Αύριο είναι η παγκόσμια ημέρα της ποίησης..Μέρα λαμπρή και φωτεινή...Μέρα μνήμης και τιμής των γραφών και της προσφοράς τους στην εξέλιξη και αναρρίχηση του πολιτισμού μας σε ύψη άλλα....Διότι κακά τα ψέματα...η ποίηση υπήρξε ένας από τους ισχυρούς μοχλούς στην προσπάθεια του ανθρώπου... να προσεγγίσει και να αντιληφθεί το νόημα της ζωής.... μέσα από αλήθειας διαδρομές....
Βέβαια τα τελευταία χρόνια αυτή η γιορτή του πνεύματος ...
έχει μετατραπεί ...( ευτυχώς όχι από όλους...)....από ημέρα ποίησης ...σε ημέρα σύγχρονων ποιητευόντων....
Έχει μεταλλαχθεί σε άρμα μεταφοράς της πραμάτειας τους και σε φάρο αναζήτησης εκδοτικών οίκων... προκειμένου να προωθήσουν τη σοδειά τους...
Αλήθεια οποία θλίψη....Ωστόσο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι ...το οποίο επιμελώς έχει αποσιωπηθεί από όλες αυτές τις ντουντούκες τούτες τις μέρες ....καθώς έντεχνα στήνουν τα πανηγυράκια τους....Η 21 του Μαρτιού είναι συγχρόνως και η παγκόσμια ημέρα κατά της εξάλειψης των φυλετικών διακρίσεων...Αυτού του αδυσώπητου ...αισχρού.. και ελεεινού συνδρόμου...
Επίσης... είναι αφιερωμένη και στα παιδιά που ''πάσχουν'' από το σύνδρομο Down....Φαντάζομαι θα είστε κι εσείς μάρτυρες της τραγικής απουσίας αυτών των ειδήσεων από τα δρώμενα της αρχικής σελίδας...
Βλέπετε οι φερέλπιδες ποιητές του διαδικτύου...δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το πως θα αποκτήσουν διασημότητα..τίτλους και χρήματα....... παρά για το πως θα προσεγγίσουν προβλήματα τα οποία αγκυλώνουν....
Ας είναι όμως....Το σημερινό ταπεινό μου είναι αφιερωμένο σε αυτές τις ψυχούλες που μπορεί η Φύση να τους στέρησε τη δύναμη των διανοητικών τους λειτουργιών....τους το ανταπόδωσε όμως αφειδώλευτα...προικίζοντάς τες με το μεγαλείο του άχραντου και πανίσχυρου συναισθήματος της αγάπης....Διότι απλούστατα αυτό ξέρουν να κάνουν με ακέραια επάρκεια...Να ΑΓΑΠΑΝΕ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ....
Το βίντεο που ακολουθεί...μιλάει άλλωστε από μόνο του...
TIMH ΣΤΟΥΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΑΧΗΤΕΣ
Μπορεί να μ' έκανε η ζωή
της νόησης σκουπίδι
μα 'χω κρυστάλλινη ψυχή
καρδιάς το δαχτυλίδι
Με χρώματα μόνο μιλώ
με ήχους ταξιδεύω
κι αν χάλασα το σκηνικό
συγγνώμη σας γυρεύω
Δυό λόγια μόνο θα σας πώ
μη με παρεξηγάτε
σύνδρομο Down κουβαλώ
μα να με συμπαθάτε
Έτσι γεννήθηκα στη Γή
τον οίκτο δε ζητάω
ποτέ δεν έμαθα γραφή
μα ξέρω ν' αγαπάω
Τίτλους δεν έχω σαν και σας
του νού είμαι σακάτης
μ' ακούω ήχους της καρδιάς
στ' όνειρο αναβάτης
Αλλόκοτο μοιάζω στοιχειό
παραφροσύνης τέρας
κρυφά τον Ήλιο συναντώ
χάνομαι σαν αγέρας
Όπου διαβαίνω με κοιτούν
καγχάζουν με τα μάτια
έπαρσης ύφος με κερνούν
χίλια με σπάν' κομμάτια
Μα δε πειράζει δε μισώ
κακίες δεν κρατάω
μες τη ζωή θα τραγουδώ
γέλιο θα ροβολάω
Σ' Ολυμπιάδες θα με δείς
αλλόκοτες φαντάζουν
μα έχω δύναμη ψυχής
γι' αυτά που με δικάζουν
Μόνο μιά χάρη σας ζητώ
τις γνώσεις δεν κατέχω
στης ποίησης το γιορτασμό
δε γίνεται να τρέχω
Φώτα θ' ανάψουνε πολλά
τραγούδια ..απαγγελίες
χειροκροτήματα αδρά
βραβεία κι άλλες μνείες
Εκεί στη λήθη σας θα ζώ
έτσι φαιδρός που μοιάζω
πως θα μπορέσω να σταθώ
να κάνω τον βαστάζο
Σ' άλλη θα κάθομαι γωνιά
φίλους θα 'χω παρέα
πνιγμένος μέσα σ' αγκαλιά
δίχως του νού ρομφαία
Κατώτερου Θεού παιδιά
είμαστε δεν το κρύβω
μα η νόσος μας δε σας κολλά
μη ντρέπεστε..θα φύγω
Να το θυμάσθε για καλά
κάθε παιδί ανθίζει
ποιά Μάνα δε κοιλοπονά
όταν η μήτρα τρίζει
Κι αν ποίηση δε γράφω εγώ
στιχάκια δε κεντάω
μες τη θωριά δάκρυ κρατώ
για τη ζωή διψάω
20 / 03 / 2014
( Vg Gv )
Βέβαια τα τελευταία χρόνια αυτή η γιορτή του πνεύματος ...
έχει μετατραπεί ...( ευτυχώς όχι από όλους...)....από ημέρα ποίησης ...σε ημέρα σύγχρονων ποιητευόντων....
Έχει μεταλλαχθεί σε άρμα μεταφοράς της πραμάτειας τους και σε φάρο αναζήτησης εκδοτικών οίκων... προκειμένου να προωθήσουν τη σοδειά τους...
Αλήθεια οποία θλίψη....Ωστόσο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι ...το οποίο επιμελώς έχει αποσιωπηθεί από όλες αυτές τις ντουντούκες τούτες τις μέρες ....καθώς έντεχνα στήνουν τα πανηγυράκια τους....Η 21 του Μαρτιού είναι συγχρόνως και η παγκόσμια ημέρα κατά της εξάλειψης των φυλετικών διακρίσεων...Αυτού του αδυσώπητου ...αισχρού.. και ελεεινού συνδρόμου...
Επίσης... είναι αφιερωμένη και στα παιδιά που ''πάσχουν'' από το σύνδρομο Down....Φαντάζομαι θα είστε κι εσείς μάρτυρες της τραγικής απουσίας αυτών των ειδήσεων από τα δρώμενα της αρχικής σελίδας...
Βλέπετε οι φερέλπιδες ποιητές του διαδικτύου...δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το πως θα αποκτήσουν διασημότητα..τίτλους και χρήματα....... παρά για το πως θα προσεγγίσουν προβλήματα τα οποία αγκυλώνουν....
Ας είναι όμως....Το σημερινό ταπεινό μου είναι αφιερωμένο σε αυτές τις ψυχούλες που μπορεί η Φύση να τους στέρησε τη δύναμη των διανοητικών τους λειτουργιών....τους το ανταπόδωσε όμως αφειδώλευτα...προικίζοντάς τες με το μεγαλείο του άχραντου και πανίσχυρου συναισθήματος της αγάπης....Διότι απλούστατα αυτό ξέρουν να κάνουν με ακέραια επάρκεια...Να ΑΓΑΠΑΝΕ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ....
Το βίντεο που ακολουθεί...μιλάει άλλωστε από μόνο του...
TIMH ΣΤΟΥΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΑΧΗΤΕΣ
Μπορεί να μ' έκανε η ζωή
της νόησης σκουπίδι
μα 'χω κρυστάλλινη ψυχή
καρδιάς το δαχτυλίδι
Με χρώματα μόνο μιλώ
με ήχους ταξιδεύω
κι αν χάλασα το σκηνικό
συγγνώμη σας γυρεύω
Δυό λόγια μόνο θα σας πώ
μη με παρεξηγάτε
σύνδρομο Down κουβαλώ
μα να με συμπαθάτε
Έτσι γεννήθηκα στη Γή
τον οίκτο δε ζητάω
ποτέ δεν έμαθα γραφή
μα ξέρω ν' αγαπάω
Τίτλους δεν έχω σαν και σας
του νού είμαι σακάτης
μ' ακούω ήχους της καρδιάς
στ' όνειρο αναβάτης
Αλλόκοτο μοιάζω στοιχειό
παραφροσύνης τέρας
κρυφά τον Ήλιο συναντώ
χάνομαι σαν αγέρας
Όπου διαβαίνω με κοιτούν
καγχάζουν με τα μάτια
έπαρσης ύφος με κερνούν
χίλια με σπάν' κομμάτια
Μα δε πειράζει δε μισώ
κακίες δεν κρατάω
μες τη ζωή θα τραγουδώ
γέλιο θα ροβολάω
Σ' Ολυμπιάδες θα με δείς
αλλόκοτες φαντάζουν
μα έχω δύναμη ψυχής
γι' αυτά που με δικάζουν
Μόνο μιά χάρη σας ζητώ
τις γνώσεις δεν κατέχω
στης ποίησης το γιορτασμό
δε γίνεται να τρέχω
Φώτα θ' ανάψουνε πολλά
τραγούδια ..απαγγελίες
χειροκροτήματα αδρά
βραβεία κι άλλες μνείες
Εκεί στη λήθη σας θα ζώ
έτσι φαιδρός που μοιάζω
πως θα μπορέσω να σταθώ
να κάνω τον βαστάζο
Σ' άλλη θα κάθομαι γωνιά
φίλους θα 'χω παρέα
πνιγμένος μέσα σ' αγκαλιά
δίχως του νού ρομφαία
Κατώτερου Θεού παιδιά
είμαστε δεν το κρύβω
μα η νόσος μας δε σας κολλά
μη ντρέπεστε..θα φύγω
Να το θυμάσθε για καλά
κάθε παιδί ανθίζει
ποιά Μάνα δε κοιλοπονά
όταν η μήτρα τρίζει
Κι αν ποίηση δε γράφω εγώ
στιχάκια δε κεντάω
μες τη θωριά δάκρυ κρατώ
για τη ζωή διψάω
20 / 03 / 2014
( Vg Gv )
