ΔΑΚΡΥΩΝ ΩΡΕΣ

Είν' ο φονιάς που χάνεται.......
και ό,τι θέλει παίρνει.......
Πάλι θα 'ρθει δεν πιάνεται.........
και ό,τι γουστάρει σπέρνει........

Της μοίρας μας είναι γραφτό......
γέλιο να μη στεριώσει......
Θά 'ρθει του Χρόνου το σπαρτό......
με μιας να μας τελειώσει......
Θεέ που στέκεις στα ψηλά.......
κι αγγέλοι εσείς του δίκιου......
βάλτε στα βάσανα φωτιά......
δείξτε δρομιές του ίσιου.......
Γεννιόμαστε μιά Χαραυγή......
με δάκρυα στα μάτια........
Κι ο Χάρος είναι πληρωμή.......
στου Άδη τα παλάτια........
Κι αν μες στα σύνορα που ζεις........
θολώσει η περηφάνεια........
Μαχαίρια πόνου είν' θα δεις.......
σαν έρθει η ορφάνια...........

6/9/2012
(Vg Gv)