Τ Ε Λ Ο Υ Σ Α Ρ Χ Η

'' Στου χωρισμού το σκέλος , βέλος οξύ το τέλος''
 ( Vg Gv )


Τ Ε Λ Ο Υ Σ   Α Ρ Χ Η

Τα χείλη επτασφράγιστα
μη ματωθούν οι λέξεις
στη μέγγενη της λήθης
Ομίχλη απλώνει ο καιρός
να φυλακίσει αισθήματα
φιλιά να ξεθωριάσει
Ό,τι αγάπησα πολύ
δε λέει να κοπάσει
στρόβιλος γίνεται γλυκός
στης μοναξιάς τ' αδράχτι
Ατλάζια υφαίνει η καρδιά
να ντύσει τις λαχτάρες
πριν μαρμαρώσουν οι παλμοί
στης αρνησιάς το ρεύμα
Στάχτη θα γίνω μη φανεί
το δάκρυ της ορφάνιας
και θα ριχτώ σ' Αχέροντα
να με ξεβράσει αλάργο
εκεί που φλέγονται κραυγές
σημαδεμένων πόθων
σε άλαλες περαταριές
με λιθαριών στιχάκια

Κλειστά παραθυρόφυλλα σε ραγισμένους τοίχους
στη πόρτα ρόπτρο δε χτυπά βλαστούς μαραίνει η θλίψη
φορά το τέλος γιορτινά ρούχα μαλαματένια
και ο σεβντάς πικρολαλεί σαν πέρδικα βουνίσια

14 / 03 / 2015
( Vg Gv )