ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑ

Φτάνουνε λέει ποιητάδες
μ' απαυγασμένους στοχασμούς
γυρνοβολούν στους μαχαλάδες
μπας και κερδίσουν αυλικούς
Στήνουν αυλαίες θυμηδίας
το ψώνιο τους να κορεστεί
δράττονται κάθε ευκαιρίας
το ''τάχα'' ν' αναγορευτεί
Κρωγμούς αβέρτα αραδιάζουν
θαρρώντας πως πρωτοτυπούν
αρειμανίως μηρυκάζουν
για θαυμαστές εκλιπαρούν
Αδράχνουν πένα και τεφτέρι
λέξεις φανφάρες αμολούν
οι βλέψεις τους γυμνό νυστέρι
δόξες γυρεύουν να γευθούν
Σε πασαρέλες μερακλώνουν
δεν ορρωδούν προ ουδενός
με παρελάσεις ξεσαλώνουν
η δηθενιά τους κολοσσός
Πλημμύρισε η ζήση λόγια
καρικατούρες θορυβούν
μέσα σ' ανήλιαγα κατώγια
κατεργαριές αντιλαλούν
Κήνσορες ρέγονται ηνία
σπασμωδικά παραληρούν
τίτλων θηρεύουν μεγαλεία
ρόλους Θεών διεκδικούν

Θαύμα ο άνθρωπος και τραύμα οι μεταλλάξεις του ριπές
μ' αλιγατόρων γκρίζο κλάμα θηρεύει σε θολές ακτές

18 / 03 / 2017
( Vg Gv )