'' Σαν ζωγραφίσεις της αγάπης ήλιο μη στάξεις χρώματα του βιασμού της ''
( Vg Gv )
ΛΗΘΗΣ ΜΟΛΥΒΙΑ
Πως μπόρεσες
έτσι τυφλά
με βουλοκέρι αρνησιάς
αγάπη τόση ν' ακυρώσεις
λόγια που στάλαζες γλυκά
με χνώτα φλογισμένα
απ' των χειλιών
το λάγνο φιλιατρό
πως τα απίθωσες
σ' ερμάρια κλειστά
να λάμπει η απουσία
κι ορφάνεψε ο ουρανός
μια χαραυγή θλιμμένη
στραγγίζοντας μπλάβη βροχή
στης μοναξιάς τις στράτες
εκεί στων λιθαριών
τα βουρκωμένα αναφιλητά
Πώς χάραξες
της λήθης μολυβιά
αθόρυβα και ληστρικά
τα ίχνη σου ν' αλέσεις
'κείνα που αποτύπωσες
με δάχτυλα υνιά
σε σώμα και ψυχή
πόθων εκχέοντας
φιλήδονους χυμούς
και χάθηκες στα μουλωχτά
στου ποταμού τις όχθες
πίσω από φύλλα λησμονιάς
σε αγκαλιά ομίχλης
θωριά μη σ' αντικρίσει
δίχως μια λέξη τρυφερή
το δράμα να μαλάξει
Δεν είναι η αγάπη χαμοκέλα ερημιάς να καταλύεται
σαν σελοφάν στης αρνησιάς τη δίκοπη λεπίδα
18 / 11 / 2014
( Vg Gv )
( Vg Gv )
ΛΗΘΗΣ ΜΟΛΥΒΙΑ
Πως μπόρεσες
έτσι τυφλά
με βουλοκέρι αρνησιάς
αγάπη τόση ν' ακυρώσεις
λόγια που στάλαζες γλυκά
με χνώτα φλογισμένα
απ' των χειλιών
το λάγνο φιλιατρό
πως τα απίθωσες
σ' ερμάρια κλειστά
να λάμπει η απουσία
κι ορφάνεψε ο ουρανός
μια χαραυγή θλιμμένη
στραγγίζοντας μπλάβη βροχή
στης μοναξιάς τις στράτες
εκεί στων λιθαριών
τα βουρκωμένα αναφιλητά
Πώς χάραξες
της λήθης μολυβιά
αθόρυβα και ληστρικά
τα ίχνη σου ν' αλέσεις
'κείνα που αποτύπωσες
με δάχτυλα υνιά
σε σώμα και ψυχή
πόθων εκχέοντας
φιλήδονους χυμούς
και χάθηκες στα μουλωχτά
στου ποταμού τις όχθες
πίσω από φύλλα λησμονιάς
σε αγκαλιά ομίχλης
θωριά μη σ' αντικρίσει
δίχως μια λέξη τρυφερή
το δράμα να μαλάξει
Δεν είναι η αγάπη χαμοκέλα ερημιάς να καταλύεται
σαν σελοφάν στης αρνησιάς τη δίκοπη λεπίδα
18 / 11 / 2014
( Vg Gv )
