Χαμόγελα παντός καιρού μοιράζεις σε πλατείες...
τα κίνητρά σου κρύφια λειαίνεις φρεναπάτες
Φιλευσπλαχνίας χρώματα αλείφουν τις λαλιές σου
χρυσώνεις με λαδομπογιές κάγκελα σκουριασμένα
Στολή φοράς ελκυστική αμνού καλοσυνάτου
στα βάθη σου ωρύεται κενοδοξίας λύκος
Σε πασαρέλες πλαδαρές λάγνες γητειές μοστράρεις
ακκίζεσαι αφ' υψηλού ανέραστε κομπάρσε
Ως το μεδούλι φίλαυτος της φήμης εφαψίας
δόξα τυφλά αναζητάς καλάμου αναβάτης
Οι μεταλλάξεις σου ριπές σκανδάλες φλογοβόλων
σήμαντρα ασυνέπειας του ''τάχα'' θιασώτης
Έτσι κυλάνε οι στιγμές σ' αλλοφροσύνης ράγιες
αγκυλωμένος ροβολάς τα ''θέλω'' σου φουρνέλο
Μετέρχεσαι μηρυκασμούς στάχτες αναρριπίζεις
μα η κλεψύδρα δίπλα σου ολημερίς σταλάζει
Δεν θωρείς;
Ολημερίς σταλάζει.
11 / 08 / 2017
( Vg Gv )
( Vg Gv )
