Ετικέτες

Αναγνώστες

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

ΟΙ ΦΙΛΟΙ

Αφιερωμένο σ' όλους αυτούς που δεν λοξοδρομήσαν...Σ' όσους κρατούσαν παστρικά...αλήθειας εύμορφα κλειδιά....Σ' αυτούς που δεν περίμεναν... ζητωκραυγές της ώρας...Μήτε και παρελάσεων...ενοχικές βεγγέρες...Σ' εσάς παστρικά φιλαράκια μου...που γίνατε μπαξέδες...Λεμονανθοί κι αροδαμοί...σε Γολγοθάδων ώρες...Πέρα κι απόμακρα από υστερικές φωνές...Χιλιάδες έτη αλαργινά...από μοιχούς που φέρνανε ....του ήθους τις σημαίες...μα σαν ξημέρωσε η αυγή...πνιγήκανε στου αίσχους την αιώνια ...ντροπή...Τιμή μου και καμάρι μου...όλοι εσείς που στην ψυχή μου είστε...Για κάποιους άλλους...Ας τους χαίρετε...το βάθος των ντροπών τους...

ΟΙ ΦΙΛΟΙ

Οι φίλοι μου είναι πουλιά
που πάνε κι αλαργεύουν
στολίδια έχουν στην καρδιά
αλήθειας φως γυρεύουν
Προσευχητάρι στην ψυχή
καντήλι η θωριά τους
χαμόγελα τη χαραυγή
σπέρνουν τα σήμαντρά τους
Τους δρόμους είδαν της ζωής
τερτίπια δεν υφαίνουν
μέλη δεν γίνονται ντροπής
μήδ' άνεμους ρυπαίνουν
Στα στήθια τους μυροβολούν
μπαξέδες ανθισμένοι
γλυκά αηδόνια κελαηδούν
δεν μπαίνουν 'δώ τα μένη
Τούτη 'ναι η φλόγα της φιλιάς
λάδι της η αγάπη
σ' ερέβη φέγγει καταχνιάς
άγιο σεπτό κιτάπι

06 / 01 / 2014
( Vg Gv )