Ας μη λησμονάμε πως η πλέον επώδυνη μοναξιά...είναι αυτή που ανταμώνουμε ανάμεσα στο πλήθος....
ΛΥΤΡΩΣΗΣ ΒΕΡΑ
Δεν είναι που μιλώ εγώ...
και οι λέξεις που σμιλεύω
Μες της ψυχής τον αργαλειό
υφαίνω κι αλαργεύω
Xάνομαι εκεί στην ερημιά
σε μαύρα πέπλα θλίψης
Παράπονα στην αγκαλιά
σε έκσταση οι εκρήξεις
Κύματα μέσα μου ο καημός
βράχος η μοναξιά μου
Τραγούδι ο αναστεναγμός
συνθλίβεται μπροστά μου
Πουλιά οι σκέψεις μου πετούν
γλάροι σε ανεμοβρόχια
Δάκρυα βουβά αργοκυλούν
φαντάζουν πρωτοβρόχια
Ερημονήσι αναζητώ
στο πέλαγος ριγμένο
Πίκρες καυτές ν' αφουγκραστώ
βίο ρημαδιασμένο
Ν' αδράξω όσα με χτυπούν
να τους γλυκομιλήσω
Σήμαντρα λύπης μην ηχούν
τα μάτια μου να κλείσω
Κι όταν θα φέξει η σκοτεινιά
σε Φεγγαριού βεγγέρα
Ψυχής ν' ανοίξω τα φτερά
λύτρωσης νά 'βρω βέρα
ΛΥΤΡΩΣΗΣ ΒΕΡΑ
Δεν είναι που μιλώ εγώ...
και οι λέξεις που σμιλεύω
Μες της ψυχής τον αργαλειό
υφαίνω κι αλαργεύω
Xάνομαι εκεί στην ερημιά
σε μαύρα πέπλα θλίψης
Παράπονα στην αγκαλιά
σε έκσταση οι εκρήξεις
Κύματα μέσα μου ο καημός
βράχος η μοναξιά μου
Τραγούδι ο αναστεναγμός
συνθλίβεται μπροστά μου
Πουλιά οι σκέψεις μου πετούν
γλάροι σε ανεμοβρόχια
Δάκρυα βουβά αργοκυλούν
φαντάζουν πρωτοβρόχια
Ερημονήσι αναζητώ
στο πέλαγος ριγμένο
Πίκρες καυτές ν' αφουγκραστώ
βίο ρημαδιασμένο
Ν' αδράξω όσα με χτυπούν
να τους γλυκομιλήσω
Σήμαντρα λύπης μην ηχούν
τα μάτια μου να κλείσω
Κι όταν θα φέξει η σκοτεινιά
σε Φεγγαριού βεγγέρα
Ψυχής ν' ανοίξω τα φτερά
λύτρωσης νά 'βρω βέρα
12 / 01 / 2014
(Vg Gv )
(Vg Gv )
