Σε λέξεις πελαγοδρομούν έχθρες αλαφιασμένες
ντελίρια ασχημονούν σε γλώσσες φουρκισμένες
Σούμπιτοι ρόλοι αλυχτούν βραδυφλεγή κανόνια
λασποπλημμύρες αμολούν υστερικά τελώνια
Αρρωστημένες οιμωγές αλιγατόρων θρήνοι
στρουθοκαμήλων πρακτικές πίσω από φινιστρίνι
Σέρνουν οι γλώσσες το χορό συλλήβδην στιγματίζουν
τενόρος τ' άρρωστο μυαλό βλέμματα βομβαρδίζουν
Σε φυλλωσιές καραδοκούν φαρμακωμένα βέλη
οι αγυρτείες ξεγλιστρούν σαν γλιτσιασμένο χέλι
Πάθη λιμνάζουν στους καιρούς λάμπουν οι φρεναπάτες
κρεσέντα με αλαλαγμούς λιμάσματα σατράπες
Θαρρούν πως βρίσκουν ρετσινιές σε άλλων πανωφόρια
κρύφια αδιέξοδα κεντολογούν μποφόρια
Πλάθουν με επιμέλεια μύθους βλογιοκομμένους
στήνουν σαθρά θεμέλια υποτελείς του μένους
Ρόζοι τα λόγια τους φαιδροί σε αφρισμένα χείλη
θρήνους φορούν τη χαραυγή γλεντοκοπούν το δείλι
Ανεμολόγιου ροπές οι διαδρομές της ζήσης
χαμόγελα και συμφορές όλα θα τ' αποχτήσεις
Λίβας στην όστρια λαλεί η ψύχρα στο βαρδάρη
ο ζέφυρος γλυκό φιλί λεβάντες μπουνατσάρει
Κανείς δεν είναι κανενός ρευστοί τα χρόνια πλίνθοι
το τέλος άναρχος σεισμός προίκα πικρή η λήθη
Μόνο σ' αγάπης φιλιατρό μερώνουν τα δρολάπια
μη καρτεράς το λυτρωμό σε φθόνου σκαλοπάτια
29 / 10 / 2016
( Vg Gv )
