Ετικέτες

Αναγνώστες

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

ΦΙΛΙΑΣ ΝΑΜΑ

23 τ' Απρίλη χθές τ' Άη-Γιώργη....Μέρα της ονομαστικής μου εορτής....Ένας ωκεανός αγάπης πλημμύρισε το σπιτικό μου....Τηλέφωνα που χτυπούσαν αδιάλειπτα....απίστευτος αριθμός εσωτερικών μηνυμάτων....και πάμπολλα διαδικτυακά σχόλια σε διάφορες αναρτήσεις...κατέκλυσαν ευφρόσυνα την κάθε σπιθαμή της ψυχής μου... Μεγάλοι..νέοι ...και μικροί....... Μανάδες...Πατεράδες...Γιο...ί και οι θυγατέρες τους....Μαθητάδες παλαιότεροι και σημερινοί...Όλοι εδώ μπροστά μου με μιά τεράστια ορθάνοιχτη αγκαλιά ...να μου εύχονται...να με φιλάνε...να με απογειώνουν...Τόση αγαλλίαση...Τόση μακαριότητα..
Τέτοια ψυχής ευωχία πως άραγε μπορεί να την περιγράψει κανείς....Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που όσοι κι αν προσπάθησαν να το αποτυπώσουν στο χαρτί...πάλι λειψό το άφησαν....Απλά βιώνεται στην εσωχώρα μας...Κάτι σαν φλοίσβος κύματος σε διαμαντοστόλιστα ακρογιάλα....Σαν θρόϊσμα φύλλων στης ζωής μας το δέντρο...
Ταξίδι σε λειμώνες ευωδιαστούς άρρητου κάλλους...
Ταπεινά κι αμήχανα στέκω μπροστά σας....Τώρα μιλάει η θωριά μου και λέει τραγούδια άλλα...Και οι νότες τους... δάκρυα αγαλλίασης διαμαντοστόλιστα...
Τα σώψυχά μου δονούνται ... Η καρδιά μου πάλλεται....Δεν είναι λόγια να περιγράψουν το κατακλυσμιαίο ρίγος που ντύνει την ολότητά μου....
Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι...από της ψυχής μου τον μυχό σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους μα και έναν-έναν ξεχωριστά για ό,τι ανεκτίμητο μου προσφέρατε.....
και πιστέψτε με...πολύ πιό όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας αν όλοι μας καταφέρναμε να αντιληφθούμε την αξεπέραστη δύναμη της αγάπης μας....Υποσχόμενος πως θα απαντήσω σε όλα τα εσωτερικά μηνύματα ....σας χαιρετώ με ένα αμόλυντο φιλί ...αφιερώνοντας σε καθένα σας το παρακάτω φτωχικό μου ψυχαπόσταγμα....


ΦΙΛΙΑΣ ΝΑΜΑ

Κύματα φθάσαν οι ευχές
γλυκολαλιές από καρδιές
λόγια διανθισμένα
νάματα μυρωμένα
Μ' αγκάλιασαν με παίνεψαν
δάκρυα χαράς προξένεψαν
ταφτάνια μεταξένια
θωπεύματα μελένια
Λουλούδι άχραντο η φιλιά
στα δύσκολα παρηγοριά
πεντάμορφο στολίδι
της ζήσης δαχτυλίδι
Σαν του αετού φορά φτερά
του λιονταριού γερή καρδιά
περίσσεια έχει χάρη
ευωδιαστό βλαστάρι
Ήλιος που στέκει λαμπερός
καρδιάς σκορπά άχραντο φώς
στο κάθε πόνο πλάϊ
σ' αγγίζει σαν μιλάει
Λέξεις ποιές νά 'βρω να κεντώ
ρίμες να πλάθω μ' αγιασμό
κέρασμα να προβάλλω
τα 'σώψυχα να βγάλω
Μόνο η θωριά τώρα μιλά
ραγίζει μέσα μου η λαλιά
όσο υπάρχουν φίλοι
γελώ σ' αυγή και δείλι

24 / 04 / 2014
( Vg Gv )