ΘΛΙΜΜΕΝΕΣ ΧΑΡΑΥΓΕΣ

Φιλίες θρύψαλα γυαλιά...
Της λησμονιάς αγάπες
Έρωτες σκιάχτρα στη πυρά
Μυδράλια οι απάτες
Άνυδρες μένουν οι χαρές
Σκαλώνουν σε γρανάζια
Σκιρτούν θλιμμένες χαραυγές
Ριζώνουνε μαράζια
Στη πέρα μπάντα του μυαλού
Θύμησες φτερουγίζουν
Αστροπελέκια του χαμού
Λαίλαπες που λογχίζουν
Μαντάτα πια δε κελαηδούν
Οι λέξεις γονατίζουν
Μονάχα κάργιες θορυβούν
Σ' αλάνες που σαπίζουν
Βλέμματα μες στη καταχνιά
Δίψας ρωγμές στα χείλη
Βαλαντωμένη η καρδιά
Θρήνος σε κάθε δείλι
Γυμνό ξυράφι η φυγή
Δαγκώνει η απουσία
Που να σταθείς δόλια ψυχή
Θάλλει η απελπισία
Μόνο σ' ονείρων διαδρομές
Το δάκρυ ξαποστάζει
Μερώνουν χαίνουσες πληγές
Το γέλιο δε ξυλιάζει

Κάλπικε ύπουλε ντουνιά χλωμέ Ισκαριώτη
Το εφήμερο σε κυβερνά ανέραστε δεσμώτη

09 / 01 / 2016
( Vg Gv )