Η σημερινή ανάρτησή μου είναι ένα σχόλιο που άφησα στον τοίχο της εκλεκτής και αγαπημένης φίλης μου Νεκταρίτσας ..( Νεκταρία Κουφού )...Αυτής της εξαίσιας συγγραφέως που η πένα της είναι ροδόσταμο συναισθημάτων...Προσωπικά την έχω χαρακτηρίσει ως ιέρεια των γραφών ψυχής...Αγλάϊσμα ήθους...καλλιέπειας...και ευπρέπειας....
Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ
Πέρασα κάμπους και βουνά
ποτάμια και λαγκάδια
Θάλασσας άκουσα λυγμούς
καμπαναριών τους θρήνους
Είδα πουλιά να κελαηδούν
πηγές να κελαρύζουν
ελάφια να λικνίζονται
λύκους να υλαχτάνε
Φαράγγια μαύρα να γοούν
σπηλιές ν' αναδακρυώνουν
Μάγισσες που 'σερναν ψυχές
κραυγές θλιβές σφαγείων
Μ' αυτό που με γονάτισε
και μ' έκανε να κλάψω
ήταν τα λόγια ποιητών
σε σιδερένια χέρια
εκεί που τα συνέθλιβαν
δίχως να δείχνουν οίκτο
κι ύστερα τα ντροπιάζανε
σ' ένοχες αφορμές
Ήταν που τά 'καναν φαιδρά
και λίγα να φαντάζουν
σε παρελάσεων βουές
σ'ορδών τις πεθυμίες
30 / 01 / 2014
( Vg Gv )
Πέρασα κάμπους και βουνά
ποτάμια και λαγκάδια
Θάλασσας άκουσα λυγμούς
καμπαναριών τους θρήνους
Είδα πουλιά να κελαηδούν
πηγές να κελαρύζουν
ελάφια να λικνίζονται
λύκους να υλαχτάνε
Φαράγγια μαύρα να γοούν
σπηλιές ν' αναδακρυώνουν
Μάγισσες που 'σερναν ψυχές
κραυγές θλιβές σφαγείων
Μ' αυτό που με γονάτισε
και μ' έκανε να κλάψω
ήταν τα λόγια ποιητών
σε σιδερένια χέρια
εκεί που τα συνέθλιβαν
δίχως να δείχνουν οίκτο
κι ύστερα τα ντροπιάζανε
σ' ένοχες αφορμές
Ήταν που τά 'καναν φαιδρά
και λίγα να φαντάζουν
σε παρελάσεων βουές
σ'ορδών τις πεθυμίες
30 / 01 / 2014
( Vg Gv )
