Πες μου

'' Το μέλλον δεν βλασταίνει σε χώματα ανήλιαστα κι απότιστα ''
( Vg Gv )

Πες μου
ποιοι φόβοι
σε τυλίξανε νωρίς
κι έγινε κρότος
η σιωπή σου
ακούω
θρήνων ποδοβολητά
ειρμούς αφηνιασμένους
βλέπω
την άγια σου θωριά
πρώϊμα ραγισμένη
νιώθω
το ρίγος να κυλά
σε άπλερες φτερούγες
ψαύω
χαμπέρια στεναγμών
μαρμαρυγές της ήττας
γεύομαι
ξύδι και χολή
σαν θλίβεται η λαλιά σου
μυρίζω
αιθάλες θαλλερές
στο μελανό σου μέλλον
παγώνω
σαν τα χείλη σου
χίλια ''γιατί'' ψελλίζουν


Κι εγώ που τόσο αγάπησα το γέλιο των παιδιών
δεν αξιώθηκα να 'ρθώ δάκρυ σου μη κυλήσει
είναι που ζούσα ατάραχος σε κάλπικα τοπία

29 / 09 / 2014
(Vg Gv )