ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΖΗΛΩΤΕΣ

Αχούν αλαφιασμένες μέρες...
Σ' άδηλες τρέχουν ατραπούς
Σμάρια παραλλαγμένες λέρες
Ήθους κραδαίνουν κομπασμούς
Τέρμινα γκρίζα ελλοχεύουν
Κρυφά οι άνθρωποι χαρτιά
Χαρές πουλιά που αλαργεύουν
Χείλη ερμητικά κλειστά
Χαμόγελα εξορισμένα
Σε λησμονιάς υγρά κελιά
Βλέμματα καταρρακωμένα
Φραγγέλιο η μπαμπεσιά
Λάμιες οι βλέψεις λουφαγμένες
Μες στου μυαλού τις αυλακιές
Δηλώνουν άχραντες παρθένες
Χλαίνες φοράνε λαγαρές
Κίβδηλα λόγια χρυσωμένα
Σε γλώσσες ρέουν μιαρές
Παραχαράκτες δίχως φρένα
Κυοφορούν φάλτσες μολπές
Που να πλαγιάσει η αλήθεια
Ριγά το έρμο της κορμί
Δάκρυ γλυφό κυλά στα στήθια
Γουλιές ρουφά να λυτρωθεί
Απόκαμε να την ραπίζουν
Υποκρισίας ζηλωτές
Σάβανα τρόμου την πλευρίζουν
Χαμαιλεόντων συρραφές

Αρνήσου άνυδρα φιλιά , καπάτσες φιοριτούρες
Θα ασελγήσουν μουλωχτά σ' ερωτικές γκραβούρες
Φυλάξου 'κει που σεργιανούν καλλωπισμένες λέξεις
Σβολώνουν ό,τι συναντούν , βουλιμικές ορέξεις

09 / 04 / 2016
( Vg Gv )