Ας αγκαλιάσουμε με στοργή και αγάπη μεθυστική τα όνειρά μας γιατί θαρρώ πως μόνο εκεί μπορούμε να ζούμε , μακρυά από τις ηχορυπάνσεις της υποκρισίας και τα φαρμάκια των δόλων που ακατάσχετα και με εμμονές εκχέουν δηλητήρια προκειμένου να σαπίσουν τις ζωές μας.
ΦΙΡΜΑΝΙ ΚΡΥΦΟ
Ριπές οι μέρες στο ντορό
στρόβιλοι φουρκισμένοι
μες της ζωής τον κουρνιαχτό
ρύποι αφηνιασμένοι
Στο λυκαυγές λυσσομανά
του μύθου η ρομφαία
χτυπά αδόκητα τυφλά
κάθε στροφή μοιραία
Πυρπολημένες ομορφιές
στο λίγο δικασμένες
εφήμερες απατηλές
σε δρόλαπες ριγμένες
Τα σήμαντρα θλίψεις αχούν
στου νου τα καλντερίμια
σπαραξικάρδια κροτούν
της ζήσης τα συντρίμια
Με μνήμες ντύνεται η θωριά
τα δάκρυα καδένες
μπιζού οι ήλοι στη καρδιά
ανάσες ραγισμένες
Μόνο στα όνειρα σκιρτούν
χαμόγελα ανθισμένα
σύγκορμες νότες μελωδούν
ρήγματα γιατρεμένα
Πέρα στις αστρογειτονιές
στου φεγγαριού τις στράτες
δε χλιμιντρίζουν ταραχές
μήτε θρονιάζουν γδάρτες
Φορά ταφτάνια ο καιρός
έγχρωμα πλουμισμένα
της τέρψης αναστεναγμός
φιλιά σκορπά κρυμμένα
Γεννά ελπίδες η ψυχή
θάλπους φασκιές υφαίνει
ολούθε σπέρνει τη στοργή
βρέφη χαρών βυζαίνει
Με την αγάπη οδηγό
σαν αετός πλανιέται
σβήνει απ' το χάρτη το κακό
τα μίση απαρνιέται
Πως να χωρέσει μες το νου όλου του κόσμου η πλάνη
σε ποια γωνιά του εωθινού κρύβεται το φιρμάνι
Κουβέντες πόσες σεργιανούν δόλων μυσταγωγίες
σαν νάγιες καιροφυλαχτούν εύγλωττες αλχημείες
Μα να θυμάσαι πως στο χθές πλανιέται η μορφή σου
μάσκες κι αν βάζεις λαμπερές τσιτσίδι η διαδρομή σου
05 / 08 / 2014
( Vg Gv )
ΦΙΡΜΑΝΙ ΚΡΥΦΟ
Ριπές οι μέρες στο ντορό
στρόβιλοι φουρκισμένοι
μες της ζωής τον κουρνιαχτό
ρύποι αφηνιασμένοι
Στο λυκαυγές λυσσομανά
του μύθου η ρομφαία
χτυπά αδόκητα τυφλά
κάθε στροφή μοιραία
Πυρπολημένες ομορφιές
στο λίγο δικασμένες
εφήμερες απατηλές
σε δρόλαπες ριγμένες
Τα σήμαντρα θλίψεις αχούν
στου νου τα καλντερίμια
σπαραξικάρδια κροτούν
της ζήσης τα συντρίμια
Με μνήμες ντύνεται η θωριά
τα δάκρυα καδένες
μπιζού οι ήλοι στη καρδιά
ανάσες ραγισμένες
Μόνο στα όνειρα σκιρτούν
χαμόγελα ανθισμένα
σύγκορμες νότες μελωδούν
ρήγματα γιατρεμένα
Πέρα στις αστρογειτονιές
στου φεγγαριού τις στράτες
δε χλιμιντρίζουν ταραχές
μήτε θρονιάζουν γδάρτες
Φορά ταφτάνια ο καιρός
έγχρωμα πλουμισμένα
της τέρψης αναστεναγμός
φιλιά σκορπά κρυμμένα
Γεννά ελπίδες η ψυχή
θάλπους φασκιές υφαίνει
ολούθε σπέρνει τη στοργή
βρέφη χαρών βυζαίνει
Με την αγάπη οδηγό
σαν αετός πλανιέται
σβήνει απ' το χάρτη το κακό
τα μίση απαρνιέται
Πως να χωρέσει μες το νου όλου του κόσμου η πλάνη
σε ποια γωνιά του εωθινού κρύβεται το φιρμάνι
Κουβέντες πόσες σεργιανούν δόλων μυσταγωγίες
σαν νάγιες καιροφυλαχτούν εύγλωττες αλχημείες
Μα να θυμάσαι πως στο χθές πλανιέται η μορφή σου
μάσκες κι αν βάζεις λαμπερές τσιτσίδι η διαδρομή σου
05 / 08 / 2014
( Vg Gv )
