Τούτο το ταπεινό μου αφιερώνεται στους τόσους της οκάς ποιητάδες που μας πνίξαν με του λόγου τους τις προκατασκευές...Γυρού-γυρού ο κόσμος μας πονά...κι αυτοί βιτρίνες στήνουν ...πραμάτειες να πουλήσουν της οκάς...Οι κορυφαία θλιβεροί...Του λόγου οι ανέξοδες κραυγές....
ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΩΡΑΣ
Κι εκείνα τ' άλλα τα κενά ...
που πάντα ανεμοδέρναν
κρυφά τά 'χες στα βάθη σου
πίσω από ομίχλες
Δυό βήματα και δυό λαλιές
γύρω σταλάζαν οι ευχές
μα εσύ κρατούσες τύψεις
Φτερούγιζες σ' αποκοτιές
κραύγαζες ποίησης σιωπές
ποιός τάχα να σ' ακούσει
Τριγύρω όλα ρημαδιό
ο Θάνατος φορά φουρό
τάχα δεν το κατέχεις
Δεν τα ποιήτευσες κι αυτά
ποιές χαραυγές σε φθάσαν
που έκλεινες τα μάτια σου
μήπως τις αντικρύσεις
Λες και δεν ένιωσες ποτέ
του τάφου σου τον πάτο
της Άνοιξης τις εκδοχές
που φθάσαν να σε δείξουν
Τώρα τραγούδα φωτεινά
τις αφορμές σου κρύψε
δεν θέλει η ποίηση λαλιές
που αναδεικνύουν άλλα
Το λίγο σου πήρε φωτιά
το άδειο σου γεμίζει
τρέχα λοιπόν στην ερημιά
που όλα τ' αφανίζει
Μαζί και σένα τον λειψό
ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΩΡΑΣ
Κι εκείνα τ' άλλα τα κενά ...
που πάντα ανεμοδέρναν
κρυφά τά 'χες στα βάθη σου
πίσω από ομίχλες
Δυό βήματα και δυό λαλιές
γύρω σταλάζαν οι ευχές
μα εσύ κρατούσες τύψεις
Φτερούγιζες σ' αποκοτιές
κραύγαζες ποίησης σιωπές
ποιός τάχα να σ' ακούσει
Τριγύρω όλα ρημαδιό
ο Θάνατος φορά φουρό
τάχα δεν το κατέχεις
Δεν τα ποιήτευσες κι αυτά
ποιές χαραυγές σε φθάσαν
που έκλεινες τα μάτια σου
μήπως τις αντικρύσεις
Λες και δεν ένιωσες ποτέ
του τάφου σου τον πάτο
της Άνοιξης τις εκδοχές
που φθάσαν να σε δείξουν
Τώρα τραγούδα φωτεινά
τις αφορμές σου κρύψε
δεν θέλει η ποίηση λαλιές
που αναδεικνύουν άλλα
Το λίγο σου πήρε φωτιά
το άδειο σου γεμίζει
τρέχα λοιπόν στην ερημιά
που όλα τ' αφανίζει
Μαζί και σένα τον λειψό
12 / 04 / 2014
( Vg Gv )
( Vg Gv )
