Της χαρμολύπης είν' ανθός
στης πλάσης το παρτέρι
πολύχρωμος αροδαμός
της ανθρωπιάς αγέρι
Οι ρίζες του ψηλά βουνά
οι φίλοι του λιθάρια
με καλοσύνη τούς μιλά
γρικώντας χτυποκάρδια
Πρεπειάς ξαθέρι ζηλευτό
το βλέμμα του αγκάλη
το βάδισμά του απαλό
στου Πηνειού τα κάλλη
Αγάπης οίστροι τον φιλούν
η πένα του δοξάρι
στίχοι μελίρρυτοι λαλούν
ο νους του σαν σαλπάρει
Σμάρια δασκάλεψε παιδιά
χωρίς να τα προσβάλλει
το ήθος του πολύ ψηλά
αλύγιστο ατσάλι
Τον χάρηκαν σχολειών αυλές
τάξεις τον καρτερούσαν
γλυκές εφηβικές λαλιές
με χάρη τον καλούσαν
Μικροί μεγάλοι τον τιμούν
ο κάμπος τον λατρεύει
οι λέξεις του λαμποκοπούν
αλήθειας φως γυρεύει
Όπου τα ζάλα του περνά
Άνοιξη προαγγέλλει
η αύρα του μοσχοβολά
ψυχής κερνάει μέλι
Χαίρεται σαν μικρό παιδί
γλακά σαν σχολιαρούδι
τον λεν Βασίλη Σιουζουλή
του Όλυμπου τραγούδι
11 / 03 / 2017 , Vg Gv
