ΘΕΑΤΡΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

'' Αν δε δακρύσεις μη θελήσεις, αλήθειας ήλιο ν' αντικρίσεις''
( Vg Gv )

ΘΕΑΤΡΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Όλα τελειώνουν τι θαρρείς
ανήμπορα κι ευάλωτα
στη μέγγενη του χρόνου
Τα θέλω καταλύονται
αδέλφια θάλλουσας φθοράς
στο άρμα της συνήθειας
Χαμόγελα φυλλορροούν
σ' εφήμερα χαράς κλαδιά
άργιλος σε κλεψύδρα
Πορφυρεμένες χαραυγές
λαβώνονται στις διαδρομές
που τέλος αναγγέλουν
Αγάπες αλυσιτελείς
φοράνε ρούχα πλαστικά
θλιβές καρικατούρες
Λησμονημένοι έρωτες
χωρίς φιλήδονο φιλί
σε μαραμένα χείλη
Στης αυταπάτης τις θηλιές
καθηλωμένα βλέμματα
ψευδαίσθησης λιμπρέτα
Ολούθε ακμάζει παρακμή
η λήξη πρωταγωνιστής
να στεφανώνει ήττες
Βολεύονται οι πεθυμιές
σ' ανάκλιντρα ρηχότητας
φαιδρά κατεστημένα
Ξεθωριασμένα χρώματα
μαρμαρωμένα δειλινά
θέατρα ευκαιρίας
Τέρατα οι άνθρωποι στη Γη
στο σεληνόφως αλυχτούν
την μέρα λημεριάζουν
Σαν χέλια δολιχοδρομούν
λέξεις σπιλώνουν λαγαρές
νάρκισσοι αριβίστες

Πού να πλαγιάσει η ψυχή στ' όνειρο ν' αρμενίσει
στης καλοσύνης τους κρουνούς δίψα πληγής να σβήσει
κάλυμμα να 'χει ουρανό λιθάρι μαξιλάρι
να μη γροικά τον κουρνιαχτό στης πίκρας το δοξάρι
29 / 04 / 2015
( Vg Gv )