ΜΕΪΝΤΑΝΙΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ

Ήταν 30 του Αυγούστου το έτος 2012..Ημέρα αποφράδα που άφησε ανεξίτηλα την χαρακιά της στης ζωής μου το ταξίδι..
Μάνα καλή αντάμα εκεί στα καλντερίμια της αδιατάρακτης γαλήνης..


ΜΕΪΝΤΑΝΙΑ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ

Κόπιασε Χάρε να χαρείς μπρούσκο κρασί να πιούμε
σ' αλάνες που ξεκλήρισες έλα ν' ανταμωθούμε
Τσιγάρα σέρτικα κερνώ κιμπάρικα χαρμάνια
με μερακλίδικους σκοπούς να λικνιστούν ντουμάνια
Λιθάρια να σκιρτήσουνε σύγκορμα να πλαντάξουν
τα σήμαντρα της ερημιάς τη σιγαλιά να σφάξουν
Σεκλέτια αχαλίνωτα πίκρες ν' αντιλαλήσουν
πύρινα αναφιλητά φλέβες να πυρπολήσουν
Μέρες παλιές ν' αστράψουνε μαρμαρωμένες χρόνια
βεγγέρες να φανερωθούν που λήστεψες σ' αλώνια
Να ξεπεζέψουνε χαρές λίγο να μ' αγκαλιάσουν
στα ρίγη τους να αφεθώ πριν πετεινάρια κράξουν
Ζόφοι τα δώρα σου χολές η λύπη πανωφόρι
σπαράγματα ζωγράφισες μ' ανταριασμένο δόρυ
Κάποτε χείλη πορφυρά σεργιάνιζαν το γέλιο
τώρα ρημάδι ροβολώ οι θύμησες φραγγέλιο
Σεφέρια πέρασαν πολλά μα δεν σε ξεχρεώνω
ερημοκλήσι μ' άφησες λαμπάδα ν' αργολειώνω

Δεν σε λογιάζω Χάροντα ύπουλε μακελάρη
ορθός στέκω στο στόχαστρο δεν σου γυρεύω χάρη
Τσιγκέλι λαξευτό κρατάς ν' αδράξεις το κορμί μου
θαρρείς δραπέτης θα γενώ μα γρίκα τη φωνή μου
Σάρκες γυρεύεις να γευθείς ρέκτη τρανέ της φρίκης
εκπορθητή του πρόσκαιρου ζουρνά Πύρρειας νίκης
Ξελησμονάς πως η ζωή στη λήξη της αρχίζει
βρίσκει αντάμες η ψυχή κι ολόχαρη ανθίζει
Σήκω λοιπόν ξεσπάθωσε τούτ' η γιορτή να λήξει
στα μεϊντάνια τ' ουρανού λυτρώνεται η ζήση

30 / 08 / 2016

( Vg Gv )