείς κρεμάλας του έθνους.......
Της φρίκης φαύλα σύμβολα........
Η Χαραυγή του πένθους.........
Αδιάντροποι υποτελείς..........
μη λησμονάτε τούτο..........
η Ελλάδα είναι της τιμής.........
Μάνα γεμάτη πλούτο.........
Κρυφό σχολειό είν' η ψυχή.......
άγια θυμιάζει λόγια..........
Της Λευτεριάς η αναπνοή........
Ανδρείας ανθολόγια...........

8/11/2012
(Vg Gv)


 

Ποιας Χαραυγής

Ποιας Χαραυγής κραυγή στυγνή......
θα σπάσει τη σιωπή μου.......
Να βγουν οι λαίλαπες μπροστά.......
τα τείχη να γκρεμίσουν........

Τα άστρα να δακρύσουνε......
νέφη να καταρρεύσουν........
Νά 'ρθει η Σελήνη που σιωπά......
χίλιες πενιές να παίξει........

 Εκεί που σέρνονται οι ψυχές......
κι αναδακρυώνει η πλάση......
Χίλιες θα έρθουνε σπονδές......
στου Φεγγαριού τη χάση.......

Κερί η φιλία ιερό......
άσβεστο μες τους Χρόνους.....
ένα θα πώ ευχαριστώ.......
παρηγοριά στους μόνους......

(Vg Gv)
4/11/2012
 

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ

Κι εγώ που τώρα τίποτα.......
Τίποτα πιά δεν έχω........
Οδεύω σε ψυχρές γραμμές ............
Γυμνός από μιζέρια........
Εκεί που αδειάζονται οι ψυχές........
λίγο πριν ξημερώσει.........
Λίγο πριν 'Ηλιος ψεύτικα.......
φως σκοτεινό θα πέμψει........
Λίγο πριν έρθουν μηνυτές.......
το τέλος μου ν' αρμέξουν.......
Και μιά γαλάζια θάλασσα........
ρομφαίες θα σηκώνει........
Μπρος σε πορφύρες Φεγγαριού........
σιωπής που στάζαν αίμα......
Μα ήτανε δική μου..........

(Vg Gv)
4/11/2012
 

Ποίηση

Η καλή και ανιδιοτελής φίλη μου Λυράνθη , στάζοντας ψυχής νάμα , δημιούργησε τούτο το εκπληκτικό έργο , που για μένα δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο εκτός από αγίασμα σεπτό.......Εδώ οι λέξεις μου φαντάζουν πενιχρές , μπροστά στην έκθαμβη μαγεία που εκπέμπει της καρδιάς της η αύρα.......Η όποια σκέψη μου ταπεινώνεται μπροστά στο ανυπέρβλητο του μεγαλείου της......Πώς άλλως να το πω......Φαντάζω ενδεής και πελιδνός στρατιώτης , μπρος στο Τιτάνιο άρμα της γραφής της.......Επίσης θα ήταν τουλάχιστον αγενές εκ μέρους μου , να μην ευχαριστήσω μύχια τον κύριο Λειβαδά για το εκπληκτικό αποτέλεσμα της μουσικής του επένδυσης .Ταπεινά υποκλίνομαι κι αποχωρώ........με νοτισμένα μάτια..........

3/11/2012

 

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Κι αν μες τα σύνορα του νού......
αναδυθούν συντρίμμια......
Λάβες σε πέρατα Ουρανού...........
νερά'ι'δες και αγρίμια........

Ήσουν εσύ το λάθος......
Λάξευες λόγια ηχηρά.......
χίλιες ντροπές να ζήσεις.......
Τέλια σε ζώναν σθεναρά.......
νόμιζες θα κερδίσεις........
Πνιγόσουν μες το βάθος......
Γέλια σκορπούσες γύρω σου......
Μάσκα φορούσες πάντα........
Μαράθηκε το μύρο σου.......
στην κάλπικη παράγκα.........
Τρεμόσβηνε το πάθος........
Εκεί στου Άδη το κελί.......
δικάστηκες να ζήσεις........
νώθα είναι επιταγή.........
όποια ζωή κι αν ζήσεις........
Δικός σου είναι ο τάφος.......
Κι αν πυροβάτης θα γενείς.......
στης Γής το κολαστήρι.........
Ήσουν εσύ πυρπολητής........
σ' αυτά πού 'χες χατήρι.........
Κι έγινες τώρα άθος...............

(Vg Gv)
1/11/2011

ΚΑΛΠΙΚΕΣ ΠΙΣΤΕΣ

Να 'χουν τα ΟΧΙ μας αιώνια γιορτή.....


ΚΑΛΠΙΚΕΣ ΠΙΣΤΕΣ

Ζωή μεστή υποταγής.......
Κούφια σενάρια υπεκφυγής.......
Κι εσύ λέξεις λαξεύεις...........
άπλετες ενοχές να σώσεις......
Λες και δεν θα 'χει τέλος.......
της ερημιάς σου το μοντέλο......
Ό,τι σου δώσαν εξ αρχής.........
σημάδι ήταν παρακμής.......
Μα σύ αναίτια γλεντούσες........
του λίγου σου στολές φορούσες........
σ' άθλιες πίστες της ψευτιάς........

(Vg Gv)
28/10/2012

 

ΣΕ ΗΡΩΩΝ ΜΝΗΜΗ

Σειέται ανταριάζει όλη η Γη.......
που ήρωες σκεπάζει.........
Προδότες ήρθαν στυγεροί........
παράπονο μαράζι.........

Πόσο ν' αντέξουν οι νεκροί.......
να τους ποδοπατάνε.........
αιώνια είναι ντροπή........
για όσους λησμονάνε.........
Ρούχα φορούν φανταχτερά........
σε παρελάσεις βγαίνουν.......
Κάλπικα λόγια ηχηρά.........
σαν λάβαρα κραδαίνουν........
Δεν θέλουν οι ήρωες σαθρά.......
μνημόσυνα ρουτίνας........
πολιτικών κατεργαριά........
κουστούμια της βιτρίνας........
Σεπτό κερί είν' αρκετό.......
με δυό ευχές στα χείλη.......
κάναν αγώνα ιερό.........
άσβεστο το καντήλι........
Και μιά σιωπή πού 'ναι βαρειά......
σαν σεβασμού σημάδι.........
να τους κρατά παρηγοριά.......
μες τα στενά του Άδη.........

28/10/2012
(Vg Gv)

ΣΙΩΠΗΣ ΝΟΤΕΣ

Κι αν σήμαντρα ηχούν χαράς......
ποτέ σου μην ενδώσεις.......
Σημάδια είναι καταχνιάς..........
να δεις θα το πληρώσεις.......

Μέρες αλλόκοτες θα 'ρθούν.....
Γυρίσματα του Χρόνου.......
Τα μέσα σου θα εκραγούν.......
Λάμψεις αδρές του πόνου.......
Θα νοιώσεις εγκατάλειψη........
Μη κλαις και μη λυπάσαι........
Έχει η ζωή κατάληξη.........
Σε πέντε ανέμους θα 'σαι........
Πέπλα του Χάρου γύρω σου......
μα εσύ λοξοκοιτάζεις........
Του τέλους ραίνουν μύρο σου........
κι εσύ παραμυθιάζεις........
Σήκωσε αλήθειας Ουρανό........
σταμάτα να διστάζεις........
Του ψεύδους σπάσε τον κλοιό.......
σαν άστρο θα φαντάζεις........
Κι αν βέλη αιχμηρά σε βρουν.......
βγάλτα και φίλησέ τα........
ορδές ανθρώπων είν' θα πουν......
γλυκά αγκάλιασέ τα........
Να γίνουν πέρδικες πλαγιάς........
ατόφια να λαλήσουν.......
ρούχα να βάλουν της χαράς.......
κι ύστερα ας σιωπήσουν...........
Κι αν καταχνιά έρθει πολλή.......
και μαραζώσει ο κόσμος.......
θα 'χω τη Λύρα συντροφιά......
ν' αναστηθεί ο δυόσμος.......

Να δω ανθρώπων τις χαρές.......
που 'ταν φυλακισμένες........
Να βγούν αλήθεια οι ευχές.......
που ήτανε σταλμένες.........

27/11/2012
(Vg Gv)

 

ΤΕΛΟΥΣ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ

Χάνεσαι μέσα στις ντροπές........
που έντεχνα κρατούσες........
Πέπλο διάτρητο με οπές..........
Τα λίγα καρτερούσες........

Η θλίψη μέσα σου βαθειά.......
Παλάτια κάλπη Χρόνου........
Τόση ανείπωτη ψευτιά........
Μνημείο ζούσες πόνου.........
Είπες θα 'ρθούν άλλοι καιροί.......
Μα εσύ ήσουν το λάθος........
Στη Χαραυγή η συντριβή.........
Ανίκητο το πάθος..........
Τρέχα να βρεις ένα Σταυρό........
μ' ακάνθινο στεφάνι.........
Μνήμα η ζωή σου λαμπερό........
Του Χάρου ήταν φιρμάνι...........

25/10/2012
(Vg Gv)

ΒΡΟΧΗΣ Η ΣΤΑΛΑ

Στις θλίψεις των στιγμών.......
Στα δευτερόλεπτα των αναστεναγμών.......

Στις μαχαιριές των χρόνων........
και στις κραυγές των πόνων......
Στους κρότους των σιωπών.......
Στους κραδασμούς των λυτρωμών........
Εκεί στις άκριες του κενού σου........
Στα καλντερίμια του χαμού σου........
Μαρτυρικές ντροπές του αναστεναγμού σου.......
Ύποπτες νότες του φευγιού σου........
Και λέγε 'συ τα άλλα.......
Τα κάλπικα τα ψεύτικα.......
τα λόγια τα μεγάλα..........
Σε μιας ατέρμονης βροχής.......
την πνιγηρή τη στάλα.......
Εκεί που χάνεται η ζωή σου.......
σαν ραγισμένη στάλα..........

24/10/2012
(Vg Gv)

 

ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ

Ψάχνεσαι μέσα στο κενό.......
άμυνες να σηκώσεις........
Του κόσμου σου τ' ανείπωτο...........
αγκομαχείς να σώσεις.........

Μιά σφαίρα είναι η ζωή.........
κανείς δεν την ορίζει.........
Λόγια βαμμένα στην πληγή......
και τ' όνειρο δακρύζει.........
Αδρά το ψέμα ντύθηκες........
σε φονικούς χειμώνες.......
Σε κούφιους δρόμους χύθηκες......
γιά ρούχο οι αχυρώνες..........
Ποτέ δεν είχες τσαγανό........
την συντριβή να νοιώσεις.......
Του χρόνου ήσουν το φθαρτό.......
κι έλεγες θα γλυτώσεις..........
Κάλπικα κάστρα σήκωσες........
κάθε ντροπή να κρύψεις........
Το λίγο σου δεν κοίταξες........
κι 'ελεγες θα κερδίσεις........
Δεν θέλει η ανάσα συμβουλές.......
ξέρει θα ταξιδέψει...........
Βροντούν οι στείρες ορμηνειές.......
Μα ο Χάρος μας θα φέξει...........

16/10/2012
(Vg Gv)

 

ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ

Αίλουρου μάτι οι πόθοι σου
Πύρινες γλώσσες της φωτιάς
σε ξεραμένο δάσος.......

Αετών φτερά οι πεθυμιές
Ουράνια να κουρσέψουν βάλθηκαν
σε τόπους ρημαγμένους........
Νόθα τερτίπια του μυαλού
Αιώνων φονικές θηλιές
αμήχανο σ' αφήνουν.......
Αδιάκοπα σε καλντερίμια σεργιανάς
Μέσα σου αχνίζει ο καημός
Κάτι αρχέγονο σε τυραννά.........
Ανέσπερο της περηφάνειας ανεδύθη Φως
στα Τάρταρα που λίμναζε αιώνες
Εκεί το 'χαν δικάσει.........
Κι αν σ' άσπρες φυλακές σε στήσαν
μ' αίμα πορφύρας θα βαφτούν
όταν αλήθεια αναστηθείς.........
Το φέρετρο που σου 'φτιαξαν να μπεις
να τους χαρίσεις πίσω
τα λάθη τους να θάψουν.......(Vg Gv)

Φιλαράκια μου καλά.......
Ξοφλημένη είναι η λογική
που σε συμβιβασμούς ενέδωσε
ανίερων μυσταγωγών
πριν τρις λαλήσει αλέκτωρ.......

12/10/2012
(Vg Gv)

 

ΙΤΑΜΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ

Έτσι για να μην λησμονάμε......όπως κάποιοι επιμελώς επιθυμούν...


ΙΤΑΜΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ

Αθήνα πόλη των Τεχνών.......
Καμάρι των γραμμάτων.......
Στολές σου βάλαν αστακών..........
ερπύστριες αρμάτων........

Λάμπει η αίγλη σου παντού.......
στα πέρατα του κόσμου.......
μα τώρα είσαι του χαμού.......
πόνος και πίκρα Φώς μου.......
Πλάτωνα εσύ του Πνεύματος........
Σωκράτη της σοφίας.........
δρόμους σας δείχνουν ρέματος......
οι μπράβοι μαστρωπείας.......
Αιώνες σβήνουν μονομιάς........
τιμής και περηφάνειας.........
Κόρη σε κάναν καταχνιάς........
και λύπη της ορφάνιας........
Φάντασμα σ' έφτιαξαν οι αισχροί.......
Σωτήρες και προδότες.........
Βάρβαροι θα 'ρθουν παγεροί........
μα θα φαντάζουν δότες.......
Όσοι σε κατακάψανε........
σε σφάξαν σε κρεμάσαν........
τώρα μας λένε κλάψανε........
μα ξέρεις σε βιάσαν.........
Τι λέτε ορέ μπαγάσηδες........
φονιάδες των αιώνων........
κι εσείς ρε κοτσαμπάσηδες........
άνθρωποι αχυρώνων........
Δεν γονατίζει η τιμή........
δεν θέλει νταβατζήδες........
έχει στο αίμα της ορμή......
και νέους μερακλήδες........
Θα τρίζουν κόκκαλα στη Γή........
στον Άδη θ' αρματώνουν........
Γέροι και νιοί με μιά φωνή........
σημαίες θα υψώνουν.........
Έρχεστε σαν καταχτητές......
τον μάθατε τον ρόλο........
Αιώνες καταπατητές..........
σπέρνατε πάντα τρόμο.........
Γότθοι θα είστε μιά ζωή........
δίχως ψυχής πορεία..........
πάντα θα μένετε εσμοί.........
δίχως ποτέ Ιστορία............

9/10/2012
(Vg Gv)
 

ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΩΡΕΣ

Ν' αλλάξεις θέλεις πορείες........
Τίποτα δεν ορίζεις.......

Ένα μονάχα έχεις να χαρίσεις Θάνατο........
Στο χέρι σου είναι να γίνει επικός..........

Σταμάτα να τον περιφέρεις μάταια.......
σε αυταπάτης ρούγες.........

Γεννιόσουνα πάντα μαζί........
με ό,τι τέλος υπονοούσε........

Κι ήσουν εσύ το τέλος........
στο κάλπικο που ανέθρεφες το εγώ σου........

Στάλα να γίνουμε βροχής.......
και να μας πιεί το χώμα......
να βρούμε ρίζες προσμονής......
στης ζήσης μας το γιόμα.......


7/10/2012
(Vg Gv)

 

ΣΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ

Τα φώτα χαμηλώσανε......
Δεν κελαηδούν αηδόνια πιά.......
Πέρδικες δεν λαλούνε........
Λουλούδια δεν ανθίζουνε..........
Νερά δεν κελαρύζουν......
Καμπάνες πένθιμα ηχούν.......
Θανάτους μαρτυράνε......
Κάποιοι σηκώνανε Σταυρούς.......
σε Γολγαθάδες μυστικούς......
Είχε τελειώσει ο Δείπνος.......
Μα είπες πως δεν είδες.......
Του πόνου λούφαξε η λαλιά........
κι εγένη ησυχία........
Τότε οι χαρές ξεστράτισαν......
Έτσι ξεγελαστήκαν.......
Χίλιους βαλθήκανε χορούς......
παλληκαριάς να στήσουν.....
Και μαζευτήκαν γειτονιές........
Είχαν πανώριες φορεσιές........
Μεταξωτά πλουμίδια.........
Μόνο καρφιά δεν είχανε......
αφού σ' είχαν καρφώσει..........
Μα 'ταν της Λευτεριάς Σταυρός.......
και τώρα ανησυχούνε..........
Μιας και δεν πέθανε ποτέ.....
το δάκρυ που κυλούσε............

Είναι οι καιροί μας φυλακές......
που όνειρα στενάζουν........
Μα σαν ξεσπάσουν οι οργές.......
αίμα κι αλήθειες στάζουν
Δώστε στις αντοχές φτερά.....
να πάνε σ' άλλα ύψη........
Η μοίρα σας θα καρτερά......
τ' όνειρο ν' ανανήψει.......


6/10/2012
(Vg Gv)

 

ΤΕΛΟΥΣ ΑΛΗΘΕΙΑ

Εύκολα δείχνεις να πονάς.....
Πάντα υποκρινόσουν........
Μόνιμα ανώφελα μιλάς..........
Σε ψέματα κρατιόσουν......

Παλάτια έχτιζες πολλά
Νόμιζες θά 'ναι αιώνια..............
Όμως δεν λόγιασες καλά.......
της μοίρας τα τελώνια.....
Δεν έχει κέρδος η ζωή......
Πάψε να παζαρεύεις.....
Είναι μονάχα συντριβή.......
Μα εσύ όλο κωφεύεις.......

Σε μία στράτα αληθινή........
να υψώσεις τη σημαία........
Να δείς θα είν' λυτρωτική.....
του Χάρου η ρομφαία........


5/10/2012
(Vg Gv)


Στο φευγιό της γαντζώθηκε ο κόσμος.......
Όλοι πως αυτοκτόνησε λέγαν.........
Την κάναν είδηση.......
Κανείς ποτέ δεν ρώτησε το ΓΙΑΤΙ.......
Άρα νόημα είχε η ΛΕΥΤΕΡΙΑ της.........
 

Δρόμους ζητούν

Tα Μαθηματικά, λένε οι Δάσκαλοί τους, ποίηση είναι!
Κι εγώ ερχόμενη στο "σπιτικό σας" κατάλαβα γιατί ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΗ οι φίλοι σας, σας λένε....
Τιμή μου η φιλία σας και σας ευχαριστώ!
Σταυρούλα Κουγιουμτσιάδη



Καλή μου Σταυρούλα......η αγνή φιλία , αμφιδρόμου τυγχάνει δράσεως........κι εγώ νοιώθω πως είμαι κομμάτι της......Δική μου είναι η τιμή και η χαρά το ίδιο.......Εξ εγκάτων μου ευχαριστώ σε !!!!!!!!
Δρόμους υπέρβασης ζητούν.......
αυτά που μας πληγώνουν.......
Τα Μαθηματικά πονούν........
κι οι ποιητές ματώνουν........

Δύναμη είν' η λογική..........
και η ποίηση το σθένος........
Σαν ανταμώσουνε μαζί.......
Αετός αρματωμένος.......

4/10/2012
Vg Gv)

ΓΥΜΝΙΑ ΦΟΡΑΣ

 Όσο της ζωής η παγωνιά.......
ανάσες θ' ανταμώνει φίλων .......
τόσο θα εξαύλώνεται......
έτσι που αδύναμη θα νοιώθει......
.....ακέραια ας μένει η ψυχή μας.......(Vg Gv)


Φεύγει και χάνεται η ζωή.......
Σαΐτα στον αέρα........
του Χάρου είναι η προσμονή...........
που στήνει την βεγγέρα.......

Μαθαίνεις ύποπτα να κλαις.......
Χάσκουν κενά εντός σου........
Ντρέπεσαι μα ποτέ δε λές........
το μαύρο βάσανό σου........
Η γύμνια σ' έντυσε θα δεις........
όταν θα καταρρεύσεις.........
Μετάνοια θα ζητάς να πιείς.......
Βαρκούλα για να πλεύσεις........
Ταξίδια οι μέρες και περνούν........
Στερεύουν οι στιγμές σου........
Βέρες οι ενοχές που ηχούν........
τύμπανα οι ντροπές σου........
Μάθε ν' ανοίγεις αγκαλιά.........
σαν αετός στα ύψη.........
Μη στέκεσαι στην καταχνιά........
θα σε αδράξει η θλίψη..........
Κι αν σφαίρα κάποτε σε βρει........
να μη βαρυγκομίσεις..........
Ακέραια να 'χεις τη ψυχή.........
Για άλλους να δακρύσεις..........

4/10/2012
(Vg Gv)

 

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΟΥΛΕΣ

Τις εβδομάδες μας τις φτιάξανε....
μόνο να μας εξαπατάνε.......
Μα είν' και τα Φεγγάρια μας ......
Λύτρωση να μας δώσουν.....
Καλά λοιπόν να έχουμε Φεγγάρια.....
σε τούτη την βδομάδα.......
(Vg Gv)

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΟΥΛΕΣ

Μία σιωπή... μία κραυγή
σαν σφαίρες στον αέρα.......
Πληγές ανοίξαν στη ψυχή...
φοβέρες και παντιέρες.......

Λόγοι τιμής... λόγοι ντροπής
Μιζέρια και φοβέρα.........
Πουλάς τα άγια της τιμής......
Μαχαίρια είχες στα χέρια.....
Μία ανασιά..... μια βουτιά......
Μαύρο κόντρα στο άσπρο......
Η λησμονιά και η θυμησιά
φαρέτρες σ' ίδιο κάστρο........
Άκου λοιπόν τι θα σου πω.....
Όχι πως είμαι κάτι........
Κράτα καθάριο το Σταυρό
στης Γης το μονοπάτι.......
Κι αν φθάσουν θύελλες πολλές.....
Να λες πως δεν πειράζει.......
Γέλα στου χρόνου τις ουλές
το δάκρυ σου κι αν στάζεi................

1/10/2012
(Vg Gv)


 

Ποίηση είναι

Ποίηση είναι η μαχαιριά....
στου νου το εργαστήρι.......
Του πόνου η παρηγοριά....
Δακρύων το ποτήρι......

Το πέπλο είναι της ψυχής......
Του δειλινού στεφάνι.......
Τα λόγια είναι της ευχής
που κάνουνε σεργιάνι.......

1/10/2012
(Vg Gv)

Όσο - Τότε

..............ΟΣΟ ................
Όσο αδίσταχτοι εκχυδαϊστές
την κάθε ανάσα μας θα διαφεντεύουν.

Όσο επαίσχυντοι Εφιάλτες
σεπτοί θ' αυτοπροσδιορίζονται Μεσσίες.

Όσο λυκάνθρωποι πολιτικοί
μάσκες αμνών θα περιφέρουν.

Όσο υποτέλειας ταγοί
επαναστάτη θα ενδύονται περιβολές.

Όσο σαπρότητες συμφωνιών
κείμενα ιερότητας θα θέλουν να φαντάζουν.

Όσο οι φαύλοι σαλτιμπάγκοι
άχραντα φωτοστέφανα στην κόμη θα φορούν.

Όσο η σκρόφα η προπαγάνδα
χαλκεία θ' αναφύει σαν φωτεινές αλήθειες.

Όσο οι κάφροι ηγεμόνες
μ' ύποπτα μειδιάματα θα λούζουν τις ματιές μας.

.....Όσο.....Όσο......Όσο........

............ΤΟΤΕ........
Τη σκέψη δύσκολα θ' απαρνηθείς......
της αλλαγής πορείας........
Ίσως κι αυτή της Αναγέννησης.........
Αλλοιώς στης Ιστορίας τον Καιάδα θα ανήκεις.......
έτσι ανάπηρη που είχες την ψυχή.......
Και λέγε με εσύ αλλόκοτο........
μες στην αποκοτιά σου........
ή και στο άθλιο βόλεμα......
της σάπιας σου ευτυχίας.............

29/9/2012
(Vg Gv)
 

ΑΚΟΥ

Μια ακατάπαυστη ροή
Είσαι κι εσύ το μέρος της

Λαξεύεις ψέματα
Να νοιώσεις πως υπάρχεις
Βοά η ανυπαρξία σου
Κι εσύ μιλάς γιά άλλα
Έτσι σου τάξανε να ζεις
Το απεδέχθεις με τιμές
Τα μάτια έκλεισες νωθρά
Λάθρα η Ανάσταση εντός σου
Η αλήθεια είναι που σε πνίγει
Κάλπικα λάβαρα κρατάς
Αδρά κραδαίνεις τις σημαίες
Μα αποφράδες είν' οι μέρες
Κομμάτι τους είσαι κι εσύ
Ψεύτικα μη λυπάσαι
                          (Vg Gv)

Φιλαράκια μου καλά.......
Τίποτα δεν γεννήθηκε......
Δίχως να έχει τέλος.........
Μήτε και κάτι χάθηκε........
Χωρίς να έχει αρχή..........

28/9/2012
(Vg Gv)
 

ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΥΜΝΗ

Ποιος είν' αλήθεια ο λυγμός.......
που 'χει αγνό το δάκρυ.............
Αίμα ψυχής και σπαραγμός.......
Δίχως ψευτιάς την άκρη.......

Ξυπνάς σαν θαύμα στη ζωή........
κι όμως το αμαυρώνεις........
Παγίδες στήνεις στη στιγμή.........
το θήραμα ματώνεις.........
Πάντα θαρρείς πως είσ' εσύ..........
ξεχωριστή μονάδα...........
Μα 'ναι το τέλος σου εκεί.........
Φανταχτερή λαμπάδα..........
Σπέρνε χαρές στις διαδρομές.........
Γέλα και μη λυπάσαι...........
Δίνε φιλί στις συντριβές........
Ήσυχα να κοιμάσαι..........
Βαρκούλα είναι η ζωή..........
και χάνεται και πάει..........
Κατάρτι είν' η Χαραυγή.........
κι ο Χάρος καρτεράει.........

Σαν είν' η αλήθεια μας γυμνή.......
αστράφτει όλη η πλάση.........
Φεγγοβολούν σαν αστραπή......
του κόσμου μας τα βάθη.........

26/9/2012
(Vg Gv)

 

ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΙΒΔΗΛΕΣ

Πάντα κυλιέσαι στη ζωή..........
Σχοινί οι πόθοι που θ' αρπάξεις........
Μα 'χει το τέλος σου αρχή............
Μη γεύεσαι της αυταπάτης.........

Πίσω από τις προσδοκίες των χαρών ......
πάντα ελλοχεύουν.......τα δόντια των φιδιών....

24/9/2012
(Vg Gv)

 

ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

Η πόλη άδεια.........
Παντού ρημάδια.......

Πίσω απ' τις γρίλιες.......
ματιές λοξές........
Βαριές ανάσες χίλιες.......
τα όνειρα του χθες.......
Πόνος στενάζει.......
Δάκρυ χαράζει.........
Σιωπή μονάχα νεκρική.........
Όλα καθημαγμένα.........
Σε μία σύριγγα κλειστή........
Χρόνια σακατεμένα.........
Τσουβάλι κρέμεται η ζωή........
στου δρόμου τα παγκάκια.........
Δεν λογαριάζει κρύο και βροχή..........
Δεν έχει πιά μεράκια..........
Της κοινωνίας είναι η κραυγή.........
Των Γολγοθάδων μας η Χαραυγή.......
Κι ύστερα μου μιλάς για σωτηρία.........
Δεν έχεις ίχνος ενοχής.........
Εσύ του βίου μου ο Σταυρωτής.........
Θάνατε εσύ αναπνοής.........
Γνωρίζεις να λιμνάζεις.........
Ψέματα μόνο στάζεις..........
Μα θα 'ρθει εκείνη η στιγμή..........
που είχες παρωχημένη..........
Λεπίδα θα 'ναι η ντροπή..........
Απ' την ψυχή βγαλμένη.........

23/9/2012
(Vg Gv)

Ο ΦΑΡΟΣ

Στοιχειώσαν οι ώρες.......
Οι μέρες λιγοστεύουν.....
Τίποτα πιά δεν είναι υπαρκτό..........
Μόνο το τέλος καρτερώ.........
'Κείνο που ύψωσε ρομφαία............
στου ψεύτη κόσμου τα ωραία........
Ρίζωσε η πληγή στη Γή.........
Πανάρχαια επιταγή............
Θέλει να την καλύψεις..........
Τό ψεύδος της να ζήσεις......
Δώσε στο βλέμμα σου φωτιά..........
να κάψει την αποκοτιά..........
Αυτή που σε κυκλώνει...........
κι αδρά σε μαστιγώνει...........
Κι αν ξάφνου εσύ ξυπνήσεις..........
Πρόσεχε Θεέ μου μη ραγίσεις.........
Δεν την παντρεύτηκες της Γής........
την μαύρη της ορφάνια..........
Ήσουνα πάντα ενδεής.........
Εντεταλμένος γητευτής.........
Ζήσε μεσ' την αφάνεια...........
Να νοιώσεις περηφάνεια...........
Κι ύστερα πάλι να χαθείς..........
Ποτέ σου μη φανερωθείς............
Θα σ' ανταμώσει ο Χάρος.........
όταν ανάψει ο Φάρος...........

22/9/2012
(Vg Gv)

ΚΥΛΑΕΙ Η ΖΩΗ

Σε μια γωνιά του νου πλανιέσαι........
Ποτέ σου δεν κρατιέσαι............

Κύματα έρχονται οι ορδές........
Μα εσύ καλύπτεις ενοχές.........
Λυπάσαι μα αδυνατείς............
το μαύρο τέλος σου να δεις........
Πίστεψες μες το λίγο.......
Δεν σού 'πε πως θα φύγω......
Κι ύστερα σε συγχώρεσες..........
Αλήθεια πως το μπόρεσες..........
Τόση τριγύρω ερημιά..........
Κι εσύ 'σαι μέρος του φονιά........
Πάψε να υπογράφεις.............
Το ίδιο τέλος θα 'χεις........
Κι αν τύχει και αναστηθείς........
Μπροστά σου θα 'μαι θα το δείς.........
Δεν θέλω να τρομάξεις........
Μόνο να μ' αγκαλιάσεις........
Να δεις πως είν' η αλήθεια.........
Μια μαχαιριά στα στήθια.........
Να πας λοιπόν όπου αγαπάς............
Για μένα πάψε να ρωτάς...............
Δεν είμ' εγώ το στέμα.........
Συνήθισες στο ψέμα..........

21/9/2012
(Vg Gv)
 

MH ΛΕΣ

Να αγωνίζεσαι.......
Στων καιρών τις αντάρες..........
Έτσι σε δίδαξαν από νωρίς.............
Και ξάφνου λούφαξες εσύ........
Ήσουν κι εσύ αντάρα........
Κι είδες το τέλος σου κοντά..........
Και χάθηκες στη λησμονιά.......
Μες στης φθοράς σου τον ντουνιά.......
Η Ιστορία συγχωρεί.........
Μα μένει ανοιχτή πληγή.........
Τίποτα δεν ξεχνιέται........
Μη λές ότι πλανιέσαι.........

20/9/2012
(Vg Gv)

TOY TΕΛΟΥΣ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Είπα να κάψω τους λυγμούς.......
Στις πυρκαγιές της ζήσης........
Χαρές πληγές κι αλαλαγμούς..........
Τι νόμιζες θ' αφήσεις........

Σφαίρα που βρίσκει την καρδιά.......
είν' η ζωή μας όλη...........
Μα εσύ 'σαι στην αποκοτιά.......
Δεν το κοιτάς το βόλι.........
Θά 'ρθει μιά μαύρη Χαραυγή.........
Χολή να σε κεράσει..........
Του τέλους σου η συντριβή..........
Για πάντα θα γελάσει.........
Δεν τον γελάς τον Θάνατο.........
Ακόμη κι αν κοιμάσαι.........
Το τέλος είν' αθάνατο.........
Ψεύτικα μη βρυχάσαι.........
Περήφανα ήρθες στη Γή........
Περήφανα να φύγεις.........
Κι αν λάθεψες στη διαδρομή........
τους πόνους σου να πνίγεις......

19/9/2012
(Vg Gv)

ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΩΡΕΣ

Φευγάτος........
Σε δρόμους που γυρισμό δεν είχαν.......
Παράπονο του Φεγγαριού............
και ο λυγμός του Ήλιου.......
Είπες θα 'ρθούν άλλοι καιροί........
Μα χάθηκες στις διαδρομές.......
Σ΄αυτές που φώτα είχαν............
Φώτα που κρύβαν αίματα..........
Λουσμένα μες τα ψέματα...........
Μα εσύ πορεύσαι στου νού .......
τα κάλπικα παλάτια...........
Σ' αυτά που αλήθειαα οδηγούν.........
Σε τέλους σκαλοπάτια........
Θά 'σαι εκεί για να σε βρώ..........
Πρόσεχε μη λαθέψεις.........
Δεν θα γενώ προδότης...........
Μόνο της μοίρας πότης.......

18/9/2012
(Vg Gv)

ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΨΕ

Σε ψάχνεις........
Σ' αναστεναγμών οπές..........
Κλειστοί είναι οι δρόμοι σου.............
Κι εσύ ξεπλένεις ενοχές..........
Τούτη είναι η μοίρα σου...........

Ύστερα λάβαρα σηκώνεις.......
Ψεύτικα να γλεντήσεις.........
Μα θά 'ρθει η ώρα .......
και η στιγμή........
Η αλήθεια να ραγίσει.........
Το άσπρο πέπλο που φοράς.........
με άλικο θα ντύσει.........
Είν' αιχμηρός ο δρόμος.......
Δεν σε ρωτά ο νόμος........
Ξένο είναι σημάδι...........
Κι είσαι εσύ ρημάδι..........

16/9/2012
(Vg Gv)

Κι εσύ μου λες

Τόση ισχύς συγκεντρωμένη.......
Όλη στα χέρια των ανίσχυρων εσμών........
Κι εσύ μου λες θα ξημερώσει άλλη μέρα.........
Και στης ψευδαίσθησης κοιμάσαι το βυθό.......
Λες και θ' αργήσει η άλλη μέρα.........

16/9/2012
(Vg Gv)

ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΑΚΡΕΣ

Ποίηση είναι οι λέξεις.......
Εκείνες που ψυχορραγούν........
πάνω στο ματωμένο πέπλο της ψυχής..........
Είναι τα δάκρυα που αναβλύζουν.......
μέσ' απ' τους κήπους της καρδιάς........
Κάτι σαν ευλογία.........
από έναν άγνωστο Θεό........
Είναι οι σημαίες που ανεμίζουν.......
εκεί στα μετερίζια της τιμής.........
Λες κι είναι Άγια Γραφή..........
σε λάκκους των δαιμόνων..........
Είναι η χαρά μαζί κι η θλίψη.........
στεφάνια ανθοστόλιστα........
πάνω σε τάφους ζωντανών.........
Για να γελάσει το παιδί..........
που δεν μεγάλωσε ποτέ..........
Λες κι ήτανε κλειστοί οι δρόμοι.........
Μια προσευχή που αγκομαχεί........
λόγο ν' αρθρώσει ν' ακουστεί.........
Κι ύστερα πάλι να χαθεί.........
στης συντριβής τους δρόμους.........
Στου πεπρωμένου της τις διαδρομές........
Στου τραύματος τις άκρες.............

13/9/2012
(Vg Gv)

ΟΥΣΙΑ ΑΝΟΥΣΙΑ

Τόση δειλία........
Τόση μαγεία.....
Τόσο μεγάλη υποκρισία...........
Του τέλους η αθανασία..........
σ' ένα Σταυρό κρεμιέται........
Για να θυμίζει στους καιρούς........
λιβάνια.. άνθη και καημούς..........


Λόγια του πόνου είναι .....του χαμού.....
Της μαύρης ώρας τ' οδυρμού........
Ξέρω ήρθαν σε σένα......
μα και σε άλλους θά 'ρθουν......
Μόνο που οι λεπίδες..........
αυτές του πόνου οι ρανίδες.........
Πάντα αλλοιώς σταλάζουν.......
Πάντα αλλοιώς φωνάζουν........
Κι ο Θάνατος πάντα εκεί........
να μας θυμίζει τη ζωή..........
Την μόνιμα πεθαμένη !!!!!!!!      
11/9/2012
(Vg Gv)

Λεβεντιά

Σιωπής ν' ακούσεις τις κραυγές........
Του Θάνατου μαστιγωσιές........
Μάνας να πιείς το κλάμα..........
το κορυφαίο δράμα........



Η λεβεντιά είναι πληγή.......
Χαράς τον που την έχει.........
Θα 'ρθει μια μαύρη Χαραυγή..........
και ποιός θα την αντέξει.......


Λεβέντης όποιος περπατά......
στων δρόμων του τους πόνους......
Να 'χει ψυχή να κουβαλά........
τα βάρη του στους ώμους.....

Είναι κερί η λεβεντιά........
Δεν σβήνει στους αιώνες......
Λαμποκοπά στην ερημιά.......
και λιώνει παγετώνες.......

Μα πάνω απ' όλα είν' σιωπή.......
σε τόπους των θορύβων.........
Ματώνεται μα δεν ηχεί........
Τραγούδι είν' των φλοίσβων........

11/9/2012
(Vg Gv)         

ΣΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΤΗ ΣΙΓΗ

Στο φέγγον σκότος........
πληγές κουρνιάζουν.....
Οι μάσκες δικαστήκανε............
τα γέλια να φοράνε........
Παντού πόνος αστράφτει......
Και τα Φεγγάρια του καημού........
κι οι Χαραυγές του Ήλιου........
Όλα στον ίδιο τον τροχό..........
Τις θλίψεις μαρτυράνε.........
Μόνο οι αντοχές μας πλέκουνε..........
Σάβανα του Θανάτου............
Ανάσες όλα στους καιρούς..........
Μα τ' αηδόνια μας πενθούν.........

10/9/2012
(Vg Gv)

 

Τόση ερημιά

Τόση ερημιά συρρικνωμένη.......
Όλη μαζί συγκεντρωμένη........
Σε μιά γουλιά του ποτηριού.......
Του Χάρου στράτες είν' αυτές........
Ποτέ τους δεν λαθεύουν.............
Ψυχές μας σημαδεύουν........

10/9/2012
(Vg Gv)

ΚΕΡΙ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

Αγαπημένα φιλαράκια.......
Τόσο πολύ που σας ευχαριστώ.......
Δεν έχω λόγια άλλα..........
Να 'χετε μόνο το Θεό.......
στης ζήσης σας τα ζάλα.......

ΚΕΡΙ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

Ανοίξτε πύλες τ' Ουρανού........
κι αγγέλοι ξεστρατίστε........
ήρθαν μηνύματα χαμού............
χίλια σκαλιά στολίστε........

Η μάνα μόνη περπατά.......
τους πόνους της βαστάει........
Δώστε νερό για να κρατά.........
καημούς να ξεδιψάει...........
Είναι περήφανη μορφή.........
δεν μαρτυρά τους πόνους........
Έχει καθάρια την ψυχή.......
Κι είναι κοντά στους μόνους.......
Με λάδι αλείψτε τις πληγές.......
που την πονούσαν χρόνια.........
Να 'βρει μονάχα τις χαρές.........
να τις κρατά αιώνια..........
Μάνα μου ρίζα μου εσύ......
της πλάσης 'σύ στολίδι.........
είσαι του Χρόνου του κρασί.......
π' όσο περνά ανθίζει.........


10/9/2012
(Vg Gv)

ΔΑΚΡΥΩΝ ΚΥΜΑ

Λες θά 'ρουν οι άλλοι οι καιροί........
κι ακροβατείς μονάχος......
Στου πέλαγους την αντοχή..........
Μα 'ναι ανοιχτός ο τάφος.......

Χίλιες ευχές αιμορραγούν........
στα Τάρταρα του Άδη........
κι οι ώρες σου ψυχορραγούν........
μες το λαμπρό σκοτάδι.........
Δεν έχει λόγους ο καιρός.......
χαρές να σου χαρίσει.........
Ξάφνου θα μείνεις μοναχός.......
να δεις τ' είχες γκρεμίσει..........
Όλα σε κύκλους περπατούν........
Λογαριασμούς δεν δίνουν......
Και οι ευθείες καρτερούν.........
Δάκρυα στο τέλος πίνουν........
Ανασαιμός είν' η ζωή..........
στου Θάνατου τον ύπνο.........
Μα σαν ξυπνήσει συντριβή..........
Κι εσύ μου λες θα λείπω..................

9/0/2012
(Vg Gv)

ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Και πώς να πω ευχαριστώ......
σε όσους μ' αγαπάνε........
νοιώθω μονάχα τυχερός...........
που οι φίλοι δεν ξεχνάνε......

Εκεί που ο πόνος με κρατά........
κι οι θύμησες λογχίζουν......
παρηγοριά τα σταματά......
τα μάτια που δακρύζουν.......
Δεν είν' ο πόνος που γλακά....
μήτε κι αυτός που θά 'ρθει........
μόνο η ψυχή που μαρτυρά.......
των Γολγοθάδων πάθη........
Δεν έχω πιά παρηγοριά.......
της μάνας μου τα λόγια........
μόνο των φίλων φιλιατρά.......
ψυχής τους τα εφόδια.........

7/0/2012
(Vg Gv)



Από τα βάθη της ψυχής μου.....αφιερωμένο σε όλα τα αγαπημένα φιλαράκια......που με οποιονδήποτε τρόπο......βρεθήκανε και βρίσκονται κοντά μου.......τούτες τις αιχμηρές τις ώρες.......
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ !!!!!!!!! Τούτο μονάχα έχω για σας.....Μα είν' ψυχής αλήθεια.......

 

ΔΑΚΡΥΩΝ ΩΡΕΣ

Είν' ο φονιάς που χάνεται.......
και ό,τι θέλει παίρνει.......
Πάλι θα 'ρθει δεν πιάνεται.........
και ό,τι γουστάρει σπέρνει........

Της μοίρας μας είναι γραφτό......
γέλιο να μη στεριώσει......
Θά 'ρθει του Χρόνου το σπαρτό......
με μιας να μας τελειώσει......
Θεέ που στέκεις στα ψηλά.......
κι αγγέλοι εσείς του δίκιου......
βάλτε στα βάσανα φωτιά......
δείξτε δρομιές του ίσιου.......
Γεννιόμαστε μιά Χαραυγή......
με δάκρυα στα μάτια........
Κι ο Χάρος είναι πληρωμή.......
στου Άδη τα παλάτια........
Κι αν μες στα σύνορα που ζεις........
θολώσει η περηφάνεια........
Μαχαίρια πόνου είν' θα δεις.......
σαν έρθει η ορφάνια...........

6/9/2012
(Vg Gv)

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ

Μεταξωτά μου φόραγες........
Μετάξια θα φορέσω........
Όλο που είμαι ρώταγες.........
πριν φύγεις και πονέσω.......

Τώρα λεπίδες και κενό........
Δέντρο χωρίς τις ρίζες.......
Σαν το αηδόνι το μουγγό.....
Σ' ερήμους δίχως βρύσες........
Άστρα λαμπρά κι Ήλιε Αυγής........
και σεις αγγέλλων χέρια.......
Να την φυλάτ' από πληγές......
δεν θέλει αλλά μαχαίρια.......
Πονούσε μα δεν μίλαγε........
Δάκρυα να μη σκορπίσει........
Σ' αγίους παραμίλαγε.........
Ευχές να μας χαρίσει.......
Μια είχε μόνο πεθυμιά........
Λίγο πριν μας αφήσει.......
Νά 'χει καθάρια φορεσιά........
Χάρος πριν την χτυπήσει........
Τώρα μανούλα στα ψηλά......
Μαζί με τον πατέρα.......
Θά 'ναι τα χέρια σας σφιχτά.......
Μακρυά κάθε φοβέρα........
Αγγέλοι θα σας τραγουδούν........
Εκεί στους πάνω τόπους.......
και οι ψυχές σας θα χαρούν.......
Κοντά σ' άλλους ανθρώπους.......

1/9/2012
(Vg Gv)

ΑΝΑΙΤΙΟ ΓΙΑΤΙ

Ανάσες φαλκιδεύεις.......
Σε άλλα μέρη ίπτασαι.....
Με κάλπικες φτερούγες...........
Μα 'σαι σε μαύρες ρούγες.....

Χαλιά ψευτιάς γυρεύεις......
Το τίποτά σου μοίρασε.....
Οι ελπίδες σου είναι φρούδες......
Αληθινά πανούργες........
Θάρθει μιά μέρα της ντροπής.......
Βέρα θα είναι ενοχής........
Κι ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ......
Θα σου ματώσει την ψυχή.......

29/8/2012
(Vg Gv)

ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΔΡΑΣΚΕΛΙΑ

Ευχές κραυγές......
Των πόνων σου οι ενοχές.......
Λαμποκοπάς στο ψέμα.........
Μα 'ναι οι δρόμοι σου κλειστοί......
Πάντα θά 'σαι το θέμα........
Και θα φωνάζει με βουή.......
Η αλήθεια πού 'χες στο κλουβί....
Κι εσύ γυρεύεις τ' άλλα......

29/8/2012
(Vg Gv)

 

ΚΕΝΟ ΜΕΣΤΟ

Ποιάς άκρης είσαι ο λυγμός.....
και καρτεράς τα άλλα........
Κοντά σου είν' ο πανικός.........
και η ζωή σαν στάλα......

Λαθεύεις πάντα με τον νου.......
Στα παραμύθια είσαι........
Μα 'ναι η ζωή σου του χαμού......
Στο ψέμα πάντα κείσαι......
Άδραξε αλήθειας λεπιδιά.......
Τον πόνο μη φοβάσαι........
Σήκωσε στήθια στη ψευτιά.....
Και πάψε να κοιμάσαι.......
Θάρθει μια μέρα συντριβής........
Φτιάξε αλήθειας θόλο........
Για να μη νοιώσεις ηττηθείς.....
Έχει η ζωή σου μώλο........


27/8/2012
(Vg Gv)

ΦΩΤΙΑΣ ΔΑΚΡΥΑ

Σ' άνυδρους τόπους περπατάς.......
Μες τη σιωπή σου υλαχτάς.......
Κάτι σε μαστιγώνει..........
Ο πόνος σε ματώνει.......

Θα 'ρθει μου λες το αύριο......
Μα ξέρεις θάν' μακάβριο........
Συνήθισες στο ψέμα.......
Μα προκαλείς το αίμα......
Κι ύστερα μού 'πες θα σωθείς......
Νόμισες πως θα λυτρωθείς.......
Μα 'ταν  θλιβές οι ώρες......
Τα δάκρυά σου μπόρες......
Είν' η ζωή μαστίγιο........
κι ο Χάρος καταφύγιο.........

26/8/2012
(Vg Gv)


 

ΝΕΚΡΑ ΛΟΓΙΑ

Σεβάσου το παράπονο.......
που στέκει σε μιάν άκρη.....
Κι αν είναι τόσο άφωνο........
είν' που μιλά το δάκρυ......

Μες τις πληγές του τρέφεται.....
Μ' αετού την περηφάνεια......
Από τους Χρόνους δέρνεται......
Σεμνό μες την ορφάνια......
Ανάβει σ' άγιο κερί.......
Μοιρολογά μονάχο......
Χαρές να έρθουν καρτερεί.......
κι ας είναι μες τον τάφο......


26/8/2012
(Vg Gv)

ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

Στα σπάργανα μίας ευχής......
Τον Χάροντα παλεύεις..........
Λόγια καθάρια της ψυχής........
Μα στη χαρά μισεύγεις......

Θάλασσες ψεύτικες παντού......
Πλανεύουν το μυαλό σου.......
Κι είσαι παιγχνίδι καθενού......
Στον πάτο ο εαυτός σου.......
Να λες παντού ευχαριστώ.......
Δεν είν' υποκρισία.........
Ξέρεις κομμάτι είν' κι αυτό.......
Στου Χρόνου τη Θυσία......
Θά 'ρθει μια μέρα του χαμού......
Χαρά να σου χαρίσει........
Υποκρισίες του καιρού.......
Το ψέμα σου θα σβήσει......
Πιάσε τον ψεύτη τον ντουνιά......
Παγίδα είν' ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ.......
Η μάνα είναι του φονιά........
Μόνο χαρές θα φέρεις.......


23/8/2012
(Vg Gv)
 

Μικρά

Πιάσε του κόσμου τις πληγές......
Να δείς χαρά Θανάτου..........(Vg Gv)
Όλα στο τίποτα........
και στό κενό γυρεύγεις......(Vg Gv)
22/8/2012


Χυμένη είναι η ζωή ......
σε στράτες του Θανάτου......
Κι εσύ γυρεύεις Χαραυγή.......
Ποτήρι άδειου πάτου.......
16/8/2012 (Vg Gv)

Κούρνιαξε πιά.........
Της Παναγιάς η αγάπη.......
Πόσους να σώσει από 'μάς.......
Πού τόσο είμαστε μεγάλοι......
Μες της ανυπαρξίας μας............
τον μαύρο ορυμαγδό..........
(Vg Gv), 16/8/2012



Ακυρώνεις στιγμές......
Της Παναγιάς ζητάς το δάκρυ........
Σ' αχνού Φωτός είσαι τα σπάργανα......
Κοιτάς να αναγεννηθείς στο σκότος........
Τόσες γιορτές τριγύρω σου...........
κι εσύ ζητάς για να σωθείς........
σε ό,τι καθυβρίζεις.......
Και πάντα είν' η Παναγιά εκεί........
δικές σου να θυμίζει ενοχές......
Και λέγ' εσύ πως δεν τις βλέπεις.......
15/6/2012 (Vg Gv)

Ραγίζουν.....
στης ψυχής σου το πεντάγραμμο......
οι νότες της χαράς......
Σφυροκοπούν.......
στων δρόμων σου τις διαδρομές.......
τα ψεύδη της συνήθειας......

Κι ορθώνονται ......
βουβά κι ακίνητα.........
από του τάφου σου .......
τα μαύρα τα ραγίσματα.......
'κείνα τα μαύρα της ψυχής......
Τα δακρυσμένα λόγια..........
14/8/2012  (Vg Gv)



Ν' ανάψεις Φώς.......
Το σκότος να διαβεί........
Αλήθεια.... Ψέμα......
Όλα είν' μαζί.......
Λιακάδα μα και αστραπή..........
Χαρά και δάκρυ.......
είν' εκεί......
Και το χαμόγελο και η πληγή.......
Το σκότος και η Χαραυγή........
Ο Θάνατος και η ζωή.......
Κι εσύ στου τέλους σου την απαρχή.......
Τραγούδια στήνεις του λυγμού........
Να χαίρονται τα μοιρολόγια........
11/8/2012 (Vg Gv)

Τόση γύμνια......
ανεπιτήδευτα ντυμένη όλη........
στα σπάργανα χαράς ανάπηρης......
Τόση υποκρισία...........
ανάγλυφα ζωγραφισμένη .......
σε ψευδεπίγραφα ένοχων λυτρωτών......

Κι εσύ μιλάς........
γι' ανατροπές των άθλιων καιρών.......
Λες και δεν ήσουνα κι εσύ.........
κομμάτι της απάτης............
10/8/2012(Vg Gv)

Κρύβεσαι στο παράπονο......
Λαμποκοπά το γέλιο......
Στης ζήσης το παράφωνο......
όρθωσες το θεμέλιο.......

Ανέμους πάλεψες πολλούς......
μα δε μιλεί η λαλιά σου.......
Κούρνιαξες μες στους πονηρούς.......
στον πάτο η αφεντιά σου......
Κι είδες ψευτιά κι άλλα πολλά......
Δε σήκωσες παντιέρα.......
Κι ήρθ' ένας Ήλιος ξαφνικά......
στου φεγγαριού τη ξέρα.......
Σηκώθηκες μα 'ταν πολλές .....
των ενοχών οι σφαίρες.......
τώρα γυρεύεις ομορφιές.......
μα ο Χάρος έχει βέρες.........(Vg Gv), 9/8/12

Άλλη μιά μέρα πέρασε.......
μα θάρθει πάλι η άλλη.......
ο πόνος μας εκέρασε......
μα 'χουν τα δάκρυα κάλλη.......(Vg Gv), 9/8/12


Τόση αλήθεια......
σ' ωκεανών το ψεύδος πνιγμένη.....
Κι εσύ μου λές .....
Κράτα γερά......
μήπως και ξημερώσει.........
ο 'Ηλιος σ' όλο τον ντουνιά.......(Vg Gv), 8/8/12


Ένα βελούδο η ζωή σου.......
κι εσύ νομίζεις πως κρατάς .........
τα μυστικά του κόσμου.....
Ποιό όμως ψέμα φύλαγες.......
σφιχτά αγκαλιασμένο..........
κι ήρθε μιά μαύρη Χαραυγή........
να λάμψει η αλήθεια........
Αυτή που χρόνια κούρνιαζε........
στα κάλπικά σου στήθια.......(Vg Gv), 3/8/12


Χάϊδεψε μού 'παν το μετάξι.....
κι ύστερ' αυτό με χάραξε......
Με αίμα έμαθε να ζεί......
Καλά κρυμμένο.......
σε πρόσωπο αλήθειας.........
που τόσο ψέμα μαρτυρούσε........(Vg Gv), 2/8/12

Πόνος αστράφτει στον ντουνιά.....
μα 'σύ σιγοκοιμάσαι......
κι είναι τα χέρια του φονιά......
και τα κρατάς σιμά σου.....
...

Ποιά μέρα θάρθει του χαμού.....
που σαν κερί θα σβήσεις.....
Θάνατος θάν' του λυτρωμού......
το ψέμα σου ν' αφήσεις.......
Πλέξε του Χάρου ομορφιές.....
μη τύχει και πονέσεις......
Ξέχνα της ζήσης τις ψευτιές......
στόν Ουρανό να δέσεις......(Vg Gv), 1/8/12


Ποιάς νότας είσαι......
το βάναυσο παράπονο......
κι αγκομαχείς στα μέσα σου.....
φωνές να βρείς του λυτρωμού.......
Όρθωσε αγνάντι στη ψευτιά.........
καμβάδες της αλήθειας......
Να ματωθείς γιά να σωθείς.......
χίλιες χαρές να νοιώσεις......(Vg Gv), 15/7/12

Ακροβατείς σε λόγων ψεύτικα τερτίπια......
και μιά ανάσα μέσα σου ......
αιώνες τώρα αιμορραγεί.......
Ποτέ σου δεν την κοίταξες.......
Νόμιζες πάντα θα περνά.........
του λίγου σου ο ίσκιος.......

Μία ζωή ψεδαίσθηση υπέθαλπες εντός σου.....
Τα κύμβαλα βοούν των ενοχών σου......
Μα πάντα έκρυβες καλά......
του λίγου σου την Χαραυγή........
Λες και δεν θά 'ρχοταν ποτέ......
η ώρα του φευγιού σου.....(Vg Gv), 15/7/12


Ποιές ορυμαγδού είμαστε κραυγές θλιβές......
Ποιάς ερήμου τ' άνυδρο που ψυχομαχά τοπίο.......
Ποιάς σιωπής ο κρότος εντός μας δρασκελά.....
Ποιού φωτοστέφανου είμαστε η θάμπουσα πληγή.......
Ποιός πόνος είμαστε της τελευταίας γουλιάς..........
σε ποτό που μόνο κόστος υπονοούσε.....
Δάκρυ ολόρθο μέσα μας......
χορούς στήνει χαμού........
Λες κι είναι μέγα δώρο της ζωής.......
'κείνος ο Θάνατος ο λυτρωτής.........(Vg Gv),14/7/12


 

ΤΟ ΑΥΡΙΟ

Να ματώνεις.......
Μα να γελάς παντού.....
Μην πληγώνεις..........
Στην στράτα του χαμού.....
Στάξε πληγές και ενοχές.......
Σήκωσε νού στο Χρόνο.......
Θά 'ρθουν ομάδι οι χαρές.......
να συναντήσουν πόνο......
Αγκάλιασες τα ψεύτικα......
Μα 'χουν φιδιού το δόντι.......
Θα πείς όλα τα γεύτηκα......
Μα οι πίκρες είν' χταπόδι......
Ακροβατείς σ' ένα λυγμό......
Που σαν χαρά τον είδες......
Αγάπησες τον σπαραγμό......
Αύριο οι λεπίδες........

21/8/2012
(Vg Gv)

ΣΙΩΠΗΣ ΚΡΟΤΟΙ

Στις εσχατιές πορεύομαι.......
Παρέα έχω το δάκρυ.......
Τον πόνο μου τον γεύομαι.........
Μα δεν υπάρχει άκρη.......

Ψυχής τα τύμπανα ηχούν......
Ματιές σκορπάνε βόλια......
Μόνο οι σιωπές μου μαρτυρούν.......
της μοναξιάς περβόλια.......
Ξημέρωσε μα δεν αργεί........
να σβήσει το καντήλι.........
Ο Χάροντας με καρτερεί.........
Θα με σηκώνουν φίλοι.......
Κι αν μες στον αναστεναγμό.......
χαράξει η αλήθεια........
Δεν έχει ο Χρόνος γυρισμό.......
Μια μαχαιριά στα στήθια........

20/8/2012
(Vg Gv)

Λες

Λες είναι οι μέρες σου πολλές.......
Συνήθισες στο ψέμα........
Στου Χρόνου σου τις συντριβές.......
θα πιείς αλήθειας αίμα.......

Μιά δρασκελιά είν' η ζωή.......
μα εσύ γλυκοκοιμάσαι.........
Κρύβεσαι μέσα στην ντροπή.......
στη Χαραυγή λυπάσαι......
Είσαι κομμάτι του ντουνιά.......
Μα σύ θαρρείς πως λείπεις......
Συνήθισες στην καταχνιά.......
Χαρά είσαι της λύπης........

18/8/2012
(Vg Gv)

Γιατί

Γιατί πονάς και κρύβεσαι.......
σε φανερά λημέρια.......
Ρίξε του ψεύδους τα φτερά......
Aλήθειας πάρε αστέρια.......

Ν' ανέβεις σε ψηλά βουνά........
σε αετών τα μέρη.........
Στη θλίψη και στη σκοτεινιά.......
χαρά η ζωή θα φέρει.......
Κι αν δεν κατάλαβες του νού.......
τα εύκολα παιχνίδια.......
Aνάσες είν' ξεριζωμού......
και της ψευτιάς στολίδια.......

17/8/2012
(Vg Gv)