Έρμη πατρίδα αλυχτούν αγέλες γκρίζοι λύκοι
ραδιουργούν αδίστακτα μοστράρουν αντριλίκι
Σεφέρια πέρασαν πολλά ζουλάπια σε κουρσέψαν
τη ράχη σου σακάτεψαν όνειρα αχρηστέψαν
Ψυχροί ευνούχοι στη καρδιά αγύρτες ορκισμένοι
μασόνοι περισπούδαστοι θράσος πλασάρουν μένη
Αρχιερείς της διαφθοράς κηφήνες ως τα μπούνια
αρχομανίας εραστές σαπίλας μιλεούνια
Λερώσαν κάθε ιερό χλευάσαν το λαό σου
πυρπόλησαν τους μόχθους σου πίκρες το μερτικό σου
Αμεταμέλητοι στρυφνοί μοντάρουν τις πομπές τους
θαρρούν θα σε πλανέψουνε οι λεκτικές ριπές τους
Θρήνους υφαίνουν χαλιμάς τάχα μοιρολογάνε
λάμπουν τα εκμαγεία τους βλέψεις θολές φυλάνε
Σαν το Χριστό σε πρόδωσαν κονκλάβια ρεμούλας
τα έργα και οι μέρες τους υφάδια ταραντούλας
Πάλι ξεδιάντροπα βοούν κάλπικα ρητορεύουν
λύτρωση τάζουν πομπωδώς τα πλήθη κανακεύουν
Σίμωσε όμως ο καιρός σκιρτά το πάθημά τους
αρνήσου με την ψήφο σου τα ανομήματά τους
Χρέος να λήξει ο μαρασμός ν' ανθίσει η ελπίδα
το ερεβώδες παρελθόν ντροπής θα 'ναι ρυτίδα
Γιατί ετούτη η φυλή αιώνια βλασταίνει
λήσταρχους δεν ξελησμονά όσο και να χωλαίνει
Τ' ακούτε κάλπικοι ταγοί θρασίμια απαυγασμένα
παρθένες μη στολίζεστε δεν έχει η μνήμη φρένα
11 / 09 / 2015
( Vg Gv )
