ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ

Στις μέρες μας που τα πάντα είναι καταρρακωμένα από τις ανάλγητες επιλογές των καρεκλοκένταυρων εξουσιαστών μας...Σήμερα που το μόνο ακμάζον μέγεθος στη πατρίδα μας είναι η κατακλυσμιαία παρακμή...Τώρα που η αξία της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειάς μας έχει αγγίξει κραυγαλέα πάτο...ας αντιτάξουμε το συναίσθημα της ανιδιοτελούς αγάπης και τη διάθεση της εμπράγματης αλληλεγύης μας απέναντι στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας...Η σπαρμένη γύρω μας φρίκη κάποια στιγμή θα αγγίξει τις πόρτες όλων μας....Ας ποτίσουμε στης ψυχής μας τα βάθη το άνθος της αγάπης...Ας του επιτρέψουμε να γίνει το ελιξήριο της ανάδυσής μας από τα τάρταρα στα οποία επιμελώς μας οδήγησαν...και ας μη λησμονήσουμε ποτέ... πως τίποτα δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από την απουσία της ....

ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ

Πέρα αλαργεύει να φωλιάσει
η έρημη πικρή ζωή
σ' αραξοβόλι να πλαντάξει
φιλί να στάξει στη πληγή
Σ' άνυδρους δρόμους ροβολάει
απόκληρη μες τη ντροπή
ρωγμές στους ώμους σεργιανάει
πίκρες τρυγά ρουφά χολή
Κυνηγημένη απ' τους χρόνους
ρακένδυτη μες το χιονιά
παγιδευμένη απ' τους φθόνους
ακροβατεί σ' όρθια καρφιά
Θάλασσα απλώνει η απουσία
τραύματα σε θολό γυαλί
σ' αρένα η ευαισθησία
βορά λεόντων στο κλουβί
Τα σήμαντρα γοές κραδαίνουν
ριγά η φλόγα στο κερί
τυφλές ελπίδες ξεμακραίνουν
η σήψη ρίζωσε στη Γή
Κρυφά σφαδάζει η αγάπη
στ' άθλια χέρια του φονιά
στη σιγαλιά όνειρο θάλπει
πόση ν' αντέξει απονιά
Σ' ανέμους όλα αφημένα
η γύμνια ντύνει τη ζωή
αισθήματα ξενιτεμένα
δρόμοι χωρίς επιστροφή
Βουβές αλάνες πικραμένες
δίχως παιδιών τα ουρλιαχτά
οι μέρες μοιάζουν μαραμένες
απολιθώματα μουντά
Τάχα τι δάκρυ εδώ να στάξει
χαράς ν' αστράψει κεραυνός
μόνο η έγνοια θα μαλάξει
όσα τα ράγισε ο σεισμός
Τ' ακούς εσύ στρυφνό ρημάδι
Θεός αν είσαι ή ληστής
όλη η ζωή πλάνης σκοτάδι
σε απουσία θαλπωρής

07 / 03 / 2014
( Vg Gv )