Ανταριασμένα κάστρα

Πόθων υφαίνεις πλουμιστά.....
Λόγια μπεγιεντισμένα.......
Μες του σεβντά τα δυό στενά.....
Όλα καθαγιασμένα.......

Φεγγοβολούν τα μάτια σου......
Χαμπέρια φέρνουν βάθους......
Ήχοι μες στα παλάτια σου......
Σαν υμνωδίες πάθους.......

Νότες παράπονα γλυκά.....
Χείλη βαλαντωμένα.......
Περικοκλάδες αγκαλιά......
Στήθη πυρπολημένα........

Σ' έρημο μοιάζει όαση......
Του Έρωτα το θαύμα.......
Μες της ζωής την κόλαση......
Θωπεύει κάθε τραύμα........

Σ' ερημονήσι στ' ανοιχτά......
Σ' ωκεανών τα βάθη.......
Φλοίσβοι φιλιά δαντελωτά......
Και ο καημός εχάθη.........

Πάντα στου ονείρου τη δρομιά......
Στης πεθυμιάς τη στράτα........
Θα συναντώνται τα κορμιά......
Ανταριασμένα κάστρα............

(Vg Gv)

11/4/2013